KANUN NO: 5684
SİGORTACILIK KANUNU
Kabul Tarihi: 3 Haziran 2007
Resmi Gazete ile Neşir ve İlânı: 14
Haziran 2007 - Sayı: 26552
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam ve Tanımlar
Amaç ve Kapsam
MADDE 1- (1) Bu Kanunun amacı, ülkemiz
sigortacılığının geliştirilmesini sağlamak, sigorta sözleşmesinde yer alan
kişilerin hak ve menfaatlerini korumak ve sigortacılık sektörünün güvenli ve
istikrarlı bir ortamda etkin bir şekilde çalışmasını temin etmek üzere bu
Kanuna tabi kişi ve kuruluşların, faaliyete başlama, teşkilat, yönetim, çalışma
esas ve usulleri ile faaliyetlerinin sona ermesi ve denetlenmesine ilişkin
hususlar ve sigorta sözleşmesinden doğan uyuşmazlıkların çözümlenmesine yönelik
olarak sigorta tahkim sistemi ile ilgili usul ve esasları düzenlemektir.
(2) Türkiye'de faaliyet gösteren sigorta şirketleri,
reasürans şirketleri, (Değişik ibare : 6327 - 13.6.2012 / m.46) “Türkiye
Sigorta, Reasürans ve Emeklilik Şirketleri Birliği” , aracılar, aktüerler ile
sigorta eksperleri bu Kanun hükümlerine tabidir.
(3) Sosyal güvenlik kurumları, Türkiye İhracat Kredi
Bankası Anonim Şirketi ile bu Kanunun denetimle ilgili hükümleri hariç olmak
üzere özel kanunlarına göre sigortacılık faaliyetinde bulunan diğer kuruluşlar
bu Kanun kapsamında değildir.
Tanımlar
MADDE 2- (1) Bu Kanunda geçen;
a) Aktüer: Sigortacılık tekniği ile buna ilişkin
yatırım, finansman ve demografi konularında olasılık ve istatistik teorilerini
uygulayarak, yasal düzenlemelere uygun prim, karşılık ve kar paylarını
hesaplayan, tarife ve teknik esasları hazırlayan kişiyi,
b) Aracı: Sigorta acentesi ve brokeri,
c) Bakan: Hazine Müsteşarlığının bağlı olduğu Bakanı,
ç) (Değişik
: 6327 - 13.6.2012 / m.47) Birlik:
Türkiye Sigorta, Reasürans ve Emeklilik Şirketleri Birliğini,
d) Broker: Sigorta veya reasürans sözleşmesi yaptırmak
isteyenleri temsil ederek, bu sözleşmelerin yaptırılacağı şirketlerin seçiminde
tamamen tarafsız ve bağımsız davranarak ve teminat almak isteyen kişilerin hak
ve menfaatlerini gözeterek sözleşmelerin akdinden önceki hazırlık çalışmalarını
yürütmeyi ve gerektiğinde sözleşmelerin uygulanmasında veya tazminatın
tahsilinde yardımcı olmayı meslek edinen kişiyi,
e) (Ek : 6327 - 13.6.2012 / m.47) Destek
hizmeti kuruluşu: Bu Kanun kapsamındaki kuruluşlara, faaliyet alanlarıyla
ilgili konularda yardımcı veya tamamlayıcı nitelikte hizmet veren kuruluşları,
f) Hesap: Güvence Hesabını,(*)
g) İş planı: Sigorta şirketleri ile reasürans
şirketlerinin kuruluş amacı ile en az ilk üç yıldaki faaliyetlerine ilişkin
tahminlerini ve yükümlülüklerini sürekli olarak yerine getirebileceğini
ayrıntılı bir şekilde ortaya koyan planı,
ğ) Komisyon: Sigorta Tahkim Komisyonunu,
h) (Değişik
: 6327 - 13.6.2012 / m.47) Levha:
Türkiye’de faaliyette bulunan sigorta şirketleri, reasürans şirketleri ile
28/3/2001 tarihli ve 4632 sayılı Bireysel Emeklilik Tasarruf ve Yatırım
Sistemi Kanununa göre
kurulan emeklilik şirketleri için Birlik tarafından, sigorta eksperleri ve
sigorta acenteleri için ise Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği tarafından ayrı
ayrı düzenlenecek faal olarak çalışanlara ilişkin kayıtları gösterir
levhaları,
ı) Liste: Sigorta hakemleri listesini,
i) (Değişik
: 6327 - 13.6.2012 / m.47) Minimum
garanti fonu: Sigorta şirketleri ile reasürans şirketleri için gerekli
özsermayenin en az üçte birine denk düşen tutarı,
j) Müsteşarlık: Hazine Müsteşarlığını,
k) Özkaynak: Sigorta şirketleri ile reasürans
şirketlerinin ödenmiş veya Türkiye'ye ayrılmış sermayeleri, her türlü yedek
akçeleri, yeniden değerleme fonu, dağıtılmamış kar, kar ve sermaye yedekleri
ile Müsteşarlıkça uygun görülecek sermaye benzeri kaynaklar ve diğer
kaynaklardan varsa bilanço zararı ile Müsteşarlıkça uygun görülecek diğer
değerlerin düşülmesinden sonra bulunan tutarı,
l) Reasürans şirketi: Türkiye'de kurulmuş reasürans
şirketi ile yurt dışında kurulmuş reasürans şirketinin Türkiye'deki
teşkilatını,
m) Sigorta acentesi: Ticari mümessil, ticari vekil,
satış memuru veya müstahdem gibi tabi bir sıfatı olmaksızın bir sözleşmeye
dayanarak muayyen bir yer veya bölge içinde daimi bir surette sigorta
şirketlerinin nam ve hesabına sigorta sözleşmelerine aracılık etmeyi veya
bunları sigorta şirketleri adına yapmayı meslek edinen, sözleşmenin akdinden
önce hazırlık çalışmalarını yürüten ve sözleşmenin uygulanması ile tazminatın
ödenmesinde yardımcı olan kişiyi,
n) Sigorta eksperi: Sigorta konusu risklerin
gerçekleşmesi sonucunda ortaya çıkan kayıp ve hasarların miktarını, nedenlerini
ve niteliklerini belirleyen ve mutabakatlı kıymet tespiti, ön ekspertiz ve
hasar gözetimi gibi işleri mutat meslek olarak yapan tarafsız ve bağımsız
kişiyi,
o) Sigorta hakemi: Sigorta ettiren veya sigorta
sözleşmesinden menfaat sağlayan kişiler ile riski üstlenen taraf arasında
sigorta sözleşmesinden doğan uyuşmazlıkları çözen kişiyi,
ö) Sigorta raportörü: Sigorta ettiren veya sigorta
sözleşmesinden menfaat sağlayan kişiler ile riski üstlenen taraf arasında
sigorta sözleşmesinden doğan uyuşmazlıkların çözümü amacıyla Komisyona intikal
etmiş şikayetler üzerinde ön incelemeyi yapan kişiyi,
p) Sigorta şirketi: Türkiye'de kurulmuş sigorta
şirketi ile yurt dışında kurulmuş sigorta şirketinin Türkiye'deki teşkilatını,
ifade eder.
_____
(*) Madde 2'ye, 29.6.2012 tarih ve 28338 sayılı R.G'
de yayımlanan 13.6.2012 tarih 6327 sayılı Kanun'un 47.
maddesi hükmü gereğince bent eklenmiş ve diğer bent numaraları buna göre
teselsül ettirilmiştir.
_____
İKİNCİ BÖLÜM
Sigorta Şirketleri ve Reasürans
Şirketleri
Sigorta Şirketlerinin ve Reasürans Şirketlerinin
Kuruluşu
MADDE 3- (1) Türkiye'de faaliyet gösterecek sigorta
şirketleri ile reasürans şirketlerinin anonim şirket veya kooperatif şeklinde
kurulmuş olması şarttır. Sigorta şirketleri ve reasürans şirketleri,
sigortacılık işlemleri ve bunlarla doğrudan bağlantısı bulunan işler dışında
başka işle iştigal edemez.
