Kanun No : 4632 Resmi Gazete No
: 4366
Kabul Tarihi : 28.03.2001 Resmi Gazete Tarihi : 07.04.2001
BİREYSEL EMEKLİLİK TASARRUF VE
YATIRIM SİSTEMİ KANUNU
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam ve Tanımlar
Amaç ve Kapsam
Madde 1- Bu kanunun amacı, kamu
sosyal güvenlik sisteminin tamamlayıcısı olarak, bireylerin emekliliğe yönelik
tasarruflarının yatırıma yönlendirilmesi ile emeklilik döneminde ek bir gelir
sağlanarak refah düzeylerinin yükseltilmesi, ekonomiye uzun vadeli kaynak
yaratarak istihdamın artırılması ve ekonomik kalkınmaya katkıda bulunulmasını
teminen, gönüllü katılıma dayalı ve belirlenmiş katkı esasına göre oluşturulan
bireysel emeklilik sisteminin düzenlenmesi ve denetlenmesidir.
Bu kanunun kapsamı,
emeklilik şirketlerinin kuruluş, çalışma, yönetim ve denetimine, kişilerin
sisteme katılma, ayrılma ve emeklilik koşullarına, emeklilik yatırım fonlarının
kuruluşuna, katkıların bu fonlarda toplanmasına ve değerlendirilmesine,
aracılık hizmetlerine, kamuya açıklanacak bilgilerin kapsamına ve bireysel
emeklilikle ilgili diğer hususlara ilişkin esas ve usulleri düzenlemektir.
Bu kanunda hüküm
bulunmayan hallerde sermaye piyasası ve sigortacılık mevzuatının ilgili
hükümleri ve genel hükümler uygulanır.
Tanımlar
Madde 2- Bu kanunda geçen deyimlerden,
a) Bakan veya Bakanlık :
Hazine Müsteşarlığının bağlı olduğu Bakan veya Bakanlığı,
b) Müsteşarlık : Hazine
Müsteşarlığını,
c) Kurul : Sermaye
Piyasası Kurulunu,
d) Katılımcı : Emeklilik
sözleşmesine kendi ad ve hesabına taraf olan gerçek kişiyi,
e) Katkı payı : Emeklilik
sözleşmesi hükümlerine göre ödenmesi gereken tutarı,
f) Şirket : Emeklilik
şirketini,
g) Fon : Emeklilik yatırım
fonunu,
h) Portföy yöneticisi :
Kuruldan portföy yöneticiliği yetki belgesi almış ve Kurulca uygun görülen
portföy yönetim şirketini,
ı) Saklayıcı : Emeklilik
yatırım fonu portföyündeki varlıkların saklandığı ve Kurulca uygun görülen
saklama kuruluşunu,
j) Bireysel emeklilik
hesabı : Emeklilik sözleşmesi çerçevesinde katılımcı ad ve hesabına ödenen
katkılar ve bu katkılara ilişkin her türlü getirinin katılımcı bazında
izlendiği hesabı,
k) Birikim : Bireysel
emeklilik hesabındaki katkılar ile bunların getirilerinin toplamını,
l) Bireysel emeklilik
aracıları: Her ne ad altında olursa olsun herhangi bir emeklilik şirketine
bağlı olmaksızın, bir sözleşmeye dayanarak, daimi bir surette emeklilik
şirketlerinin emeklilik sözleşmelerine aracılık eden veya bunları emeklilik
şirketi adına yapan gerçek veya tüzel kişileri ifade eder.
Bireysel emeklilik aracıları:
Emeklilik şirketlerinin emeklilik sözleşmelerine aracılık eden
veya bunları emeklilik şirketi adına yapan kişileri,
İKİNCİ BÖLÜM
Bireysel Emeklilik Danışma
Kurulu
Yapısı ve Görevleri
Madde 3- Bireysel emeklilik
politikalarını belirlemek ve bunların gerçekleştirilmesi için alınması gerekli
önlemler konusunda önerilerde bulunmak üzere Bireysel Emeklilik Danışma Kurulu
kurulmuştur. Bireysel Emeklilik Danışma Kurulu, Hazine Müsteşarının
başkanlığında Maliye Bakanlığı, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Hazine
Müsteşarlığı ve Sermaye Piyasası Kurulu tarafından görevlendirilecek en az
genel müdür düzeyinde birer temsilciden oluşur. Bireysel Emeklilik Danışma
Kurulu en az üç ayda bir Müsteşarlıkça önerilen tarih ve gündemle toplanır.
Bireysel Emeklilik Danışma
Kurulunun sekretarya hizmetleri Müsteşarlık tarafından yürütülür. Bireysel
Emeklilik Danışma Kurulunun çalışma esas ve usulleri Bireysel Emeklilik Danışma
Kurulunun uygun görüşü alınarak Müsteşarlıkça bir yönetmelikle düzenlenir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Emeklilik Sözleşmesi
Emeklilik Sistemine
Katılma ve Emeklilik Sözleşmesi
Madde 4- Bireysel emeklilik
sistemine medeni hakları kullanma ehliyetini haiz kişiler katılabilir. Sisteme
katılacak kişiler şirket ile emeklilik sözleşmesi imzalamak zorundadırlar.
Emeklilik sözleşmesi
katılımcının sisteme girmesine, sistemden ayrılmasına, emekli olmasına,
katkıların ödenmesine, bu katkıların bireysel emeklilik hesaplarında
izlenmesine, fonlarda yatırıma yönlendirilmesine ve katılımcı veya lehdarına
yapılacak ödemelere ilişkin esaslar ile tarafların diğer hak ve
yükümlülüklerini düzenleyen, esas olarak katılımcı ve şirketin taraf olarak yer
aldığı bir sözleşmedir. Emeklilik sözleşmesinde bulunacak hususlara ilişkin
esas ve usuller Kurulun uygun görüşü alınarak Müsteşarlıkça belirlenir.
Katılımcının ve Şirketin
Hak ve Yükümlülükleri
Madde 5- Katılımcı, emeklilik
sözleşmesinde belirtilen esaslar dahilinde, şirket nezdinde açılacak bireysel
emeklilik hesabına katkı yapar. Katılımcı, emeklilik sözleşmesinde yer alacak
şartlar çerçevesinde, katkı payının aynı şirkete ait birden fazla fon arasında
paylaştırılmasına karar verebilir. Katılımcı bireysel emeklilik hesabındaki
birikimlerinin başka bir emeklilik şirketine aktarılmasını talep edebilir. Bu
halde şirket bildirimden itibaren en geç yedi iş günü içerisinde talebi yerine
getirmekle ve birikimlerle birlikte bu hesaba ilişkin bilgi ve belgeleri
aktarmakla yükümlüdür. Başka bir şirkete aktarım talebinde bulunulabilmesi
için, bu kanun kapsamında yapılan ilk emeklilik sözleşmesinin yürürlük
tarihinden itibaren en az bir yıl geçmesi gereklidir. Başka bir şirkete
aktarım talebinde bulunulabilmesi için şirkette en az bir yıl süreyle
kalınmış olması gereklidir. Aktarıma, aktarım talebine ve aktarımda süre
kısıtlamalarının istisnalarına ilişkin esas ve usuller Kurulun uygun görüşü
alınarak Müsteşarlık tarafından belirlenir.
Şirket, bu maddede
öngörülen aktarma yükümlülüğünü yedi iş günü içerisinde yerine getirmezse,
yedinci iş gününün sonunda ihtara gerek kalmaksızın kendiliğinden mütemerrit
hale gelir. Bu halde uygulanacak aylık temerrüt faizi, katılımcının dahil
olacağı fonun son aylık getirisinin iki katından aşağı olamaz.
Şirket, katkı paylarını,
şirkete intikalini takip eden en geç ikinci iş gününde yatırıma yönlendirmek
zorundadır. Bu yükümlülüğün süresi içerisinde yerine getirilmemesi halinde,
katılımcının dahil olacağı fonun son aylık getirisinin iki katı tutarında aylık
gecikme cezası uygulanır ve bu tutar katılımcının hesabına ilave edilir.
Şirket,
katkı paylarını, en geç şirkete intikalini takip eden ikinci iş gününde
yatırıma yönlendirmek zorundadır. Bu maddede öngörülen paylaştırma,
aktarım ve yatırıma yönlendirme yükümlülüklerini belirlenen süreler
içinde gereği gibi yerine getirmeyen şirkete, aktarımlarda katılımcının
dahil olduğu; yatırıma yönlendirmede ise dahil olacağı fonun ilgili
döneme ait pozitif getirisinin iki katı tutarında gecikme cezası
uygulanır ve bu tutar katılımcının hesabına ilâve edilir.
Grup
emeklilik sözleşmesinin akdedilmesine taraf olan dernek, vakıf,
tüzel kişiliği haiz bir meslek kuruluşu veya sair kuruluş yahut
grup ile işverenler tarafından çalışanları veya üyeleri hesabına
kısmen veya tamamen katkı payı ödenmesi halinde, bu katkılar ile getirileri
bireysel emeklilik hesaplarında ayrı olarak takip edilir ve bu hesaplardaki
birikimlere ilişkin hakların kullanımı ve yükümlülükler Müsteşarlıkça
belirlenen esas ve usuller çerçevesince grup emeklilik sözleşmesinde
belirlenir. Katılımcının bu birikimlere hak kazanma süresi her
hâlde katılımcının grup emeklilik sözleşmesine giriş tarihinden
itibaren beş yılı aşamaz.