(2) Anonim şirket şeklinde kurulacak sigorta şirketleri
ve reasürans şirketlerinin;
a) Kurucularının;
1) Müflis veya konkordato ilan etmiş olmaması,
2) Bir sigorta veya reasürans şirketinin kurucusu veya
ortağı olmanın gerektirdiği mali güce ve itibara sahip bulunması,
3) Tasfiyeye tabi tutulan finansal kuruluşlarda ve
hakkında 20 nci maddenin ikinci ve üçüncü fıkrası hükümleri uygulanan
şirketlerde oy hakkının ya da sermayesinin doğrudan veya dolaylı yüzde on ve
daha fazla bir oranda veya bu oranın altında olsa bile denetim ve yönetime
etkili olabilecek şekilde denetim ve yönetim kurullarına üye belirleme imtiyazı
veren pay sahibi olmaması,
4) Taksirli suçlar hariç olmak üzere affa uğramış
olsalar dahi süreli hapis veya sigortacılık mevzuatına aykırı hareketlerinden
dolayı hapis veya birden fazla adli para cezasına mahkum edilmemiş yahut cezası
ne olursa olsun basit ve nitelikli zimmet, irtikap, rüşvet, hırsızlık,
dolandırıcılık, sahtecilik, güveni kötüye kullanma, hileli iflas, görevi kötüye
kullanma gibi yüz kızartıcı suçlar ile kaçakçılık suçları, resmi ihale ve alım
satımlara fesat karıştırma, suçtan kaynaklanan malvarlığı değerlerini
aklama, (Ek ibare : 6327 - 13.6.2012 / m.48) “terörün
finansmanı,” Devlet sırlarını açığa vurma veya vergi kaçakçılığı suçlarından
dolayı hüküm giymemiş olması,
5) Tüzel kişi olması halinde bu tüzel kişinin yönetim
ve denetimine sahip kişilerin, mali güç dışında kurucularda aranan diğer
şartları taşıması,
b) Hisse senetlerinin nakit karşılığı çıkarılması ve
halka açık anonim şirketlerde halka açık olan kısım hariç olmak üzere tamamının
nama yazılı olması,
c) Bir holding bünyesinde faaliyet gösterecek olması
halinde, holding şirketinin finansal durumunun da sigortacılık faaliyetlerini
idame ettirmeye yeterli olması, zorunludur.
(3) Üyeleri dışındaki kişilerle sigorta sözleşmesi
yapmayan kooperatif şeklinde kurulan sigorta şirketleri ve reasürans
şirketlerinin;
a) Mütüel (karşılıklı) sigortacılık yapması,
b) Ortak sayısının ikiyüzden az olmaması,
c) Yöneticilerine herhangi bir ayrıcalık vermemesi,
zorunludur.
(4) Kooperatiflerin, üyeleri dışındaki kişilerle
sigorta sözleşmesi yapabilmesi, bu hususun ana sözleşmelerinde açıkça yer
alması şartıyla Müsteşarlığın iznine tabidir. Kooperatif üyeleri dışındaki
kişilerle sigorta sözleşmesi yapılabilmesi için kooperatiflerin sermayelerini,
Müsteşarlıkça belirlenecek miktara yükseltmesi zorunludur.
(5) Yabancı sigorta şirketlerinin ve reasürans
şirketlerinin Türkiye'de faaliyet göstermesine ilişkin usul ve esaslar Bakanlar
Kurulu tarafından belirlenir.
Sigorta Şirketleri ve Reasürans Şirketlerinin
Teşkilatı
MADDE 4- (1) Sigorta şirketleri ve reasürans
şirketlerinin yönetim kurulları genel müdür dahil beş kişiden, denetçiler ise
iki kişiden az olamaz. Genel müdür, yönetim kurulunun doğal üyesidir.
(2) Yönetim kurulu üyelerinin mali güç dışında sigorta
şirketi ve reasürans şirketi kurucularında aranan şartları taşıması;
çoğunluğunun en az dört yıllık yüksek öğrenim görmüş olması ve sigortacılık,
iktisat, işletme, muhasebe, hukuk, maliye, matematik, istatistik, aktüerya veya
mühendislik alanlarında en az üç yıl deneyimi olan kişilerden seçilmesi
şarttır.
(3) Genel müdür ve yardımcılarının, mali güç dışında
sigorta şirketi ve reasürans şirketi kurucularında aranan şartları taşıması, en
az dört yıllık yüksek öğrenim görmüş olması ve genel müdürlüğe atanacakların en
az on yıl, sigortacılık veya sigortacılık tekniği ile ilgili konulardan sorumlu
genel müdür yardımcılıklarına atanacakların yedi yıldan az olmamak üzere
sigortacılık, iktisat, işletme, muhasebe, hukuk, maliye, matematik, istatistik,
aktüerya veya mühendislik alanlarının en az birinde; diğer genel müdür
yardımcılıklarına atanacakların da sorumlu olacakları alanda en az yedi yıl
deneyim sahibi olması şarttır. Genel müdür yardımcılıklarından en az birinin
sigortacılık veya sigortacılık tekniği ile ilgili konulardan sorumlu olması
zorunludur.
(4) Murahhas üyelerin genel müdürde aranan şartları
taşıması zorunludur.
(5) Başka unvanlarla istihdam edilseler dahi, yetki ve
görevleri itibarıyla genel müdür yardımcısına denk veya daha üst konumlarda
görev yapan diğer yöneticiler de genel müdür ve genel müdür yardımcılarına
ilişkin hükümlere tabidir.
(6) Denetçilerin, mali güç dışında sigorta şirketi ve
reasürans şirketi kurucularında aranan şartları taşımaları, en az dört yıllık
yüksek öğrenim görmüş olmaları ve sigortacılık, iktisat, hukuk, maliye, işletme
ve muhasebe alanlarında en az üç yıl deneyimi olan kişilerden seçilmesi
şarttır.
(7) Sigorta veya reasürans şirketinin hakim hissedarı
tüzel kişilerin yönetim ve denetimine sahip kişilerde de, mali güç dışında
sigorta şirketi ve reasürans şirketi kurucularında aranan şartlar aranır.
(8) (Değişik
: 6327 - 13.6.2012 / m.49) Sigorta
şirketleri ile reasürans şirketleri; tüm iş ve işlemlerinin, sigortacılık
mevzuatı ve ilgili diğer mevzuata, şirketin iç yönergeleri ile yönetim
stratejisi ve politikalarına uygunluğunun sürekli kontrol edilmesi,
denetlenmesi ile hata, hile ve usulsüzlüklerin tespiti ve önlenmesi amacıyla iç
denetim ve risk yönetimini kapsayacak şekilde etkin bir iç kontrol sistemi
kurmak zorundadır. Müsteşarlıkça belirlenen alanlarla sınırlı olmak üzere, iç
kontrol sistemlerinin yürütülmesi dışarıdan hizmet alımı yoluyla da
yapılabilir. İç kontrol sistemlerinin kurulmasına ilişkin usul ve esaslar
Müsteşarlıkça belirlenir.
Ruhsat
MADDE 5- (1) Sigorta şirketleri ve reasürans
şirketleri, faaliyete geçebilmek için, faaliyet göstermek istedikleri her bir
sigorta branşında Müsteşarlıktan ruhsat almak zorundadır. Alınan ruhsatlar,
ticaret siciline tescil ve Ticaret Sicil Gazetesi ile Türkiye çapında dağıtımı
yapılan ve tiraj bakımından ilk on sırada yer alan günlük gazetelerden ikisinde
ilan ettirilir.
(2) Sigorta şirketleri hayat ve hayat dışı sigorta
gruplarından sadece birinde faaliyet gösterebilir. Bu gruplarda yer alan
sigorta branşları Bakan tarafından belirlenir.
(3) Kuruluş işlemlerini tamamlayan ve ruhsat talebinde
bulunan sigorta şirketleri ile reasürans şirketleri, ödenmiş sermayelerini,
ruhsat talep edilen sigorta branşları için öngörülen sermaye tutarları ile
verilmek istenen teminatlara bağlı olarak, beş milyon Türk Lirasından az
olmamak kaydıyla, Müsteşarlıkça belirlenecek miktara yükseltmek zorundadır.
Müsteşarlık, söz konusu miktarı, Türkiye İstatistik Kurumu tarafından açıklanan
Üretici Fiyatları Endeksi artış oranını aşmamak kaydıyla artırmaya yetkilidir.
(4) Kuruluş işlemlerinin tamamlanmasından itibaren bir
yıl içinde ruhsat başvurusunda bulunmamış sigorta şirketleri ve reasürans
şirketleri, ticaret unvanlarında sigorta şirketi veya reasürans şirketi
ibaresini kullanamaz.
Ruhsat Talebinin Değerlendirilmesi
a) Sigorta şirketleri ve reasürans şirketlerinin kurucuları
ile yönetici ve denetçilerinin bu Kanunda öngörülen şartları taşımaması,
b) İş planına ve ibraz edilen belgelere göre sigorta
sözleşmesine taraf olanların hak ve menfaatlerinin yeterince korunamayacağının
anlaşılması veya yükümlülüklerin sürekli ve yeterli olarak yerine
getirilebilecek şekilde oluşturulmaması,
c) Başvurunun yeterli beyan ve bilgileri içermemesi
veya bu Kanunda öngörülen şartları taşımadığının anlaşılması,
ç) Sigorta şirketleri ve reasürans şirketlerinin,
gerekli teknik donanım ya da yeterli sayıda nitelikli personele sahip
olmadığının veya ruhsat talep edilen alanda sigortacılık yapma yeterliliğinin
bulunmadığının yapılan denetimle tespit edilmesi, hallerinden en az birinin
gerçekleşmesi durumunda reddedilir.
Ruhsat İptali
MADDE 7- (1) Bu Kanunun ruhsat iptaline ilişkin
hükümleri saklı kalmak kaydıyla;
a) Ruhsat verilmesine ilişkin şartların bir kısmının
veya tamamının kaybolması halinde, üç aydan az olmamak üzere, Müsteşarlık
tarafından verilecek süre içinde durumun düzeltilmemiş olması,
b) Ruhsatın verildiği tarihten itibaren bir yıl içinde
veya Müsteşarlığın uygun görüşüyle yapılanlar hariç olmak üzere aralıksız
olarak altı ay süre ile sigorta veya reasürans sözleşmesi akdedilmemesi,
c) Sigortacılık mevzuatına aykırı uygulamalar sonucunda
sigorta sözleşmesi ile ilgili kişilerin hak ve menfaatlerinin tehlikeye
düştüğünün anlaşılması,
ç) 20 nci madde hükmü hariç olmak üzere, bu Kanun
hükümlerinden doğan yükümlülüklerin ağır şekilde ihlal edilmesi veya
yükümlülüklerin ihlalinin mutat hale gelmesi durumunda, Müsteşarlık tarafından,
üç aydan az olmamak kaydıyla, verilecek süre içinde durumun düzeltilmemiş
olması,
d) İş planında belirtilen hedeflerden, Müsteşarlığın
bilgisi dahilinde yapılan değişiklik dışında makul nedenler olmaksızın aşırı
derecede uzaklaşılmış olması,
hallerinden en az birinin gerçekleşmesi durumunda,
sigorta şirketlerinin ve reasürans şirketlerinin ilgili branş ya da bütün
branşlardaki ruhsatları Müsteşarlık tarafından iptal edilebilir. Ruhsat iptali,
ticaret siciline tescil ve Ticaret Sicil Gazetesi ile Türkiye çapında dağıtımı
yapılan ve tiraj bakımından ilk on sırada yer alan günlük gazetelerden ikisinde
ilan ettirilir.
(2) Ruhsatı iptal edilen şirketler, altı ayı geçmemek
üzere Müsteşarlık tarafından verilecek süre içinde iptal edilen ruhsatla
bağlantılı portföylerini devretmek zorundadır. Aksi takdirde Müsteşarlık re'sen
devir de dahil olmak üzere portföyün tasfiyesine yönelik her türlü tedbiri
almaya yetkilidir.
Ana Sözleşme Değişiklikleri
MADDE 8- (1) Sigorta şirketleri ile reasürans
şirketlerinin ana sözleşmelerinin değiştirilmesinde, Müsteşarlığın uygun görüşü
aranır. Müsteşarlıkça uygun görülmeyen değişiklik tasarıları genel kurul
gündemine alınamaz ve genel kurulda görüşülemez. Sicil memuru, Müsteşarlığın
uygun görüşü olmaksızın ana sözleşme değişikliklerini ticaret siciline tescil
edemez.
İntifa ve Oy Kullanma Haklarının Edinilmesi
MADDE 9- (1) Doğrudan veya dolaylı olarak bir sigorta
veya reasürans şirketinin sermayesinin yüzde onunu, yüzde yirmisini, yüzde
otuzüçünü veya yüzde ellisini bulacak ya da aşacak şekildeki hisse edinimleri
ile bir ortağa ait hisselerin söz konusu oranları bulması veya bu oranların
altına düşmesi sonucunu doğuran hisse devirleri Müsteşarlığın iznine tabidir.
(2) Şirketin denetim ve yönetime etkili olabilecek
şekilde yönetim kurullarına üye belirleme imtiyazını veren hisse devri, oransal
sınırlamalara bakılmaksızın Müsteşarlığın iznine tabidir.
(3) Birinci ve ikinci fıkra hükümlerine aykırı olarak
izin alınmaksızın yapılan hisse devirleri pay defterine kaydolunmaz.
(4) İntifa hakkı ile oy hakkının edinilmesinde de bu
madde hükümleri uygulanır.
(5) Doğrudan veya dolaylı olarak sermayenin ya da oy
ve intifa haklarının yüzde on ve daha fazlasına sahip olan veya bu oranların
altında olsa dahi şirketin denetim ve yönetimine etkili olabilecek şekilde
yönetim kurullarına üye belirleme imtiyazını veren hisselere sahip olan
ortakların, sigorta şirketi ve reasürans şirketi kurucularında aranan
nitelikleri taşıması şarttır. Sigorta şirketleri ile reasürans şirketleri, bu
nitelikleri taşımayan ortaklarını Müsteşarlığa bildirir. Kurucularda aranan
nitelikleri kaybeden ortaklar temettü dışındaki ortaklık haklarından
yararlanamaz. Bu halde diğer ortaklık hakları kayyım tarafından kullanılır.
(6) Bakan, faaliyet alanları itibarıyla sigorta
şirketlerinin ve reasürans şirketlerinin mali bünyelerini olumsuz etkileyecek
durumdaki ortaklara, bu şirketlerde hisse sınırlamaları getirebilir.
Tasfiye, Birleşme, Devir, Portföy Devri ve İflas
MADDE 10- (1) Bir sigorta şirketinin kendi talebi ile
tasfiye edilmesi, bir veya birkaç şirket ile birleşmesi veya aktif ve pasifleri
ile başka bir şirkete devrolunması, sigorta portföyünü teminat ve karşılıkları
ile birlikte kısmen veya tamamen diğer bir şirkete devretmesi Bakanın iznine
tabidir. Reasürans şirketleri hakkında da bu fıkra hükümleri uygulanır. Bu
fıkra hükmüne aykırı olarak yapılan tasfiye, birleşme, devralma ve portföy
devirleri hükümsüzdür.
(2) Müsteşarlık, lüzumu halinde, tasfiye memurlarının
değiştirilmesini talep edebilir.
(3) Birleşme, devir ve portföy devirleri, Türkiye
çapında dağıtımı yapılan ve tiraj bakımından ilk on sırada yer alan günlük
gazetelerden ikisinde, birer hafta arayla en az ikişer defa yayımlanmak
suretiyle duyurulur. Sigorta sözleşmeleri devredilen portföyde yer almak
kaydıyla portföyünü devreden veya bir şirkete devrolunan ya da birleşen
şirketlerle sigorta sözleşmesi akdetmiş olan kişiler; birleşme, devir ya da
portföy devrini öğrendikleri tarihten itibaren, devir, birleşme ya da portföy
devri nedeniyle, üç ay içinde sözleşmelerini feshedebilir.
(4) Sigorta şirketinin iflası halinde sigortalılar,
iflas masasına üçüncü sırada iştirak eder.