Emekli Olma ve Emeklilik
Seçenekleri
Madde 6- Katılımcı, sisteme giriş
tarihinden itibaren en az on yıl sistemde bulunmak koşulu ile 56 yaşını
tamamladıktan sonra emekli olmaya hak kazanır. Emekliliğe hak kazanan
katılımcı, bireysel emeklilik hesabındaki birikimlerinin bir kısmının veya
tamamının defaten ödenmesini ya da yapacağı yıllık gelir sigortası sözleşmesi
çerçevesinde kendisine maaş bağlanmasını talep edebilir. Şirket, katılımcının
kısmen veya tamamen ödeme talebini, katılımcının emeklilik sözleşmesi gereği
hak sahibi olduğu tarihten itibaren yedi iş günü içerisinde yerine getirmekle
yükümlüdür. Katılımcının bu madde kapsamında birikimlerin ödenmesini talep
etmesi veya başka bir şirket veya hayat sigorta şirketi ile yıllık gelir
sigortası sözleşmesi yapması halinde, hesabındaki birikimler herhangi bir
kesinti yapılmadan yazılı bildirimden itibaren en geç yedi iş günü içerisinde
kendisine ödenir veya ilgili şirkete aktarılır.
Yıllık gelir sigortası,
toplu veya belirli süreler içinde yapılan katkılara göre sigortalının yaşaması
halinde hemen veya belli bir süre sonra başlayan, sigortalıya veya lehdarlarına
ömür boyu veya belirli süreler için yapılan düzenli ödemelerdir. Yıllık gelir
sigortası sözleşmesine göre belirlenen emeklilik maaşı, aylık, üçer aylık, altı
aylık veya yıllık olarak ödenebilir. Yıllık gelir sigortası sözleşmelerinde,
yıllık gelir sigortası genel şartları çerçevesinde ilgili şirketin üstlenmiş
olduğu rizikonun, tazminat yükümlülüğünün türü ve kapsamının, tarafların hak ve
yükümlülüklerinin, ödeme dönemlerinin, sözleşme süresi ve sözleşmeyi sona
erdiren hallerin ve ilgili diğer hususların belirtilmesi zorunludur.
Emeklilik sözleşmesi
süresi içerisinde, katılımcının vefat etmesi halinde lehdarı, sürekli iş
göremezlik durumunun ortaya çıkması halinde ise katılımcı, bireysel emeklilik
hesabındaki birikimlerin kendisine ödenmesini talep edebilir. Katılımcının
emekliliğe hak kazanmadan sistemden ayrılma talebinde bulunması halinde ise,
bireysel emeklilik hesabındaki birikimler emeklilik sözleşmesi hükümleri
çerçevesinde kendisine ödenir.
Şirket, bu maddede
öngörülen aktarma ve ödeme yükümlülüklerini yedi iş günü içerisinde yerine
getirmezse, yedinci iş gününün sonunda ihtara gerek kalmaksızın kendiliğinden
mütemerrit hale gelir. Bu halde uygulanacak aylık temerrüt faizi, katılımcının
dahil olduğu fonun son aylık getirisinin iki katından aşağı olamaz.
Emeklilik sözleşmesi veya
yıllık gelir sigortası sözleşmesi hükümlerine göre, hak sahiplerine ödenmesi
gereken tutar, ödemeyi gerektiren tarihten itibaren on yıl içinde hak sahipleri
tarafından aranmamış ise, on uncu yılı takip eden yılbaşından itibaren altı ay
içerisinde hak sahiplerinin adı, soyadı ve hak kazandıkları para miktarını
gösterir şekilde tanzim edilecek bir cetvel ile Müsteşarlık emrine Türkiye
Cumhuriyet Merkez Bankasına aktarılır. Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankasına
yatırılan bu paralar iki yıl içinde sahipleri tarafından aranmadığı takdirde
Hazineye gelir kaydedilir.
Şirket tarafından ilk kez
uygulamaya konulacak emeklilik sözleşmeleri ve yıllık gelir sigortası
sözleşmeleri ile bunlara ilişkin değişiklikler Müsteşarlığın tasdikine tabidir.
Bu madde kapsamında hak sahiplerinin bulunması için şirket ve Türkiye
Cumhuriyet Merkez Bankası tarafından yapılması gereken araştırmalara, söz
konusu tutarın on yıllık süre içerisinde şirketçe ve iki yıllık süre içerisinde
Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankasınca değerlendirilmesine ilişkin esas ve
usuller Kurulun uygun görüşü alınarak Müsteşarlık tarafından belirlenir.
Emeklilik planlarına
ilişkin uygulama esasları ile yıllık gelir sigortasına ilişkin tarife
ve teknik esaslar serbestçe belirlenir. Bakan, gerekli gördüğü hallerde
uygulama esasları ile tarife ve teknik esasları Müsteşarlığın onayına
tabi kılabilir. Bu madde kapsamında hak sahiplerinin bulunması
için şirket ve Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası tarafından yapılması
gereken araştırmalara, söz konusu tutarın on yıllık süre içerisinde
şirketçe ve iki yıllık süre içerisinde Türkiye Cumhuriyet Merkez
Bankasınca değerlendirilmesine ilişkin esas ve usuller Kurulun uygun
görüşü alınarak Müsteşarlık tarafından belirlenir.
Giriş Aidatı, Yönetim ve
Fon İşletim Giderleri
Madde 7- Şirket, katılımcının
sisteme ilk kez katılması sırasında ve yeni bir bireysel emeklilik hesabı
açtırması halinde giriş aidatı talep edebilir. Söz konusu giriş aidatları
bireysel emeklilik hesabına ödenen katkılardan ayrı olarak azami bir yıl
içerisinde taksitler halinde de ödenebilir. Katkı payı, fon varlıkları veya fon
gelirleri üzerinden yönetim gideri ve fon işletim masrafı kesintisi yapılabilir.
Bireysel emeklilik hesaplarından yapılacak her türlü kesintilerin ve giriş
aidatlarının emeklilik sözleşmesinde ve yapılacak ilan ve reklamlarda açık
olarak belirtilmesi zorunludur. Giriş aidatı, yönetim ve fon işletim giderleri
miktar ya da oranları ve bunlara ilişkin esas ve usuller Kurulun uygun görüşü
alınarak Müsteşarlık tarafından belirlenir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Emeklilik Şirketine
İlişkin Düzenlemeler
Kuruluş Esasları
ve Kuruluş İzni
Madde 8- Emeklilik şirketi, bu
kanuna göre kurulan ve bireysel emeklilik sisteminde faaliyet göstermek üzere
bu kanun ile ihdas edilen emeklilik branşında ruhsat almış şirketi ifade eder.
Şirket, 21.12.1959 tarihli ve 7397 sayılı Sigorta Murakabe Kanunu hükümlerine
göre hayat ve ferdi kaza sigortaları branşlarında da ruhsat alabilir.
Şirketin emeklilik branşı
dışında başka bir branşta da faaliyet göstermesi halinde her bir branşa ait
hesaplar ayrı tutulur.
Şirket kuruluş izni Bakan
tarafından verilir. Kurulacak şirketin ticaret unvanında “emeklilik” ibaresinin
bulunması zorunludur. Kuruluş izni için Müsteşarlığa başvuruda bulunulur.
Kurulacak şirketin;
a) Anonim şirket şeklinde
kurulması,
b) Faaliyet konusunun bu
kanunda belirtilen faaliyetlerle sınırlandırılmış olması,
c) Sermayesinin yirmi
trilyon liradan az olmaması ve ödenmiş sermayesinin asgari on trilyon olması ve
kalanının üç yıl içerisinde ödenmesinin taahhüt edilmesi,
d) Hisse senetlerinin
nakit karşılığı çıkarılması ve tamamının nama yazılı olması,
e) Ana sözleşmesinin bu
kanun hükümlerine uygun olması,
f) İş planı ve sistem
tasarımı ile yapılabilirlik raporlarının sunulması,
g) Kurucularının;
1) Tasfiyeye tabi tutulan
bankerler, bankalar, sigorta şirketleri ile para ve sermaye piyasalarında
faaliyet gösteren diğer kurumlarda doğrudan ve dolaylı yüzde on veya daha fazla
bir oranda pay sahibi olmaması,
2) İlgili mevzuat
çerçevesinde faaliyetlerinin tamamen veya belirli faaliyet alanları itibariyle
sürekli veya başvuru tarihinden önceki bir yıl içerisinde bir ay veya daha
fazla süreyle geçici süreyle durdurulma kararı verilmemiş olması,
3) Müflis veya konkordato
ilan etmiş olmaması, taksirli suçlar hariç olmak üzere affa uğramış olsalar
dahi ağır hapis veya beş yıldan fazla hapis yahut basit veya nitelikli zimmet,
cürüm işlemek için teşekkül oluşturmak, irtikap, rüşvet, hırsızlık,
dolandırıcılık, sahtecilik, inancı kötüye kullanma, dolanlı iflas gibi yüz
kızartıcı suçlar ile istimal ve istihlak kaçakçılığı dışında kalan kaçakçılık
suçları, resmi ihale ve alım satımlara fesat karıştırma, kara para aklama veya
devlet sırlarını açığa vurma, vergi kaçakçılığı veya vergi kaçakçılığına
teşebbüs suçlarından dolayı kesinleşmiş mahkumiyet kararlarının bulunmaması,
3. Müflis veya konkordato
ilan etmiş olmaması, Türk Ceza Kanununun 53 üncü maddesinde belirtilen süreler
geçmiş olsa bile; kasten işlenen bir suçtan dolayı beş yıl veya daha fazla
süreyle hapis cezasına ya da devletin güvenliğine karşı suçlar, Anayasal düzene
ve bu düzenin işleyişine karşı suçlar, milli savunmaya karşı suçlar, devlet
sırlarına karşı suçlar ve casusluk, zimmet, irtikâp, rüşvet, hırsızlık,
dolandırıcılık, sahtecilik, güveni kötüye kullanma, hileli iflas, ihaleye fesat
karıştırma, edimin ifasına fesat karıştırma, bilişim sistemini engelleme,
bozma, verileri yok etme veya değiştirme, banka veya kredi kartlarının kötüye
kullanılması, suçtan kaynaklanan malvarlığı değerlerini aklama, kaçakçılık,
vergi kaçakçılığı veya haksız mal edinme suçlarından mahkûm olmaması,
4) Emeklilik şirketi
olmanın gerektirdiği mali güç ve itibara sahip olması gerekir.
Sermayenin en az yüzde
elli birinin mali piyasalar konusunda yeterli bilgi ve tecrübeye sahip tüzel
kişilere ait olması ve tüzel kişi kurucuların yönetim ve denetimine sahip
gerçek kişilerin, bu maddenin dördüncü fıkrasının (g) bendinin 4 numaralı alt bendi
hariç kurucularda aranan şartları taşımaları gerekir.
Kuruluş izni için gerekli
sermaye tutarı, Devlet İstatistik Enstitüsü Toptan Eşya Fiyat Endeksinin iki
katının gerektirdiği miktar ve sınırları aşmamak üzere Müsteşarlık tarafından
artırılabilir.
Faaliyet Ruhsatı
Madde 9- Kuruluş izni alan şirketin
faaliyete geçebilmesi için emeklilik branşında faaliyet ruhsatı alması
zorunludur. Emeklilik branşı faaliyet ruhsatı Müsteşarlık tarafından verilir.
Faaliyet ruhsatı almak üzere Müsteşarlığa yapılan başvurularda;
a) İki yıl içinde en az
yüz bin katılımcıya hizmet verecek biçimde gerekli her türlü planlamanın
yapılmış olması,
b) İş planı ve sistem
tasarımında öngörülen düzenlemelerin yapılmış olması,
c) Fiziksel mekan, teknik
ve idari altyapı ile insan kaynakları uyumunun sağlanmış olması
şartları aranır.
Kuruluşa ilişkin verilen
izin, izin tarihinden itibaren bir yıl içinde emeklilik branşı faaliyet ruhsatı
almak üzere başvurunun yapılmamış veya gerekli belgelerin süresi içinde
tamamlanmamış olması halinde kendiliğinden geçersiz olur. Emeklilik branşında
faaliyet ruhsatı alan şirketin, ruhsatın veriliş tarihinden itibaren en geç üç
ay içerisinde fon kurmak amacıyla Kurula başvurması gerekir. Şirketin fon kurma
başvurusunun Kurula zamanında yapılmaması veya başvurusunun reddedilmesi
halinde, verilmiş olan kuruluş izni ve faaliyet ruhsatı kendiliğinden geçersiz
olur.
Kuruluş izni ve faaliyet
ruhsatı başvurularında istenecek bilgi ve belgeler ile diğer esas ve usuller
Kurulun uygun görüşü alınarak Müsteşarlıkça belirlenir.
Emeklilik ile İlgili
Kavramların Kullanımı, İlan, Reklam ve Açıklanacak Bilgiler
Madde 10- Kanunla kurulmuş sosyal
güvenlik kurumları, 17.7.1964 tarihli ve 506 sayılı Kanunun Geçici 20 nci
maddesi kapsamında kurulan sandıklar ve 13.7.1967 tarihli ve 903 sayılı Kanun
ile değişik 743 sayılı Türk Kanunu Medenisi hükümleri kapsamında kurulan
vakıflar hariç olmak üzere, bu kanun kapsamında bulunmayan gerçek ve tüzel
kişiler bu kanunda düzenlenen faaliyetlerde bulundukları izlenimini verecek şekilde
"Emeklilik", "Emeklilik Planı", "Emeklilik Fonu"
ve "Emeklilik Yatırım Fonu" gibi kavramları veya aynı işlevi gören
ifadeleri kullanamazlar.
Şirket ve bireysel
emeklilik aracıları, katılımcılara, üçüncü kişilere ve kuruluşlara karşı
gerçeğe aykırı, yanıltıcı ve aldatıcı beyanda bulunamazlar ve ilân, reklam ve
broşürleri ile bu amaca yönelik her türlü faaliyetlerinde bu nitelikteki
ifadelere yer veremezler. Bireysel emeklilik sisteminde katılımcılara veya
kamuya açıklanacak bilgiler, açıklanma dönemleri ve süreleri ile ilân ve
reklamlara ilişkin esas ve usuller Kurulun uygun görüşü alınarak Müsteşarlıkça
belirlenir.
Şirketin Sorumlulukları ve
Bireysel Emeklilik Aracıları
Madde 11- Şirket;
a) Emeklilik
sözleşmelerine ilişkin Müsteşarlığın belirleyeceği esaslara göre bankalardan
hizmet almakla,
b) Emeklilik sözleşmesi
çerçevesinde tahsil edilen katkıların fona yönlendirilmesini sağlamak ve
bireysel emeklilik hesaplarının ve ilgili diğer kayıtların güncelleştirilmesi
işlemlerini gerçekleştirmekle,
c) Portföy
yöneticilerinin, şirketin genel fon yönetim stratejisine ve kararlarına göre
fon portföyünü yönetmesini sağlamakla,
d) Katılımcılarının
bireysel emeklilik hesaplarına ait günlük bilgilere erişimine olanak
sağlamakla,
e) Fon portföyünde yer
alan varlıklar, fonun performansı, mali tabloları gibi konularda katılımcılara
düzenli bilgi verilmesini sağlamakla,
f) Müsteşarlık ve Kurul
tarafından istenecek bilgi, belge ve tablolar ile bireysel emeklilik kayıt
sisteminin belirlenecek esas ve usullere göre hazırlanmasını sağlamakla,
g) Müsteşarlığın
belirleyeceği esas ve usuller çerçevesinde şirketin, Kurulun belirleyeceği esas
ve usuller çerçevesinde de fonun iç denetimini sağlamakla,
h) Bireysel emeklilik
hesaplarının ve emeklilik faaliyetlerinin sürekliliğini ve fon varlıklarının
korunmasını sağlamak üzere, kayıtların ve varlıkların saklanması konusunda
gerekli tedbirleri almakla sorumludurlar.
Bireysel emeklilik
aracıları, Müsteşarlık nezdinde tutulan Bireysel Emeklilik Aracıları Siciline
kaydolmak zorundadır. Bireysel emeklilik aracılarında aranacak nitelik ve
şartlara, kuruluşlarına, faaliyetlerine, yapamayacakları işlere, sicile ilişkin
işlemlere, tutacakları defterlere ve diğer hususlara ilişkin esas ve usuller
Müsteşarlıkça düzenlenir.
Şirketin Teşkilat ve
Organları
Madde 12- Şirketin yönetim kurulu
beş kişiden az olamaz. Şirket genel müdürü ve yokluğunda vekili yönetim
kurulunun doğal üyesidir. Yönetim kurulu üyelerinin salt çoğunluğunun bu
maddede genel müdür için öngörülen mesleki deneyim süresi hariç diğer şartları
haiz olması gerekir. Denetim kurulu üyelerinin, genel müdürün, genel müdür
yardımcılarının ve başka unvanlarla istihdam edilseler dahi yetki ve görevleri
itibariyle genel müdür yardımcısına denk veya daha üst konumlarda imza
yetkisini haiz diğer yöneticilerin, bu maddenin üçüncü fıkrasında öngörülen
şartları haiz olmaları, en az lisans
düzeyinde öğrenim görmüş
olmaları ve sigortacılık veya işletmecilik alanında mesleki deneyime sahip
olmaları şarttır. Asgari mesleki deneyim süresi, genel müdür için on yıl, genel
müdür yardımcıları ve başka unvanlarla istihdam edilseler dahi yetki ve
görevleri itibariyle genel müdür yardımcısına denk veya daha üst konumlarda
imza yetkisini haiz diğer yöneticiler için yedi yıldır.
Genel müdür ve genel müdür
yardımcısı olarak atanacakların, bu maddede aranan şartları taşıdıklarını
gösteren belgelerle birlikte Müsteşarlığa bildirilmesi gerekir. Bunların
atanmaları, bildirimin alındığı tarihten itibaren on iş günü içerisinde
Müsteşarlıkça olumsuz görüş bildirilmediği takdirde yapılabilir. Herhangi bir
nedenle görevden ayrılan genel müdür ve genel müdür yardımcılarının, görevden
ayrılma nedenleri şirket ve görevden ayrılan tarafından, ayrılış tarihinden
itibaren on iş günü içerisinde Müsteşarlığa bildirilir.
Bu kanun hükümlerine
aykırı hareketlerinden dolayı hapis veya bir defadan fazla ağır para cezası ile
cezalandırılanlar ile durumları bu kanunun 8 inci maddesinin dördüncü
fıkrasının (g) bendinin 4 numaralı alt bendi hariç olmak üzere (g) bendine
uymayanlar, hiç bir şirkette yönetim kurulu üyesi, denetim kurulu üyesi, genel
müdür, genel müdür yardımcısı veya birinci derecede imza yetkisini haiz görevli
olarak çalıştırılamazlar. Şirket, bu gibi kişilerin imza yetkilerini derhal
kaldırmak zorundadır. Yapılan denetlemeler sonucunda, bu kanun veya ilgili
diğer mevzuat hükümlerini ihlal ettikleri ve şirketin emin bir şekilde
çalışmasını tehlikeye düşürdükleri tespit edilen şirket yöneticileri ve
görevlilerinin, haklarında kanuni kovuşturma istenmesini müteakip Müsteşarlığın
talebi üzerine geçici olarak imza yetkilerinin kaldırılması zorunludur.