(5) Müsteşarlık, lüzumu halinde iflas masasındaki
yetkililerin değiştirilmesini talep edebilir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Sigorta Sözleşmeleri
Sigorta Sözleşmeleri
MADDE 11- (1) Sigorta sözleşmelerinin ana muhtevası,
Müsteşarlıkça onaylanan ve sigorta şirketlerince aynı şekilde uygulanacak olan
genel şartlara uygun olarak düzenlenir. Ancak, sigorta sözleşmelerinde işin
özelliğine uygun olarak özel şartlar tesis edilebilir. Bu hususlar, sigorta
sözleşmesi üzerinde ve özel şartlar başlığı altında herhangi bir yanılgıya
neden olmayacak şekilde açık olarak belirtilir.
(2) Hayat sigortalarına ilişkin sözleşmelerin
yapılmasına dair teklifnamenin sigorta şirketine ulaştığı tarihten itibaren
otuz gün içinde sigorta şirketi tarafından reddedilmemesi halinde sigorta
sözleşmesi yapılmış olur.
(3) Sigorta şirketleri ve sigorta acenteleri
tarafından, gerek sözleşmenin kurulması gerekse sözleşmenin devamı sırasında
sigorta ettiren, lehdar ve sigortalıya yapılacak bilgilendirmeye ilişkin
hususlar yönetmelikle düzenlenir.
(4) Sigorta sözleşmelerinde kapsam dahiline alınmış
olan riskler haricinde, kapsam dışı bırakılmış riskler açıkça belirtilir.
Belirtilmemiş olan riskler teminat kapsamında sayılır.
(5) Sigorta sözleşmelerinde yabancı kelimelere yer
verilemez. Yabancı kelimelerin karşılığı olarak Türk Dil Kurumu tarafından
belirlenen kelimelerin kullanımı esastır.
Tarifeler
MADDE 12- (1) Sigorta tarifeleri, sigortacılık esasına
ve genel kabul görmüş aktüeryal tekniklere uygun olarak sigorta şirketleri
tarafından serbestçe belirlenir. Ancak, bu Kanuna ve diğer kanunlara göre ihdas
edilen zorunlu sigortaların teminat tutarları ile tarife ve talimatları Bakan
tarafından tespit olunur ve Resmi Gazetede yayımlanır.
(2) Bakan, gerek görülen hallerde hayat, bir yıldan
uzun süreli ferdi kaza, sağlık, hastalık ve ihtiyari deprem sigortaları
tarifeleri ile prim, formül ve cetvellerinin uygulamaya konulabilmesini
Müsteşarlığın onayına tabi kılabilir veya özel kanunlardaki hükümler saklı
kalmak kaydıyla gerekli görülen hallerde, tespit ve ilan ettiği aracılık
komisyonlarını, tasdike tabi kıldığı veya tespit ettiği her türlü tarifeyi
serbest bırakabilir.
Zorunlu Sigortalar
MADDE 13- (1) Bakanlar Kurulu, kamu yararı açısından
gerekli gördüğü hallerde zorunlu sigortalar ihdas edebilir. Sigorta şirketleri,
20 nci maddenin ikinci fıkrasının (b) bendi ile üçüncü fıkrası hükümleri saklı
kalmak kaydıyla faaliyet gösterdiği sigorta branşlarının kapsamında bulunan
zorunlu sigortaları yapmaktan kaçınamaz.
(2) Müsteşarlık, zorunlu sigortaya konu teşkil eden
menfaat üzerinde yapacakları iş ve işlemler nedeniyle, ilgili kurum ve
kuruluşların görüşlerini alarak zorunlu sigorta denetimi yapabilecekleri
belirlemeye yetkilidir.
(3) Bir faaliyetin icrası ya da bir şeyin kullanılması
için izin veya ruhsat vermeye veya bunları denetlemeye yetkili merciler ile
ikinci fıkra uyarınca belirlenen kurum ve kuruluşlar; yürütecekleri iş ve
işlemlerde, yapılması zorunlu sigortaların geçerli teminat tutarları dahilinde
yaptırılıp yaptırılmadığını araştırmakla yükümlüdür. Bu kurum ve kuruluşlar ile
izin veya ruhsat vermeye ve denetlemeye yetkili mercilerce, geçerli teminat
tutarında sigorta yapılmamış olduğunun tespiti halinde işlem yapılmaz. Geçerli
teminat alınana kadar sigortalının zorunlu sigortaya konu teşkil eden faaliyeti
yetkili merciler tarafından durdurulur.
MADDE 14- (1) Bu Kanunun 13 üncü maddesi, 13/10/1983
tarihli ve 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu ve
10/7/2003 tarihli ve 4925 sayılı Karayolu TaşımaKanunu ile
ihdas edilen zorunlu sorumluluk sigortaları ile bu Kanunla mülga 21/12/1959
tarihli ve 7397 sayılı Sigorta Murakabe Kanunu çerçevesinde
ihdas edilmiş olan zorunlu sigortalara ilişkin olarak aşağıdaki koşulların oluşması
halinde ortaya çıkan zararların bu sigortalarla saptanan geçerli teminat
miktarlarına kadar karşılanması amacıyla (Değişik ibare : 6327 -
13.6.2012 / m.50) “Türkiye
Sigorta, Reasürans ve Emeklilik Şirketleri Birliği” nezdinde Güvence Hesabı
oluşturulur.
(2) Hesaba;
a) Sigortalının tespit edilememesi durumunda kişiye
gelen bedensel zararlar için,
b) Rizikonun meydana geldiği tarihte geçerli olan
teminat tutarları dahilinde sigortasını yaptırmamış olanların neden olduğu
bedensel zararlar için,
c) Sigorta şirketinin mali bünye zaafiyeti nedeniyle
sürekli olarak bütün branşlarda ruhsatlarının iptal edilmesi ya da iflası
halinde ödemekle yükümlü olduğu maddi ve bedensel zararlar için,
ç) Çalınmış veya gasp edilmiş bir aracın karıştığı
kazada, Karayolları Trafik Kanunu uyarınca
işletenin sorumlu tutulmadığı hallerde, kişiye gelen bedensel zararlar için,
d) Yeşil Kart Sigortası uygulamaları için faaliyet
gösteren Türkiye Motorlu Taşıt Bürosunca yapılacak ödemeler için,
başvurulabilir. Bakanlar Kurulu, gerekli görülen
hallerde, eşyaya gelecek zararların kısmen veya tamamen Hesaptan karşılanmasına
karar vermeye yetkilidir.
(3) Hesabın gelirleri; birinci fıkrada belirtilen
zorunlu sigortalar (...)(*) için tahsil edilen toplam primlerin
yüzde biri oranında sigorta şirketlerince ödenecek katılma payları ile sigorta
ettirenlerden safi primlerin yüzde ikisi oranında tahsil edilecek katılma
paylarından oluşur. (Değişik son cümle : 6327 - 13.6.2012 /m.50) Bakan,
bu oranları yarısına kadar indirmeye veya iki katına kadar artırmaya ya da
katılma paylarını maktu olarak tespit etmeye yetkilidir.
_____
(*) Madde
14'ün üçüncü fıkrasında yer alan "ve yeşil kart sigortaları" ibaresi,
29.6.2012 tarih ve 28338 sayılı R.G' de yayımlanan 13.6.2012 tarih ve 6327
sayılı Kanun'un 50.
maddesi hükmü gereğince madde metninden çıkarılmıştır.
_____
(4) Sigorta şirketleri, üçüncü fıkra hükmü gereğince
kendileri tarafından ödenmesi gereken bir takvim yılına ilişkin katılma
paylarını takip eden yılın Şubat ayı sonuna kadar; sigorta ettirenlerden tahsil
edilen katılma paylarını ise tahsil edildikleri ayı takip eden ayın sonuna
kadar Hesaba yatırmak zorundadır.
(5) Hesap kapsamındaki her zorunlu sigorta ve yeşil
kart sigortası için ayrı hesap açılır ve bunların gelir ve giderleri bu
hesaplarda izlenir.
(6) Hesabın gelir ve giderleri ile işlemleri,
Müsteşarlıkça her yıl denetlenir.