Bu kimseler Müsteşarlığın izni olmadıkça imza yetkisini haiz personel olarak
hiç bir şirkette çalıştırılamazlar.
Ana sözleşme
Değişiklikleri, Hisse ve Malvarlıklarının Devri ve Şirket Birleşmeleri
Madde 13- Şirketlerin ana
sözleşmelerinin değiştirilmesinde Müsteşarlığın uygun görüşü aranır.
Müsteşarlıkça uygun görülmeyen değişiklik tasarıları genel kurulda görüşülemez.
Sicil memuru, Müsteşarlığın uygun görüşü olmaksızın ana sözleşme
değişikliklerini Ticaret Siciline tescil edemez.
Bir gerçek veya tüzel
kişinin, şirketin sermayesinin doğrudan veya dolaylı olarak yüzde on veya
fazlasını temsil eden payları edinmesi ile bir ortağa ait payların şirket
sermayesinin yüzde onunu, yüzde yirmisini, yüzde otuzüçünü ya da yüzde ellisini
aşması sonucunu doğuran hisse edinimleri ile bir ortağa ait payların söz konusu
oranların altına düşmesi sonucunu doğuran hisse devirleri Bakanlığın iznine
tabidir. Oy hakkı edinilmesi ile hisselerin rehnedilmesinde de bu hüküm
uygulanır. Yönetim ve denetim kurullarına üye belirleme imtiyazı veren veya
intifa hakkı tanınan hisse senetlerinin devri, yukarıdaki oransal sınırlara
bakılmaksızın Bakanlığın iznine tâbidir.
Şirketin tüm aktif ve
pasiflerini diğer bir emeklilik şirketine devretmesi ya da bir veya birkaç
emeklilik şirketi ile birleşmesi Bakanlığın iznine tabidir.
Şirket sermayesinin yüzde
on ve daha fazlasına sahip olan tüzel kişilerin sermayesinin doğrudan veya
dolaylı olarak bu maddenin ikinci fıkrasında belirtilen oranlar veya esaslar
dahilinde el değiştirmesi Bakanlığın iznine tabidir. İzin devralan ortağın
kurucularda aranan şartları taşıması kaydıyla verilebilir. Bu fıkra hükmü tüzel
kişi ortağın yönetim ve denetimini belirleyen sermaye paylarının bir başka
tüzel kişiye ait olması halinde, gerçek kişi ortak ya da ortaklara ulaşıncaya
kadar uygulanır.
Bu madde hükümlerine
aykırı olarak yapılan tescil işlemleri hükümsüzdür.
Şirkette hisse
edinilmesine ve devrine, şirketin malvarlıklarının devrine, şirket ortaklarının
bu kanunda aranan nitelikleri kaybetmeleri halinde temettü hakkı hariç ortağa
ait hakların kullanımına, dolaylı pay sahipliğine, şirketlerin birleşmesine ve
diğer hususlara ilişkin esas ve usuller Kurulun uygun görüşü alınarak Müsteşarlıkça
belirlenir.
Mali Bünyenin
Güçlendirilmesi
Madde 14- Şirketin sözleşmelerden
doğan yükümlülüklerini yerine getiremediğinin veya mali bünyesinin
katılımcıların hak ve menfaatlerini tehlikeye düşürecek düzeyde zayıflamakta
olduğunun tespiti hallerinde Bakan, şirketin yönetim kurulundan;
a) Sermayenin
artırılmasını, ödenmemiş kısmının ödenmesini, sermayeye mahsuben ödeme
yapılması için ortaklara çağrıda bulunulmasını veya kar dağıtımının
durdurulmasını,
b) İştiraklerin ve sabit
değerlerin kısmen veya tamamen elden çıkarılmasını veya elden çıkarılmasının
durdurulmasını, yeni iştirak ve sabit değerler edinilmemesini,
c) Serbest varlıkların
gösterilecek bir bankada bloke edilmesini ve bu varlıklar üzerinde izinsiz
tasarruf edilmemesini,
d) Şirketin mali bünyesini
düzeltmeye yönelik diğer tedbirlerin alınmasını isteyebilir. Şirket, alınması
talep edilen tedbirlerin bildiriminden itibaren 10 iş günü içerisinde
iyileştirme planını hazırlayıp Müsteşarlığa göndermek zorundadır.
İyileştirme planında
öngörülen önlemlerin zamanında alınmaması veya bu tedbirlerin uygulanmasına
rağmen bu maddenin birinci fıkrasında belirlenen hususların devam etmesi ya da
şirketin mali bünyesindeki zayıflamanın bu maddenin birinci fıkrasında yer alan
safhaların uygulanması durumunda dahi şirketin mali durumunun düzeltilmesine
imkan bulunmadığının tespit edilmesi hallerinde Bakan, şirketin;
a) Yeni sözleşme akdetme
ve temdit yetkisini kaldırmaya,
b) Yönetim kurulu
üyelerinin tamamını veya bir kısmını görevden alarak veya üye sayısını artırarak
yönetim kuruluna üye atamaya,
c) Fonları ve varsa diğer
branşlara ait portföylerini belirlenecek esaslar dahilinde diğer şirketlere
devretmeye,
d) Faaliyet ruhsatlarını
iptal etmeye,
e) İflasını istemeye,
f) Gerekli görülen diğer
tedbirleri almaya yetkilidir.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Emeklilik Yatırım Fonuna
İlişkin Düzenlemeler
Emeklilik Yatırım
Fonu ve Fon İçtüzüğü
Madde 15- Fon, şirket tarafından
emeklilik sözleşmesi çerçevesinde alınan ve katılımcılar adına bireysel
emeklilik hesaplarında izlenen katkıların, riskin dağıtılması ve inançlı
mülkiyet esaslarına göre işletilmesi amacıyla oluşturulan malvarlığıdır. Fonun
tüzel kişiliği yoktur. Fon, bu kanunda yer alan amaçlar dışında kullanılamaz ve
kurulamaz.
Şirketin, fon içtüzüğü,
emeklilik sözleşmesi ve Kurulca belirlenecek diğer belgelerle birlikte, fon
kurmak üzere Kurula başvurması zorunludur. Kuruluş izni almak üzere yapılacak
başvurularda istenilecek şartlara ilişkin esas ve usuller Müsteşarlığın uygun
görüşü alınarak Kurul tarafından belirlenir.
Fon içtüzüğü, katılımcı
ile şirket, saklayıcı ve portföy yöneticisi arasında fon portföyünün inançlı
mülkiyet esaslarına göre saklanmasını ve vekalet akdi hükümlerine göre
yönetimini konu alan ve genel işlem şartlarını içeren iltihaki bir sözleşmedir.
Kurul tarafından uygun görülen fon içtüzüğünün notere onaylattırılmasından
sonra, izin belgesi ile birlikte altı iş günü içerisinde şirketin merkezinin
bulunduğu yerin ticaret siciline tescil için başvurulur ve Türkiye Ticaret
Sicili Gazetesinde ilân olunur. Fon içtüzüğüne yönelik esas ve usuller
Müsteşarlığın uygun görüşü alınarak Kurul tarafından belirlenir.
Fonun Faaliyete Geçmesine
İlişkin Esaslar
Madde 16- Şirket, fon kuruluş izni
tarihinden itibaren en geç altı ay içerisinde Kurul tarafından belirlenen belgelerle
birlikte katılma belgelerinin kayda alınması talebiyle Kurula başvurmak
zorundadır. Bu süre içerisinde Kurula başvuru yapılmaması halinde, fon içtüzüğü
şirket tarafından ticaret sicilinden terkin ettirilir ve buna ilişkin belgeler
terkini takip eden altı iş günü içerisinde Kurula gönderilir. Fonun kayda
alınma başvurusunun Kurulca değerlendirilebilmesi için;
a) Fon içtüzüğünün
şirketin merkezinin bulunduğu yerin ticaret siciline tescil ve Türkiye Ticaret
Sicili Gazetesinde ilân edilmiş olması,
b) Yeterli mekan, teknik
donanım ve örgütlenmenin sağlanmış, fon hizmet biriminin ve fon kurulunun
oluşturulmuş, iç denetim sisteminin kurulmuş, personelin buna uygun görev ve
sorumluluklarının belirlenmiş olması ve bu konularda gerekli belgelerin
hazırlanmış olması,
c) Muhasebe kayıt ve belge
sistemi ile düzenli iş akışı ve haberleşmeyi sağlayacak teknik alt yapının
kurulmuş olması,
d) Fonlara ilişkin insan
kaynaklarının belirlenmiş olması,
e) En az bir portföy
yöneticisi ile portföy yönetim sözleşmesinin imzalanmış olması,
f) Şirketin bu kanunda
öngörülen kuruluş şartlarını kaybetmemiş olması zorunludur.
Kurulca yapılacak
değerlendirme sonucu uygun görülen ve fon içtüzüğünde yer alan, kurulacak olan
asgari üç fonun her biri için ayrı ayrı olmak üzere, şirketin ödenmiş
sermayesinin asgari yirmide biri tutarındaki fon miktarına karşılık gelen pay
sayısı Kurul kaydına alınır ve fon portföyleri öncelikle bu paylara karşılık
gelen tutar ile oluşturulur. Katılımcılardan toplanan katkılar karşılığında
verilecek payların fon içtüzüğünde öngörülen tutara karşılık gelen payları
aşması halinde, yeni pay sayısının artırılması ve artırılan payların Kurul
kaydına alınması talebiyle Kurula başvurulur.
Fonun Kurulca kayda
alınması sırasında, fonun ihraç değerinin en fazla binde biri oranında ücret
alınır.
Şirkete ve katılımcılara
ait fondaki pay adedi, fon miktarı, fonun faaliyet ilke ve esasları, örgüt
yapısı, muhasebe, belge ve kayıt düzeni, katılımcıların bilgilendirilmesi ve
bunlara ilişkin esas ve usuller Müsteşarlığın uygun görüşü alınarak Kurul
tarafından belirlenir.
Fon Malvarlığına, Fon
Portföyüne ve Fon Varlıklarının Saklanmasına İlişkin İlkeler
Madde 17- Fonun malvarlığı, şirketin
bu kanundan, 28.7.1981 tarihli ve 2499 Sayılı Sermaye Piyasası Kanunundan,
emeklilik sözleşmesinden, fon içtüzüğünden ve ilgili mevzuattan doğan
yükümlülüklerini yerine getirmesi ve sorumluluğunu karşılaması dışında hiçbir
amaçla kullanılamaz. Fon malvarlığı rehnedilemez, teminat gösterilemez, üçüncü
şahıslar tarafından haczettirilemez ve iflas masasına dahil edilemez.
Bireysel emeklilik hesabındaki
fon paylarından, katılımcının sistemde bulunduğu ay sayısı ile asgari
ücret tutarının çarpımına karşılık gelen birikim tutarı ve bu Kanunun
6 ncı maddesi kapsamında bireysel emeklilik sisteminden emekli
olanlara yapılan yıllık gelir sigortası ödemelerinin aylık ödemeye
isabet eden miktarının nafaka borçları hariç olmak üzere asgari ücret
tutarına kadar olan kısmı haczedilemez, rehnedilemez, iflas masasına
dahil edilemez. Bu fıkradaki hükümlerin uygulanmasında rehin, haciz
veya iflas tarihinde geçerli brüt asgari ücret tutarı esas alınır.
Şirket, emeklilik
sözleşmelerinde belirtilmek koşuluyla, para ve sermaye piyasası araçlarından
oluşan farklı portföy yapılarına sahip Kurul tarafından belirlenen türlerden
olmak üzere en az üç fon kurmak zorundadır. Fon portföy sınırlamalarına
ilişkin ilkeler, fon portföyünde yer alacak devlet iç borçlanma senetlerinin
asgari oranı ve yabancı menkul kıymetlerin azami oranı ile fon portföyündeki
varlıkların değerlendirilmesine ilişkin esas ve usuller Müsteşarlığın uygun
görüşü alınarak Kurul tarafından belirlenir. Fon portföy sınırlamalarına
ilişkin ilkeler ile fon portföyündeki varlıkların değerlendirilmesine
ilişkin esas ve usuller Müsteşarlığın uygun görüşü alınarak Kurul
tarafından belirlenir.
Fon portföyündeki
varlıklar saklayıcı nezdinde saklanır. Katılımcıların sahip oldukları ve
fondaki katkılarını gösteren pay adedi de, saklayıcı nezdinde katılımcı bazında
ve katılımcıların erişebileceği şekilde izlenir.
Fon Portföyünün Yönetimi
Madde 18- Fon portföyü, portföy
yöneticileri tarafından yönetilir. Portföy yöneticileri, portföyü bu kanun,
2499 Sayılı Sermaye Piyasası Kanunu, fon içtüzüğü, emeklilik sözleşmesi ve
ilgili mevzuat hükümlerine göre yönetmekle yükümlüdür. Alınacak portföy yönetim
hizmetine ilişkin esaslar bu konuda şirket ve portföy yöneticileri arasında
yapılacak portföy yönetim sözleşmesi ile belirlenir. Portföy yönetim
sözleşmesinin Kurulca onaylanması zorunludur. Portföy yönetim sözleşmelerinin
Kurulca belirlenen asgari unsurlara uygun olması zorunludur.
Şirket, portföy
yöneticilerinin, fon yönetiminde gerekli özen ve basireti göstermemeleri,
Kurulun portföy yöneticiliğine ilişkin ilkelerine aykırı hareket etmeleri, mali
bünyelerinin zayıfladığının tespit edilmesi gibi durumlarda, portföy yönetim
sözleşmesini feshedip, Kurulca uygun görülen başka portföy yöneticileri ile
portföy yönetim sözleşmesi imzalayabilir. Yukarıdaki koşulların varlığı halinde
Kurul da portföy yöneticilerinin değişmesini isteyebilir. Portföy yönetim
sözleşmesine ilişkin esas ve usuller Müsteşarlığın uygun görüşü alınarak Kurul
tarafından belirlenir.
Fonların Birleştirilmesi
ve Devri
Madde 19- Aynı şirkete ait fonlar,
şirketin talebi üzerine veya re’sen Kurul tarafından birleştirilebilir. Fon,
ancak başka bir emeklilik yatırım fonu ile birleştirilebilir. Söz konusu
birleştirmelere yönelik esas ve usuller Müsteşarlığın uygun görüşü alınarak
Kurul tarafından belirlenir.
Fon süresiz olarak
kurulur. Kurul;
a) Şirketin bir yıl
öncesinden fesih ihbarında bulunması,
b) Şirketin fon kurmaya
ilişkin şartlarını kaybetmesi,
c) Şirketin mali
bünyesinin zayıflaması nedeniyle bu kanunun 14 üncü maddesi kapsamına alınması
hallerinde, fon
malvarlığını bir başka şirkete Müsteşarlığın uygun görüşünü alarak
devredebilir. Devir işlemlerine ilişkin esas ve usuller Müsteşarlığın uygun
görüşü alınarak Kurul tarafından belirlenir.
ALTINCI BÖLÜM
Denetim ve Bağımsız Dış
Denetim
Denetim
Madde 20- Şirketin, fonların ve
portföy yöneticileri ile saklayıcıların bu kanun kapsamındaki faaliyetleri en
az yılda bir kez Müsteşarlık ve Kurul tarafından denetlenir.
Şirketin bu kanun
çerçevesinde yürütülen emeklilik faaliyetleri ile sigortacılık faaliyetleri
Müsteşarlığın denetimine tabidir. Şirketin fonlarına, portföy yöneticilerine ve
saklayıcılara ilişkin hesap ve işlemleri ise Kurulun denetimine tabidir.
Denetimlere ilişkin raporlar, konularına göre Müsteşarlık veya Kurul tarafından
değerlendirilir ve sonuçlandırılır.
Emeklilik Gözetim Merkezi
MADDE 20/A- Müsteşarlık,
bireysel emeklilik sisteminin güvenli ve etkin biçimde işletilmesini
sağlamak, katılımcıların hak ve menfaatlerini korumak amacıyla
şirketlerin ve bireysel emeklilik aracılarının faaliyetlerinin
gözetim ve denetimine yönelik alt yapı oluşturulmasına, bireysel
emeklilik hesaplarına, emeklilik planlarına, işlemlerin konsolidasyonuna,
katılımcılara ait bilgilerin saklanmasına, kamunun ve katılımcıların
bilgilendirilmesine, istatistik üretimine, bireysel emeklilik aracıları
siciline ve bireysel emeklilik aracıları sınavına ilişkin işlemlerin
yapılması ile hayat sigortaları ve diğer sigorta branşlarına ilişkin
verilebilecek diğer görevleri yerine getirmek üzere özel hukuk
hükümlerine göre kurulmuş bir tüzel kişiyi emeklilik gözetim
merkezi olarak görevlendirebilir. Emeklilik gözetim merkezinin
ana sözleşmesinde yer alması gereken hususlar Müsteşarlıkça belirlenir
ve bu ana sözleşmede yapılacak değişikliklerde Müsteşarlığın uygun
görüşü aranır. Emeklilik şirketleri, Müsteşarlığın uygun görmesi
halinde hayat branşında faaliyet gösteren sigorta şirketleri ile
diğer kurum ve kuruluşlar emeklilik gözetim merkezine ortak olabilir.
Emeklilik gözetim merkezi, Müsteşarlığın denetimine tabidir. Bu
Kanun kapsamındaki şirket, kurum, kuruluş ve kişiler, bu Kanuna
istinaden verilen görevlerin yerine getirilmesini teminen talep
edilen bilgi ve belgeleri emeklilik gözetim merkezine aktarır. Emeklilik
gözetim merkezinin çalışma esas ve usulleri Müsteşarlık tarafından
belirlenir.
Bağımsız Dış Denetim
Madde 21- Şirketin mali yönden
bağımsız dış denetiminin, bağımsız denetleme kuruluşları tarafından yılda en az
bir kez yapılması zorunludur. Şirketin bağımsız dış denetimine ilişkin esas ve
usuller Müsteşarlıkça belirlenir. Müsteşarlık, 1.6.1989 tarihli ve 3568 sayılı
Serbest Muhasebecilik, Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali
Müşavirlik Kanununa göre denetlemeye yetkili olanlar tarafından kurulacak
kuruluşların kuruluş şartlarını ve çalışma esaslarını Türkiye Serbest
Muhasebeci Mali Müşavirler ve Yeminli Mali Müşavirler Odaları Birliğinin
görüşünü alarak belirler ve listeler halinde yayınlar. Fonların hesap ve
işlemleri ayrıca, üçer aylık dönemler itibariyle bağımsız dış denetime tabidir.