(7) (Değişik
: 6327 - 13.6.2012 / m.50) Hesabın
kuruluşuna, işleyişine, tanıtımına, idari masraflarına, fon varlıklarının
nemalandırılmasına, Hesaptan yapılacak ödemelere, gerek ilgililere gerekse
Türkiye Motorlu Taşıt Bürosuna yapılacak rücûlara, Sigorta Bilgi ve Gözetim
Merkezi, Sigortacılık Eğitim Merkezi ve Komisyona yapılacak katkı payları ile,
Hesap kapsamındaki zorunlu sigortaların denetimi ve takibinden kaynaklanan
giderler ile diğer harcamalara ilişkin esaslar yönetmelikle düzenlenir.
Yurt Dışında Yaptırılabilecek Sigortalar
MADDE 15- (1) Türkiye'de yerleşik kişiler,
Türkiye'deki sigortalanabilir menfaatlerini, Türkiye'de faaliyette bulunan
sigorta şirketlerine ve Türkiye'de yaptırmak zorundadır.
(2) Ancak;
a) İhracat ve ithalat konusu mallar için nakliyat
sigortası,
b) Uçak, gemi, helikopter için dış kredi ile satın
alındıklarında, münhasıran dış kredi miktarı ile sınırlı olarak ve dış borç
ödeninceye kadar; yurt dışından finansal kiralama yolu ile getirilmelerinde ise
finansal kiralama sözleşmesi süresi ile sınırlı olarak yaptırılacak tekne
sigortaları,
c) Gemilerin işletilmesinden doğan sorumluluk
sigortası,
ç) Hayat sigortaları,
d) Kişilerin Türkiye haricinde bulunacakları süre için
bu süre ile sınırlı olmak kaydıyla veya geçici olarak yurt dışında kaldıkları
sırada yaptırabilecekleri ferdi kaza, hastalık, sağlık ve motorlu taşıt
sigortaları,
yurt dışında da yaptırılabilir.
(3) Bakanlar Kurulu yurt dışında yaptırılabilecek
sigortaların kapsamını genişletmeye yetkilidir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Teknik Karşılıklar
MADDE 16- (1) Sigorta şirketleri ve reasürans
şirketleri sigorta sözleşmelerinden doğan yükümlülükleri için, bu maddede
belirtilen esaslara göre yeteri kadar karşılık ayırmak zorundadır.
(2) Kazanılmamış primler karşılığı; yürürlükte bulunan
her bir sigorta sözleşmesine ilişkin olarak yazılan brüt primin gün esasına
göre takip eden hesap dönemine veya dönemlerine sarkan kısmından; yürürlükte
bulunan yıllık hayat sigortaları ile süresi bir yılı aşan birikim priminin de
alındığı hayat sigortalarında ise yazılan brüt primlerden varsa birikime ayrılan
kısım (Ek ibare : 6327 - 13.6.2012 / m.51) “ve
birikim primlerine ait masraf payları” düşüldükten sonra kalan tutarın takip
eden döneme veya dönemlere sarkan kısmından oluşur. Ancak, gün esasına göre
karşılık hesaplaması mümkün olmayan reasürans ve retrosesyon işlemlerinde,
sekizde bir esasına göre kazanılmamış primler karşılığı ayrılması mümkündür.(Ek
cümle : 6327 - 13.6.2012 / m.51)“Ayrıca,
sigorta sözleşmesinin süresi boyunca üstlenilen risk düzeyi ile kazanılan
primlerin zamana bağlı dağılımının uyumlu olmadığı kabul edilen sigorta
branşlarında, bu karşılık için riskin zaman içinde farklı şekilde oluşumunu
dikkate alan, içeriği Müsteşarlıkça belirlenen hesap yöntemleri kullanılır.”
(3) (Değişik
: 6327 - 13.6.2012 / m.51) Devam
eden riskler karşılığı; kazanılmamış primler karşılığının şirketin taşıdığı
risk ve beklenen masraf düzeyine göre yetersiz kalması halinde ayrılır.
(4) (Değişik : 6327 - 13.6.2012 / m.51) Dengeleme
karşılığı; takip eden hesap dönemlerinde meydana gelebilecek tazminat
oranlarındaki dalgalanmaları dengelemek ve Müsteşarlıkça belirlenen özel
rizikoları karşılamak üzere ayrılan karşılıktır.
(5) Matematik karşılık; bir yıldan uzun süreli hayat,
sağlık, hastalık ve ferdi kaza sigortası sözleşmeleri için sigorta şirketleri
tarafından sigorta ettirenler ile lehdarlara olan yükümlülüklerini karşılamak
üzere sözleşme teknik esaslarında belirtilen, istatistiksel ve aktüeryal
yöntemler kullanılarak hesaplanan karşılıklar ile taahhüt edilmişse, bu
karşılıkların yatırıma yönlendirilmesi sonucu elde edilen gelirden
sigortalılara ayrılan pay karşılıkları toplamıdır.
(6) Muallak tazminat karşılığı; kayda geçmiş ancak
ödenmemiş tazminat tutarları ile gerçekleşmiş ancak kayda geçmemiş tahmini
tazminat tutarları ve bu tazminatlar ile ilgili yapılan gider karşılıkları ve
bu tutarların yetersiz kalması durumunda yeterlilik için Müsteşarlıkça
belirlenen esaslar çerçevesinde ayrılan ek karşılıklardan oluşur.
(7) İkramiyeler ve indirimler karşılığı; sigorta şirketlerinin
ikramiye veya indirim uygulamasına gitmesi durumunda, cari yılın teknik
sonuçlarına göre sigortalılar veya lehdarlar için ayrılan ikramiye ve indirim
tutarlarından oluşur.
(8) Teknik karşılıklarda reasürör payının, devredilen
risk ve primle orantılı olması esastır. Ancak, Müsteşarlık mali açıdan
belirleyeceği kriterleri karşılayamayan reasürörlere devredilen işlerde
reasürör payının düşülmemesini isteyebilir.
(9) Sigorta şirketleri ile reasürans şirketlerinin
varlıkları, teknik karşılıkları karşılayacak düzeyde olmalıdır. Teknik
karşılıklara ilişkin usul ve esaslar ile teknik karşılıkların yatırılacağı
varlıklara ilişkin hususlar yönetmelikle düzenlenir.
Teminatlar
MADDE 17- (1) Sigorta şirketleri, yurt içinde akdetmiş
oldukları sigorta sözleşmelerinden doğan taahhütlerine karşılık olarak bu
maddede belirlenen esaslara göre teminat ayırmak zorundadır.
(2) Hayat branşında faaliyet gösteren sigorta
şirketleri, Müsteşarlıkça belirlenen dönemler itibarıyla ayrılan matematik
karşılıkları ile muallak tazminat karşılıklarının toplamından, 29/6/1956
tarihli ve 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu uyarınca
yapılan ikrazlar ve henüz tahsil edilmemiş prim alacakları tutarına isabet eden
matematik karşılıkların düşülmesinden sonra kalan tutara karşılık gelen
varlıkları Müsteşarlıkça belirlenen süreler içinde ve Müsteşarlık lehine
teminat olarak bloke veya ipotek ettirmek zorundadır. (...) (MADDE
17' nin ikinci fıkrasının ikinci cümlesi, 29.6.2012 tarih ve 28338 sayılı R.G'
de yayımlanan 13.6.2012 tarih ve 6327 sayılı Kanun'un 52.
maddesi hükmü gereğince yürürlükten kaldırılmıştır.) Ancak,
bu şirketlerin bir yıl ve bir yıldan kısa süreli verdikleri hayat, ferdi kaza,
sağlık ve hastalık teminatları için dördüncü fıkra hükümleri uygulanır.
(3) Hesap yılı içinde, hayat branşındaki tahsilatı
aşacak şekilde bu branşta sigortalılara ödeme yapmak zorunda kalan sigorta
şirketlerinin, söz konusu branşa ait teminat olarak gösterilen ve bloke edilen
varlıklarından, aşılan miktar dahilinde Müsteşarlıkça uygun görülecek kısım
serbest bırakılır.