Fonların bağımsız dış denetimine ilişkin esas ve usuller ise Kurul tarafından
belirlenir.
YEDİNCİ BÖLÜM
Ceza Hükümleri
İdari Suç ve Cezalar
Madde 22- Konularına göre Müsteşarlık veya Kurul
kararıyla ve gerekçesi belirtilmek suretiyle bu kanuna tabi gerçek ve tüzel
kişilere, bu kanunun;
a) 4 üncü maddesi
hükümlerine aykırı emeklilik sözleşmesi düzenlenmesi halinde iki milyar lira,
b) 5 inci maddesinin
ikinci fıkrasında öngörülen aktarma yükümlülüğüne aykırılık halinde bir milyar
lira,
c) 5 inci maddesinin
üçüncü fıkrasında öngörülen yatırıma yönlendirme yükümlülüğüne aykırılık
halinde bir milyar lira,
d) 6 ncı maddesinde
öngörülen ödeme veya aktarma yükümlülüğüne aykırılık halinde bir milyar lira,
e) 6 ncı maddesinin son
fıkrasında öngörülen tasdik yükümlülüğünün yerine getirilmeden sözleşmelerin
uygulamaya konulması halinde iki milyar lira,
f) 7 nci maddesinde
öngörülen katılımcı tarafından ödenecek giderler veya ücretler konusunda
bilgilendirme yükümlülüğüne aykırılık halinde bir milyar lira,
g) 10 uncu maddesinin
birinci fıkrası hükümlerine aykırı olarak belirtilen kavramların kullanılması
halinde beş milyar lira,
h) 10 uncu maddesinin
ikinci fıkrası hükümlerine aykırı olarak ilan ve reklam faaliyetinde
bulunulması halinde on milyar lira,
ı) 10 uncu maddesinin
ikinci fıkrasında öngörülen katılımcılara bilgi verilmesi yükümlülüğüne
aykırılık halinde bir milyar lira,
j) 11 inci maddesinin
birinci fıkrasında öngörülen sorumlulukların yerine getirilmemesi halinde iki
milyar lira,
k) 11 inci maddesinin
ikinci fıkrası hükümlerine aykırı olarak aracılık faaliyetinde bulunulması veya
aracılık hizmeti sağlanması hallerinde dört milyar lira,
l) 12 nci maddesinin
birinci fıkrası hükümlerine aykırı olarak belirtilen nitelikleri haiz olmayan
kişilerin çalıştırılması halinde on milyar lira,
m) 12 nci maddesinin
ikinci fıkrasında öngörülen bildirim yükümlülüğünün yerine getirilmemesi
halinde iki milyar lira,
n) 12 nci maddesinin üçüncü
fıkrası hükümlerine aykırı olarak belirtilen kişilerin yasaklanan görevlerde
çalıştırılması halinde on milyar lira,
o) 13 üncü maddesinin
birinci fıkrası hükümlerine aykırı olarak ana sözleşme değişikliklerinin tescil
edilmesi halinde on milyar lira,
p) 13 üncü maddesinin
üçüncü fıkrası hükümlerine aykırı olarak malvarlıklarının devri veya bir başka
şirketle birleşilmesi halinde on milyar lira,
r) 21 inci maddesinde
öngörülen bağımsız dış denetim yükümlülüğünün yerine getirilmemesi halinde on
milyar lira,
s) Bakanlık, Müsteşarlık
ve Kurul tarafından alınan kararlara, çıkarılan yönetmelik ve tebliğler ile
yapılan diğer düzenlemelere uyulmaması halinde, yukarıdaki fıkralarda,
sigortacılık mevzuatı ve sermaye piyasası mevzuatında öngörülmüş bir cezanın olmadığı
hallerde bir milyar lira idari para cezası uygulanır.
Yukarıda belirtilen idari
cezaların uygulanmasından önce ilgili kuruluş veya kişilerin savunmaları
alınır. Savunma istendiğine ilişkin yazının tebliğ tarihinden itibaren bir ay
içinde savunma verilmemesi halinde savunma hakkından feragat edildiği kabul
edilir.
İdari para cezalarının
verilmesini gerektiren fiillerin tekrarı halinde, verilen para cezası iki katı,
izleyen tekrarlarda üç katı artırılarak uygulanır. Bu cezaların verildiği
tarihten itibaren iki yıl içinde idari para cezasının verilmesini gerektiren
aynı fiil işlenmediği takdirde önceki cezalar tekrarda esas alınmaz.
Bu maddeye göre ceza
uygulama hakkı, aykırılığın vuku bulduğu tarihten itibaren beş yıllık zaman
aşımına tabidir.
Bu kanunun 23 üncü
maddesinin birinci fıkrasında öngörülen suçu işleyenler hakkında kanuni
kovuşturmaya geçilmekle birlikte, gecikmesinde sakınca bulunan hallerde
Müsteşarlığın talebi üzerine valiliklerce bunların işyerleri geçici olarak
kapatılır; ilan ve reklamları durdurulur ya da toplatılır.
Bu maddede belirtilen
idari para cezaları 21.7.1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil
Usulü Hakkında Kanun hükümleri gereğince vergi dairelerince tahsil olunur. Para
cezalarında tüzel kişilerin sorumluluğu 29.6.1956 tarihli ve 6762 sayılı Türk
Ticaret Kanununun 65 inci maddesine göre tayin olunur.
İdarî yaptırımlar
Madde 22- Konularına
göre Müsteşarlık veya Kurul kararıyla ve gerekçesi belirtilmek suretiyle bu
Kanuna tâbi gerçek ve tüzel kişilere, bu Kanunun;
a)
4 üncü maddesi hükümlerine aykırı emeklilik sözleşmesi düzenlenmesi halinde
üçbin Türk Lirası,
b)
5 inci maddesinde öngörülen aktarma yükümlülüğüne aykırılık halinde ikibin Türk
Lirası,
c)
5 inci maddesinde öngörülen yatırıma yönlendirme yükümlülüğüne aykırılık
halinde ikibin Türk Lirası,
d)
6 ncı maddesinde öngörülen ödeme veya aktarma yükümlülüğüne aykırılık halinde
ikibin Türk Lirası,
e)
6 ncı maddesinin son fıkrasında öngörülen tasdik yükümlülüğünün yerine
getirilmeden sözleşmelerin uygulamaya konulması halinde üçbin Türk Lirası,
f)
7 nci maddesinde öngörülen katılımcı tarafından ödenecek giderler veya ücretler
konusunda bilgilendirme yükümlülüğüne aykırılık halinde ikibin Türk Lirası,
g)
10 uncu maddesinin birinci fıkrası hükümlerine aykırı olarak belirtilen
kavramların kullanılması halinde yedibinbeşyüz Türk Lirası,
h)
10 uncu maddesinin ikinci fıkrası hükümlerine aykırı olarak ilan ve reklam
faaliyetinde bulunulması halinde onbeşbin Türk Lirası,
ı)
10 uncu maddesinin ikinci fıkrasında öngörülen katılımcılara bilgi verilmesi
yükümlülüğüne aykırılık halinde ikibin Türk Lirası,
j)
11 inci maddesinin birinci fıkrasında öngörülen sorumlulukların yerine
getirilmemesi halinde üçbin Türk Lirası,
k)
11 inci maddesinin ikinci fıkrası hükümlerine aykırı olarak aracılık
faaliyetinde bulunulması veya aracılık hizmeti sağlanması hallerinde altıbin
Türk Lirası,
l)
12 nci maddesinin birinci fıkrası hükümlerine aykırı olarak belirtilen
nitelikleri haiz olmayan kişilerin çalıştırılması halinde onbeşbin Türk Lirası,
m)
12 nci maddesinin ikinci fıkrasında öngörülen bildirim yükümlülüğünün yerine
getirilmemesi halinde üçbin Türk Lirası,
n)
12 nci maddesinin üçüncü fıkrası hükümlerine aykırı olarak belirtilen kişilerin
yasaklanan görevlerde çalıştırılması halinde onbeşbin Türk Lirası,
o)
13 üncü maddesinin birinci fıkrası hükümlerine aykırı olarak anasözleşme
değişikliklerinin tescil edilmesi halinde onbeşbin Türk Lirası,
p)
13 üncü maddesinin üçüncü fıkrası hükümlerine aykırı olarak malvarlıklarının
devri veya bir başka şirketle birleşilmesi halinde onbeşbin Türk Lirası,
r)
21 inci maddesinde öngörülen bağımsız dış denetim yükümlülüğünün yerine
getirilmemesi halinde onbeşbin Türk Lirası,
s)
Bakanlık, Müsteşarlık ve Kurul tarafından alınan kararlara, çıkarılan yönetmelik
ve tebliğler ile yapılan diğer düzenlemelere uyulmaması halinde, yukarıdaki
fıkralarda, sigortacılık mevzuatı ve sermaye piyasası mevzuatında öngörülmüş
bir cezanın olmadığı hallerde ikibin Türk Lirası,
idarî
para cezası verilir.
Yukarıda
belirtilen idarî para cezalarının uygulanmasından önce ilgili kuruluş veya
kişilerin savunmaları alınır. Savunma istendiğine ilişkin yazının tebliğ
tarihinden itibaren bir ay içinde savunma verilmemesi halinde savunma hakkından
feragat edildiği kabul edilir.