(4) (Değişik
: 6327 - 13.6.2012 / m.52) Hayat
dışı sigorta şirketleri, hesaplama yöntemi yönetmelikle belirlenecek gerekli
özsermayenin üçte birinden az olmamak kaydıyla teminat olarak minimum garanti
fonu tesis eder. Minimum garanti fonu, hiçbir dönemde çalışılan branşlar
itibarıyla gerekli olan asgarî sermaye tutarlarının üçte birinden az olamaz. Bu
şirketlerin bir yıldan uzun süreli yaptıkları ferdî kaza, hastalık ve sağlık
sigorta sözleşmeleri için ayıracakları teminatlar hakkında ikinci fıkra hükmü
uygulanır. Ancak, Müsteşarlık bu maddede belirtilen sınırlar içinde kalmak
kaydı ile gerekli gördüğü sigorta branşları için usul ve esasları yönetmelikle
belirlenecek hesaplama yöntemi getirebilir. Yeni kurulan sigorta şirketlerinin
ilk üç yıl itibarıyla bir yıl ve bir yıldan kısa süreli tüm sigorta
sözleşmelerinden doğan taahhütlerine karşılık olarak ayıracakları teminat
tutarı şirketin ödenmiş sermayesi de dikkate alınarak Müsteşarlıkça tespit
edilir.
(5) Sigorta şirketlerinin faaliyetine son verdiği
branşlara ait teminat blokajı, sigortalılara karşı bu branşa ait tüm ödemelerin
yapılmış olması kaydıyla Müsteşarlıkça serbest bırakılır. Ancak, şirketin ödeme
güçlüğüne düşmesi halinde, Müsteşarlık, sigortalılara teminatlardan ödeme
yapılmasına karar verebilir.
(6) Teminatlar, sigortalıların tüm alacakları
ödenmeden iflas veya tasfiye masasına dahil edilemez, haczolunamaz, üzerlerine
ihtiyati tedbir ve ihtiyati haciz konulamaz. Ancak, Müsteşarlığın, sigortalı
alacaklarının korunması amacıyla teminatlar üzerinde ihtiyati tedbir koydurtma
hakkı saklıdır.
(7) (Ek : 6327 - 13.6.2012 / m.52) Müsteşarlık,
sigortacılık sektörünün durumu ile genel ekonomik şartlar çerçevesinde
teminatları yüzde elli oranına kadar artırmaya veya azaltmaya yetkilidir.
(8) (Ek : 6327 - 13.6.2012 / m.52) Müsteşarlık,
bu maddeye göre hesaplanan teminat tutarlarının yüzde onunu aşmamak üzere özel
teminat ayrılmasına karar verebilir. Özel teminat, bütün branşlarda sözleşme
yapma yetkisi kaldırılmış ya da ruhsatları iptal edilmiş sigorta şirketlerinin
olağan faaliyetlerinin yürütülmesini sağlamak için gerekli kaynağın
bulunamaması halinde kullanılır. Ayrılacak teminata ve kullanımına ilişkin usul
ve esaslar Müsteşarlıkça belirlenir.
(9) Müsteşarlık, sigorta şirketleri ve reasürans
şirketleri ile sigortacılık yapan diğer kuruluşların mali bünye ve özkaynak
yeterliliğine ilişkin düzenlemeleri yapmaya ve bloke edilecek varlıkların tür,
değerleme esasları ile blokaj, deblokaj, ipotek tesisi ve fekkine ilişkin usul
ve esasları belirlemeye yetkilidir. Bu işlemlere ilişkin masraflar ilgili
şirket tarafından karşılanır.(*)
_____
(*) Madde 17'ye, 29.6.2012 tarih ve 28338 sayılı R.G'
de yayımlanan 13.6.2012 tarih ve 6327 sayılı Kanun'un 52.
maddesi hükmü gereğince altıncı fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki
fıkralar eklenmiş ve mevcut yedinci fıkra dokuzuncu fıkra olarak teselsül
ettirilmiştir.
_____
Hesap Esasları, Kayıt Düzeni ile Temel Mali Tablo ve
Mali Bünye Düzenlemeleri
MADDE 18- (1) Sigorta şirketleri ve reasürans
şirketleri, hesaplarını ve mali tablolarını, Müsteşarlıkça belirlenecek
esaslara ve örneğe uygun olarak düzenlemek, ilan ettirmek ve Müsteşarlığa
göndermek zorundadır.
(2) Sigorta şirketleri ile reasürans şirketleri
bilançolarının, kar ve zarar cetvellerinin ve Müsteşarlıkça uygun görülecek
diğer mali tablolarının bağımsız denetim kuruluşlarına denetlettirilmesi ve
ilan ettirilmesi zorunludur. Müsteşarlık, sigorta şirketleri ve reasürans
şirketlerinin bağımsız dış denetim kuruluşlarınca denetlenmelerini düzenlemeye
yetkilidir.
(3) Sigorta şirketleri ve reasürans şirketlerince ilan
edilen mali tabloların gerçeğe aykırılığının tespiti halinde Müsteşarlık, genel
kabul görmüş muhasebe kural ve ilkelerini göz önünde bulundurarak söz konusu
mali tabloları düzeltilmiş olarak yeniden ilan ettirebilir.
(4) Müsteşarlık, sigorta şirketleri ile reasürans
şirketlerinden, diğer kanunların zorunlu kıldığı defterlerden başka, özel
defterler tutmalarını talep etmeye ve bu defterlerin tabi olacağı esas ve
usulleri tespite, belirleyeceği esaslar ve örneklere uygun olarak her türlü
bilgi, cetvel, rapor, hesap özetleri ve mali tablolar istemeye, gerekli gördüğü
takdirde mali tabloları ilan ettirmeye, sigortacılık sektörünün mali yapısının
güçlendirilmesi için finansal oranlar tespit etmeye, şirket kaynaklarının hangi
aktiflere ve ne oranda yatırılacağını belirlemeye yetkilidir.
(5) Gerekli görülen hallerde Müsteşarlık, sigorta
şirketleri, reasürans şirketleri, aracılar ve sigorta eksperlerinden her türlü
bilgi, belge ve raporu istemeye yetkilidir. Konsolide tabloların
oluşturulmasında Müsteşarlık ana ortaktan, ana ortaklık ise konsolide finansal
raporlama ile ilgili kuruluşlardan bu konuda her türlü bilgi ve belgeyi talep
etmeye yetkilidir.
Aktif Azaltıcı İşlem Yasağı
MADDE 19- (1) Sigorta şirketleri ile reasürans
şirketlerinin ortakları, yönetim kurulu üyeleri, denetçileri ve çalışanları,
şirket ana sözleşmesi veya genel kurul ya da yönetim kurulu kararı ile saptanan
hükümler dahilinde personele yapılan ödemeler, yardım veya verilen avanslar
hariç, şirket kaynaklarını dolaylı ya da dolaysız kullanamaz, iyiniyet
kurallarına aykırı olarak aktifin değerini düşüren işlemlerde bulunamaz ve
hiçbir surette örtülü kazanç aktarımı yapamaz. Sigorta şirketleri ile reasürans
şirketleri kendi borçları veya sigorta işlemlerinden doğanlar hariç olmak üzere
personeli, ortakları, iştirakleri veya diğer kişi ve kurumlar lehine mal
varlığını teminat olarak gösteremez, kefil olamaz ve kredi sağlayamaz.
Mali Bünyenin Güçlendirilmesi
MADDE 20- (1) Bir sigorta veya reasürans şirketinin
minumum garanti fonu tutarını karşılayamadığının, tesis etmesi gereken teminatı
tesis edemediğinin, teknik karşılıkları karşılayacak yeterli veya teknik
karşılıklara uygun varlıklarının bulunmadığının ya da sözleşmelerden doğan
yükümlülüklerini yerine getiremediğinin yahut şirketin mali bünyesinin
sigortalıların hak ve menfaatlerini tehlikeye düşürecek derecede zayıflamakta
olduğunun tespiti hallerinde, Bakan uygun bir süre vererek, mali bünyenin
güçlendirilmesine yönelik olarak ilgili sigorta ve reasürans şirketinden;
a) Mali bünyesindeki zaafiyetin nasıl giderileceğini
ve sigortalıların hak ve menfaatlerinin nasıl korunacağını içeren kapsamlı bir
iyileştirme planı sunulması ve uygulanmasını,
b) Sermayesinin artırılması, ödenmemiş kısmının
ödenmesi, sermayeye mahsuben şirkete ödeme yapılması veya kar dağıtımının durdurulması
ya da ilave teminat tesis edilmesini,
c) Varlıklarının kısmen ya da tamamen elden
çıkarılması veya elden çıkarılmasının durdurulmasını, yeni iştirak ve sabit
değerler edinilmemesini,
ç) Mali bünyesini ve likiditesini güçlendirici ve
riski azaltıcı benzer tedbirler alınmasını,
d) Tespit edilecek gündemle genel kurulun olağanüstü
toplantıya çağrılmasını veya genel kurul toplantısının ertelenmesini,
e) Benzeri diğer hususların yerine getirilmesini,
isteyebilir.
(2) Ayrıca, Bakan;
a) Sigorta şirketlerinde şirketin faaliyette bulunduğu
sigorta branşlarından, reasürans şirketlerinde ise sigorta gruplarından birine
veya tamamına ait sigorta portföyünü teminat ve karşılıkları ile birlikte başka
şirket veya şirketlere devretmeye, devralacak şirket bulunamadığı takdirde
ise (Ek ibare : 6327 - 13.6.2012 / m.53) “portföyün
idaresini Hesaba bırakmaya ya da” devredilecek portföyün tasfiyesine yönelik
her türlü tedbiri almaya,
b) Sigorta portföyünü sınırlandırmaya,
c) Yönetim veya denetim kurulu üyelerinden bir kısmını
veya tamamını görevden alarak ya da bu kurullardaki mevcut üye sayısını
artırarak bu kurullara üye atamaya veya sigorta veya reasürans şirketinin
yönetiminin kayyıma devredilmesini talep etmeye,
ç) Mali bünyenin güçlendirilmesine yönelik benzeri
diğer tedbirleri almaya,
yetkilidir. 4 üncü maddede öngörülen şartlar, bu
fıkranın (c) bendi uyarınca atanacak kişiler için de aranır.
(3) Bu maddede öngörülen tedbirlerin uygulanmaması veya
uygulanamayacağının anlaşılması, sigorta veya reasürans şirketinin ödemelerini
tatil etmesi, sigortalılara olan yükümlülüklerini yerine getirememesi veya
şirket özkaynaklarının minimum garanti fonunun altına düşmesi halinde, Bakan,
sigorta veya reasürans şirketinin tüm branşlarda veya ilgili branşlarda yeni
sigorta sözleşmesi akdetme ve temdit yetkisini kaldırmaya, ruhsatlarını iptal
ve varlıklarını bloke etmeye yetkilidir.
(4) Sigorta şirketleri ve reasürans şirketleri dışında
ve kendi özel kanunları uyarınca, Türk Ticaret Kanunu hükümlerine
göre sigorta veya reasürans sözleşmesi yapan diğer kurum ve kuruluşların,
sözleşmelerden doğan yükümlülüklerini yerine getiremediğinin ve mali bünyesinin
sigortalıların hak ve menfaatlerini tehlikeye düşürecek şekilde zayıflamakta
olduğunun tespit edilmesi halinde, Bakan, mali bünyenin güçlendirilmesine
yönelik tedbirler almaya, yönetim ve denetimde yer alan kişilerin tamamını veya
bir kısmını görevden alarak yenilerini atamaya veya yönetimin kayyıma
devredilmesini talep etmeye yetkilidir.
(5) Mali bünye zaafiyetinin kriterleri yönetmelikle
belirlenir.;
(6) Bu madde uyarınca şirket yönetim ve denetimine
atananlar, şirkete ait doğmuş veya doğacak kamu borçlarından, sosyal güvenlik
kuruluşlarına olan borçlarından ve şirketin diğer mali yükümlülüklerinden
sorumlu tutulamaz. Bu madde uyarınca atanan kamu görevlileri hakkında ceza
davası açılabilmesi Bakanın iznine tabi olduğu gibi bu kişiler hakkında açılan
hukuk davaları da Müsteşarlığa karşı açılmış sayılır. Müsteşarlık tarafından
açılan davalar hariç olmak üzere bu kişiler hakkında açılan davalar ve
başlatılan soruşturma ve kovuşturmalarda, yargılama giderleri ve Türkiye
Barolar Birliğince açıklanan asgari ücret tarifesinde belirlenen avukatlık
ücreti, Müsteşarlık bütçesinden karşılanır. Türk Ticaret Kanunu'nun
yönetim kurulunun ibrasına ilişkin hükümleri bu madde uyarınca atananlar
hakkında uygulanmaz.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Aktüerler, Aracılar ve Sigorta
Eksperleri
Aktüerler ve Brokerler
MADDE 21- (1) Sigorta şirketleri ile reasürans
şirketleri, yeterli sayıda aktüerle çalışmak zorundadır. Müsteşarlık tarafından
aktüerlerin kaydedildiği bir Aktüerler Sicili tutulur. Sicile kaydolunmadan
aktüerlik yapılamaz. Aktüerlik unvanının kazanılması ile aktüerlerin görev ve
yetkilerine ilişkin usul ve esaslar yönetmelikle belirlenir.
(2) Brokerlik, Müsteşarlıktan alınan brokerlik ruhsatı
ile yapılır. Müsteşarlık, ruhsat ile ilgili işlemlerin incelemeye ve onaya
hazır hale getirilmesi hususunda ilgili sivil toplum ve meslek kuruluşlarına
görev verebilir. Brokerlerin görev ve yetkilerine ilişkin usul ve esaslar
yönetmelikle belirlenir.
(3) Sigorta şirketlerinin, sigorta acentelerinin ve
sigorta eksperlerinin ortakları, yönetim ve denetiminde bulunan kişiler ve
bunlar adına imza atmaya yetkili olanlar ile mesleki faaliyette bulunan şirket
çalışanları; brokerlik yapamaz, tüzel kişi brokerin yönetim ve denetim
kurullarında görev alamaz, imzaya yetkili olarak çalışamaz, bunlara ortak
olamaz ve bunlardan ücret karşılığı herhangi bir iş kabul edemez. Bu
sınırlandırmalar söz konusu kimselerin eş ve velayeti altındaki çocukları için
de geçerlidir.
(4) Sigorta brokerliği yapması yasaklananlar,
brokerlik ile ilgili faaliyetlerde çalıştırılamaz ve her ne şekilde olursa
olsun bu kişilerle brokerlik mesleğinin icrası için işbirliği yapılamaz.
(5) Sigorta brokerleri ve bunların yanlarında
çalışanlar, işleri dolayısıyla öğrendikleri bilgi ve sırları ilgililerin izni
olmaksızın açıklayamaz. Ancak, suç teşkil eden hallerin yetkili mercilere
duyurulması zorunludur.
Sigorta Eksperleri
MADDE 22- (1) Sigorta eksperliği gerçek veya tüzel
kişilerce yapılır.
(2) Sigorta eksperliği yapmak isteyen kişilerin;
a) Müsteşarlıktan sigorta eksperlik ruhsatı alması,
b) Levhaya yazılı olması,
gerekir.
(3) Yabancı sigorta eksperlerinin faaliyetlerine
ilişkin usul ve esasları belirlemeye Bakanlar Kurulu yetkilidir.
(4) Sigorta eksperi unvanı, sigorta eksperliği
ruhsatnamesinin alınmasından sonra kazanılır. Sigorta eksperliği yapacaklar,
ruhsatnamelerini aldıktan sonra Levhaya kayıt olmak için Türkiye Odalar ve
Borsalar Birliğine başvurur. Müsteşarlık, ruhsatnameye ilişkin işlemlerin
incelemeye ve onaya hazır hale getirilmesi hususunda ilgili sivil toplum ve
meslek kuruluşlarına görev verebilir.
(5) Sigorta eksperinin kaydı;
a) Almış olduğu ruhsatların tümü iptal edilmişse,
b) Hakkında meslekten çıkarma kararı verilmişse,
c) Levhaya yazılmasından itibaren altı ay içinde
mesleğini ifa etmezse,
ç) Sigorta eksperliğinden ayrılmışsa,
d) Tespit edilen kayıt ücretini süresi içinde
yatırmamışsa veya aidatını üç yıl üst üste hiç ödememişse,
Levhadan silinir.