İdarî
para cezalarının verilmesini gerektiren fiillerin tekrarı halinde, verilen para
cezası iki katı, izleyen tekrarlarda üç katı artırılarak uygulanır. Bu
cezaların verildiği tarihten itibaren iki yıl içinde idarî para cezasının
verilmesini gerektiren aynı fiil işlenmediği takdirde önceki cezalar tekrarda
esas alınmaz.
Bu
Kanunun 23 üncü maddesinin birinci fıkrasında öngörülen suçu işleyenler
hakkında kanunî kovuşturmaya geçilmekle birlikte, gecikmesinde sakınca bulunan
hallerde Müsteşarlığın talebi üzerine valiliklerce bunların işyerleri geçici
olarak kapatılır; ilan ve reklamları durdurulur ya da toplatılır.
Adli Suç ve Cezalar
Madde 23- Bu kanuna göre gereken izinleri almaksızın
emeklilik faaliyetinde bulunan veya ticaret unvanları ve her türlü belgeleri ve
ilan ve reklamları ve kamuoyuna yaptıkları açıklamalarda bu kanunda belirtilen
kuruluşların adını kullanan ya da 10 uncu madde hükümlerine aykırı olarak bu
kanunda düzenlenen faaliyetlerde bulundukları izlenimini yaratacak söz ve
deyimleri kullanan gerçek kişiler ile tüzel kişilerin görevlileri hakkında
fiile katılma derecelerine göre üç yıldan beş yıla kadar hapis ve altı milyar
liradan az olmamak üzere ağır para cezası uygulanır. Ayrıca Müsteşarlığın
talebi üzerine, bu suçları işleyen kişilerin işyerlerinin sürekli veya bir yılı
geçmemek üzere geçici olarak kapatılmasına, ilan ve reklamların durdurulması
veya toplatılmasına mahkemece karar verilir.
Şirketin yönetim kurulu
başkanı ve üyeleri ile imza yetkisini haiz mensupları, portföy yönetim
şirketinin yönetim kurulu başkanı ve üyeleri ile imza yetkisini haiz
mensupları, görevleri dolayısıyla kendilerine tevdi olunan veya muhafazaları,
denetimleri ve sorumlulukları altında bulunan şirkete ait para veya diğer
varlıkları zimmetine geçirirlerse altı yıldan oniki yıla kadar hapis cezası ile
cezalandırılırlar ve kuruluşun uğradığı zararı tazmine mahkum edilirler.
Bu maddenin ikinci
fıkrasında gösterilen suç, kuruluşu aldatacak ve fiilin açığa çıkmasını
önleyecek her türlü hileli faaliyette bulunmak suretiyle işlenmişse, faile
oniki yıldan aşağı olmamak üzere hapis ve meydana gelen zararın üç katı kadar
ağır para cezası uygulanır. Ayrıca, meydana gelen zararın ödenmemesi halinde
mahkemece re’sen ödettirilmesine hükmolunur.
Bu maddenin ikinci ve
üçüncü fıkralarında yer alan cezalar, zararın kovuşturulmasına başlanmadan önce
tamamiyle ödenmiş olması halinde yarısı, ödemenin hükümden önce yapılması
halinde ise üçte biri oranında indirilir.
Bu kanunda gösterilen
yetkili mercilerin ve denetim görevlilerinin istedikleri bilgi ve belgeleri
vermeyen ya da denetim görevlilerinin görevlerini yapmalarına engel olan gerçek
kişilerle tüzel kişilerin görevli ve ilgilileri hakkında bir yıldan üç yıla
kadar hapis ve iki milyar liradan az olmamak üzere ağır para cezası uygulanır.
Bu kanuna tabi gerçek ve
tüzel kişilerin bu kanunda gösterilen merciler ile denetim görevlilerine,
mahkemelere ve diğer resmi dairelere hitaben düzenledikleri veya yayımladıkları
belgelerde yapılan gerçeğe aykırı beyanlarından dolayı bunları veya bunların düzenlenmesine
esas olan her türlü belgeleri imzalayanlar hakkında, görev ve ilgilerine ve
fiile katılma derecelerine göre bir yıldan üç yıla kadar hapis ve altı milyar
liradan az olmamak üzere ağır para cezası uygulanır.
Bu kanuna tabi
kuruluşların itibarını kırabilecek veya servetine zarar verebilecek bir hususa
kasten sebep olan ya da bu yolda asılsız haber yayanlar için bir yıldan üç yıla
kadar hapis ve iki milyar liradan az olmamak üzere ağır para cezasına
hükmolunur. Bu fiilin 15.7.1950 tarihli ve 5680 sayılı Basın Kanununda yazılı
ya da radyo, televizyon, video, internet, kablolu yayın veya elektronik bilgi
iletişim araçları ve benzer yayın araçlarından biri ile işlenmesi halinde bir
yıldan üç yıla kadar hapis ve sekiz milyar liradan az olmamak üzere ağır para
cezasına hükmolunur. İsimleri belirtilmese dahi bu kanuna tabi kuruluşların
güvenilirliği konusunda kamuoyunda tereddüte yol açarak bu kuruluşların mali
bünyelerinin olumsuz etkilenmesine neden olabilecek nitelikte asılsız haberleri
yukarıda belirtilen araçlarla yayınlayanlara sekiz milyar liradan az olmamak
üzere ağır para cezası uygulanır.
Bu kanunun uygulanmasında
ve uygulanmasının denetiminde görev alanlar, görevleri sırasında bu kanun
kapsamında faaliyet gösteren gerçek ve tüzel kişiler, bunların iştirakleri ve
kuruluşları ile katılımcıya ait öğrendikleri sırları, bu kanuna ve özel
kanunlarına göre yetkili olanlardan başkasına açıklayamazlar ve kendi
yararlarına kullanamazlar. Bu yükümlülük bu kişilerin görevden ayrılmalarından
sonra da devam eder. Bu yükümlülüğe uymayan kimseler için iki yıldan dört yıla
kadar hapis ve dört milyar liradan az olmamak üzere ağır para cezasına
hükmolunur.
Bu kanuna tabi
kuruluşların mensupları ve diğer görevlileri, sıfat ve görevleri dolayısıyla bu
kanuna tabi kuruluşlara veya emeklilik sözleşmesi ile ilgili kişilere ait
öğrendikleri sırları bu konuda kanunen açıkça yetkili kılınan mercilerden
başkasına açıklayamazlar. Bu yükümlülük görevden ayrılmalarından
sonra da devam eder. Bu
madde hükmüne aykırı davrandığı tespit edilen kişiler için bir yıldan üç yıla
kadar hapis ve iki milyar liradan az olmamak üzere ağır para cezasına
hükmolunur.
Bu maddenin sekizinci ve
dokuzuncu fıkralarında yazılı kişiler, öğrendikleri sırları kendileri ya da
başkaları için yarar sağlamak amacıyla açıklarlarsa, üç yıldan beş yıla kadar
hapis cezasına ve altı milyar liradan az olmamak üzere ağır para cezasına
mahkum edilir ve fiilin önemine göre ilgili kuruluşlarda görev yapmaları geçici
veya sürekli olarak yasaklanır.
Ceza sorumluluğu
Madde 23- Bu
Kanuna göre gereken izinleri almaksızın emeklilik faaliyetinde bulunan veya
ticaret unvanları ve her türlü belgeleri ve ilan ve reklamları ve kamuoyuna
yaptıkları açıklamalarda bu Kanunda belirtilen kuruluşların adını kullanan ya
da 10 uncu madde hükümlerine aykırı olarak bu Kanunda düzenlenen faaliyetlerde
bulundukları izlenimini yaratacak söz ve deyimleri kullanan gerçek kişiler ile
tüzel kişilerin görevlileri üç yıldan beş yıla kadar hapis ve üçyüz günden
ikibin güne kadar adlî para cezası ile cezalandırılır. Ayrıca idarî tedbir
olarak bu faaliyetlerin yürütülmesine mani olunur.
Şirketin
yönetim kurulu başkanı ve üyeleri ile imza yetkisini haiz mensupları, portföy
yönetim şirketinin yönetim kurulu başkanı ve üyeleri ile imza yetkisini haiz mensupları,
görevleri dolayısıyla kendilerine tevdi olunan veya muhafazaları, denetimleri
ve sorumlulukları altında bulunan şirkete ait para veya diğer varlıkları
zimmetine geçirirlerse, Türk Ceza Kanununun, zimmet suçuna ilişkin hükümlerine
göre verilecek ceza beşte bir oranında artırılır.
Bu
Kanunda gösterilen yetkili mercilerin ve denetim görevlilerinin istedikleri
bilgi ve belgeleri vermeyen ya da denetim görevlilerinin görevlerini
yapmalarına engel olan gerçek kişilerle tüzel kişilerin görevli ve ilgilileri
bir yıldan üç yıla kadar hapis ve yüz günden az olmamak üzere adlî para cezası
ile cezalandırılır.
Bu
Kanuna tâbî gerçek ve tüzel kişilerin bu Kanunda gösterilen merciler ile
denetim görevlilerine, mahkemelere ve diğer resmi dairelere hitaben düzenledikleri
veya yayımladıkları belgelerde yapılan gerçeğe aykırı beyanlarından dolayı
bunları veya bunların düzenlenmesine esas olan her türlü belgeleri imzalayanlar
hakkında, Türk Ceza Kanununun belgede sahtecilik suçuna ilişkin hükümlerine
göre verilecek ceza bir kat artırılır.
Bu
Kanuna tâbî kuruluşların itibarını kırabilecek veya servetine zarar verebilecek
bir hususa kasten sebep olan ya da bu yolda asılsız haber yayanlar, bir yıldan
üç yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır. Bu fiilin basın ve yayın yoluyla
işlenmesi halinde verilecek ceza yarı oranında artırılır. İsimleri belirtilmese
dahi bu Kanuna tâbi kuruluşların güvenilirliği konusunda kamuoyunda tereddüte
yol açarak bu kuruluşların malî bünyelerinin olumsuz etkilenmesine neden
olabilecek nitelikte asılsız haberleri yukarıda belirtilen araçlarla
yayınlayanlar dörtyüz günden üçbin güne kadar adlî para cezası ile
cezalandırılır.
Bu
Kanunun uygulanmasında ve uygulanmasının denetiminde görev alanlar, görevleri
sırasında bu Kanun kapsamında faaliyet gösteren gerçek ve tüzel kişiler,
bunların iştirakleri ve kuruluşları ile katılımcıya ait öğrendikleri sırları,
bu Kanuna ve özel kanunlarına göre yetkili olanlardan başkasına açıklayamazlar
ve kendi yararlarına kullanamazlar. Bu yükümlülük bu kişilerin görevden
ayrılmalarından sonra da devam eder. Bu yükümlülüğe uymayan kimseler Türk Ceza
Kanununun 239 uncu maddesine göre cezalandırılır.
Bu
Kanuna tâbi kuruluşların mensupları ve diğer görevlileri, sıfat ve görevleri
dolayısıyla bu Kanuna tâbi kuruluşlara veya emeklilik sözleşmesi ile ilgili
kişilere ait öğrendikleri sırları bu konuda kanunen açıkça yetkili kılınan
mercilerden başkasına açıklayamazlar. Bu yükümlülük görevden ayrılmalarından
sonra da devam eder. Bu madde hükmüne aykırı davrandığı tespit edilen kişiler
Türk Ceza Kanununun 239 uncu maddesine göre cezalandırılır.
Bu
maddenin altıncı ve yedinci fıkralarında yazılı kişiler, öğrendikleri sırları
kendileri ya da başkaları için yarar sağlamak amacıyla açıklarlarsa, haklarında
Türk Ceza Kanununun 239 uncu maddesine göre verilecek ceza yarı oranında
artırılır.
Kovuşturma Usulü
Madde 24- Bu kanunda belirtilen adli
cezalara ilişkin suçlardan dolayı kovuşturma yapılması, konularına göre
Müsteşarlık veya Kurul tarafından Cumhuriyet Başsavcılığına yazılı başvuruda
bulunulmasına bağlıdır. Bu başvuru ile Müsteşarlık veya Kurul aynı zamanda
müdahil sıfatını kazanır. Cumhuriyet Savcıları kovuşturmaya yer olmadığına
karar verirlerse, Müsteşarlık veya Kurul, 4.4.1929 tarihli ve 1412 sayılı Ceza
Muhakemeleri Usulü Kanununa göre kendisine tebliğ edilecek bu kararlara karşı,
itiraza yetkilidir.
Bu maddeye göre açılacak
davalar ilgili kuruluşun merkezinin bulunduğu yerdeki Asliye Ceza
Mahkemelerinde 8.6.1936 tarihli ve 3005 sayılı Meşhud Suçların Muhakeme Usulü
Kanunu hükümlerine göre görülür. Bu yerde birden fazla Asliye Ceza Mahkemesi
bulunduğu takdirde bu davalara iki numaralı Asliye Ceza Mahkemelerinde bakılır.
Soruşturma ve kovuşturma
usulü
Madde 24- Bu
Kanunda belirtilen suçlara ilişkin soruşturma ve kovuşturma yapılması,
konularına göre Müsteşarlık veya Kurul tarafından Cumhuriyet başsavcılığına
yazılı başvuruda bulunulmasına bağlıdır. Bu başvuru muhakeme şartı
niteliğindedir. Cumhuriyet savcıları kovuşturmaya yer olmadığına karar
verirlerse, Müsteşarlık veya Kurul, Ceza Muhakemesi Kanununa göre kendisine
tebliğ edilecek bu kararlara karşı itiraza yetkilidir. Bu fıkra uyarınca
yapılan soruşturmalar neticesinde açılan kamu davalarında, Müsteşarlık veya
Kurulun başvuruda bulunması hâlinde, bunlar başvuru tarihinde katılan sıfatını
kazanırlar.
Genel Hükümlerin Saklılığı
Madde 25- Bu kanuna göre suç teşkil
eden hareket ve fiiller başka kanunlara göre de cezayı gerektirdiği takdirde
failleri hakkında en ağır cezayı gerektiren kanun maddesi uygulanır.
SEKİZİNCİ BÖLÜM
Diğer Hükümler
Yönetmelikler
Madde 26- Bu kanunda, Bakanlığın,
Müsteşarlığın ve Kurulun belirlemeye yetkili kılındığı hususlar yönetmeliklerle
düzenlenir. Bu kanun kapsamında çıkarılacak yönetmelikler, kanunun yayımı
tarihinden itibaren en geç altı ay içerisinde çıkarılır.
Geçici Madde 1- Bu kanunda
belirtilen, yönetmelik ve tebliğler yürürlüğe girinceye kadar, yürürlükteki
mevzuatın bu kanuna aykırı olmayan hükümleri uygulanır.
Bu kanunun yayımı
tarihinden önce, hayat branşında faaliyet gösteren ve yeni poliçe akdetme
yetkisi olan sigorta şirketleri, bu kanunun yürürlük tarihinden itibaren beş
yıl içerisinde başvurmak ve kanunun 8 inci maddesinde öngörülen şartları yerine
getirmekle emeklilik şirketine dönüşürler. Söz konusu şirketlere emeklilik
branşında ruhsat verilebilmesi için, bu kanunun 9 uncu maddesinde öngörülen
şartların yerine getirilmesi ve emeklilik branşı dışında kalan branşlara
ilişkin yasal yükümlülüklerin tamamını karşılayacak yeterli teminatın
gösterilmiş olması gerekir. Ayrıca, bu şirketlerin hastalık sigortası
portföyünün, sigortalıların tüm hak ve yükümlülüklerinin korunarak, emeklilik
ruhsatının verildiği tarihten itibaren iki yıl içerisinde devredilmesi şarttır.
Hayat sigorta şirketlerinin “sigorta şirketi” statüsünden “emeklilik şirketi”
statüsüne geçişine, bu şirketlere faaliyet ruhsatı verilmesinde aranılacak
şartlara, portföy devri yükümlülüklerine ve diğer hususlara ilişkin esas ve
usuller Müsteşarlıkça belirlenir.
Bu maddenin ikinci fıkrası
kapsamında emeklilik şirketine dönüşen şirketler ile hayat branşında faaliyet
gösteren ve yeni poliçe akdetme yetkisi olan sigorta şirketlerinden kurulacak
emeklilik şirketine asgari yüzde on payla kurucu ortak olanlar, mevcut
birikimli hayat sigortalılarının talep etmeleri ve sigortalıların bu kanunda
öngörülen şartları haiz olmaları halinde, Müsteşarlıkça belirlenecek esas ve
usullere göre, sigortalılarının birikimlerini tüm hak ve yükümlülükleri ile
birlikte bireysel emeklilik sistemine aktarırlar. Söz konusu birikimlerin
aktarımı, aktarım işleminin bu kanunun yürürlük tarihinden itibaren beş yıl
içerisinde gerçekleştirilmesi şartıyla, her türlü vergi, resim ve harçtan
müstesna olup, intibak ettirilen ve emeklilik sözleşmesi imzalamış
katılımcılardan sisteme giriş aidatı alınmaz ve masraf kesintileri yapılmaz.
Bu kanunun yayımı
tarihinden önce 7397 sayılı Kanuna göre tasdik edilmiş hayat sigortası
tarifeleri ile bunlara ilişkin tablo, ilan, reklam ve broşürlerde bu kanunun 10
uncu maddesinde öngörülen kavramların yer alması halinde, söz konusu ifadelerin
bu kanunun yayımı tarihinden itibaren bir yıl içerisinde değiştirilmesi
zorunludur. Gerek görüldüğü takdirde bu süre Müsteşarlıkça bir yıldan fazla
olmamak üzere artırılabilir. Söz konusu değişikliklerin yapılmaması halinde, bu
tarifelere istinaden yeni sözleşme akdedilemez ve bunlara ilişkin tablo, ilan,
reklam ve broşürler kullanılamaz.
Yetkili
organlarınca karar alınması kaydıyla, üyelerine veya çalışanlarına
emekliliğe yönelik taahhütte bulunan dernek, vakıf, sandık, tüzel
kişiliği haiz meslek kuruluşu, veya sair ticaret şirketindeki
emekliliğe yönelik birikimler ve taahhütlere ilişkin tutarlar kısmen
veya tamamen bu fıkranın yürürlüğe girmesinden itibaren beş yıl
içinde yapılmak kaydıy
Üyelerine
veya çalışanlarına emekliliğe yönelik taahhütte bulunan dernek,
vakıf, sandık, tüzel kişiliği haiz meslek kuruluşu, veya sair ticaret
şirketinin emekliliğe yönelik faaliyetlerinin aktüeryal denetimini
Müsteşarlık yapar.
Yürürlük
Madde 27- Bu kanun yayımı tarihinden altı ay sonra
yürürlüğe girer.
Yürütme
Madde 28- Bu kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
< Önceki | Sonraki > |
---|