(6) Levhadan silinme kararı verilmeden önce sigorta
eksperinin yazılı savunması istenir. Ayrıca, Levhadan silinme kararının
verilebilmesi için sigorta eksperinin savunmasının dinlenmesi veya dinlenmek
üzere kendisine yapılan çağrıya uymamış olması gerekir. Levhadan silinme kararı
gerekçeli olarak verilir.
(7) Levhadan silinmeyi gerektiren hallerinin sona
erdiğini ispat eden sigorta eksperi, Levhaya yeniden yazılma hakkını kazanır.
Ancak, hakkında meslekten çıkarma kararı verilmiş olan kişinin bir daha Levhaya
yazılması mümkün değildir. Levhaya yeniden yazılan sigorta eksperinden kayıt
ücreti alınmaz.
(8) Levhaya yeniden yazılma talebinde bulunanlar,
Levhaya yazılma şartlarının varlığının devam ettiğini ispatla zorunlu
tutulabilir. Levhaya yeniden yazılma talebinin reddine ilişkin karar gerekçeli
olarak verilir.
(9) Levhadan silinen veya Levhaya yeniden yazılma
talebi reddolunan kişi, bu kararlara karşı onbeş iş günü içinde Müsteşarlığa
yazılı itirazda bulunabilir. Yapılacak itiraz karşısında Müsteşarlık en geç
onbeş iş günü içinde görüşünü bildirmek zorundadır. Bu karar kesindir.
(10) Gerçek kişi sigorta eksperleri, sigorta
eksperliğini mutat meslek halinde yapmak zorundadır. Gerçek kişi sigorta
eksperleri, bu faaliyetlerine devam ettikleri sürede esnaf veya tacir sıfatıyla
mesleğin niteliği ile bağdaşması mümkün olmayan başka bir işle uğraşamaz,
sigorta acenteliği ve brokerlik faaliyetinde bulunamaz.
(11) Bir gerçek kişi sigorta eksperi birden fazla büro
açamaz.
(12) Tüzel kişi sigorta eksperleri münhasıran sigorta
eksperliği konusunda faaliyet göstermek zorundadır. Tüzel kişi sigorta eksperi
ile iş yapılması durumunda, eksperlik işi tüzel kişiye verilir. Ancak, işi
takip edecek olan sigorta eksperine tüzel kişi tarafından yetki belgesi
düzenlenir. Ekspertiz raporunda şirket kaşesi yanında gerçek kişi sigorta
eksperinin de imzası yer alır. Tüzel kişi sigorta eksperleri nezdinde çalışan
sigorta eksperleri, tüzel kişilerden bağımsız olarak iş kabul edemez, ücretli
veya maaşlı bir görevde bulunamaz ve hiçbir şekilde bir başka tüzel kişi
sigorta eksperinin nam ve hesabına çalışamaz.
(13) Sigorta eksperi tarafsız olmak zorundadır.
Sigorta eksperleri, taraflardan birisi ile arasında tarafsızlığını şüpheye
düşürecek önemli nedenler veya taraflardan birisi ile 18/6/1927 tarihli ve 1086
sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun
245 inci maddesinin (1), (2) ve (3) numaralı bentlerinde yazılı derecelerde
akrabalığı veya bir iş ortaklığı varsa, sigorta eksperliği görevini kabul
edemez. Bu hüküm, tüzel kişi sigorta eksperlerinin yanında çalıştırdıkları
sigorta eksperleri için de geçerlidir. Bu hükme aykırı olarak düzenlenen
raporlar geçersizdir.
(14) Sigorta şirketlerinin, sigorta acentelerinin ve
brokerlerin ortakları, yönetim ve denetiminde bulunan kişiler ve bunlar adına
imza atmaya yetkili olanlar ile mesleki faaliyette bulunan şirket çalışanları
sigorta eksperliği yapamaz; tüzel kişi sigorta eksperlerinin yönetim ve denetim
kurullarında görev alamaz, imzaya yetkili olarak çalışamaz, bunlara ortak
olamaz ve bunlardan ücret karşılığı herhangi bir iş kabul edemez. Bu
sınırlandırmalar söz konusu kimselerin (...)(*)velayeti altındaki
çocukları için de geçerlidir.
_____
(*) Madde
22'nin (14) numaralı fıkrasının son cümlesinde yer alan “ … eş ve …” sözcükleri
, 16.11.2011 tarih ve 28114 sayılı R.G.'de yayımlanan, Anayasa Mahkemesi'nin
9.6.2011 gün ve E: 2009/11 - K: 2011/93 sayılı kararı ile
iptal edilmiştir.
_____
(15) Sigorta eksperleri ve bunların yanlarında
çalışanlar, işleri dolayısıyla öğrendikleri bilgi ve sırları ilgililerin izni
olmaksızın açıklayamaz. Ancak, suç teşkil eden hallerin yetkili mercilere
duyurulması zorunludur.
(16) Sigorta eksperliği yapması yasaklananlar, sigorta
eksperliği ile ilgili faaliyetlerde çalıştırılamayacakları gibi bu kişilerle
her ne şekilde olursa olsun sigorta eksperliği mesleğinin icrası için işbirliği
yapılamaz.
(17) Maddi hasarla sonuçlanan trafik kazaları için
yetkili sigorta eksperleri tarafından düzenlenmiş, örneği İçişleri Bakanlığınca
tespit olunacak rapor, sigorta tazminatının ödenmesinde Karayolları
Trafik Kanunu'nun
99 uncu maddesindeki kaza ve zarara ilişkin tespit tutanağı hükmündedir.
Eksperler tarafından düzenlenen raporlar delil niteliğindedir.
(18) Sigorta eksperleri, kendilerine teklif edilen işi
herhangi bir sebep göstermeksizin reddedebilir; ancak, mücbir nedenler ve
umulmayan haller hariç olmak üzere en geç üç iş günü içinde işi kabul edip
etmediğini, işi teklif edene yazılı olarak bildirmek zorundadır. Bildirimde
bulunmayan sigorta eksperi, işi kabul etmiş sayılır.
(19) Sigorta eksperi, sigortacı veya sigorta ettiren
ya da sigorta sözleşmesinden menfaat sağlayan kişiler tarafından serbestçe
tayin edilebilir. (...) (Madde 22'nin ondokuzuncu fıkrasının
ikinci ve üçüncü cümleleri, 18.4.2013 tarih ve 28622 sayılı R.G.'de yayımlanan
3.4.2013 tarih ve 6456 sayılıKanun'un 43.
maddesi hükmü gereğince yürürlükten kaldırılmıştır.) İki
sigorta eksperi tarafından reddolunan kişi, kendisine sigorta eksperi tayin
edilmesini Sigorta Eksperleri İcra Komitesinden talep edebilir. Tayin olunan
sigorta eksperi, Komite tarafından belirlenen ücret karşılığında işi kabul
etmek zorundadır. Ancak, işi kabul zorunluluğu bu maddenin onyedinci fıkrası
uyarınca düzenlenen kaza ve zarara ilişkin tespit tutanağı için uygulanmaz.
(20) (Değişik
: 6456 - 3.4.2013 / m.43) Sigorta
eksperliği yapacakların niteliklerine; sigorta eksperlerinin
sınıflandırılmasına, branşlar itibarıyla görev ve yetki alanlarının
belirlenmesine; ruhsat, Levhaya kayıt ve faaliyete ilişkin usul ve esaslar ile
bu maddenin uygulanmasına ilişkin diğer hususlar yönetmelikle belirlenir.
(21) Sigorta eksperliği kursları, sınavları ve stajı,
yönetmelikle belirlenecek her bir eksperlik dalı için ayrı ayrı yapılır.
Sigorta eksperlik kursu ve diğer eğitim faaliyetleri, 8/2/2007 tarihli ve 5580
sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanunu'na tabi
değildir.
(22) Bu Kanuna göre yetkili olanlar dışında hiçbir
kişi, sigorta eksperliği faaliyetinde bulunamayacağı gibi ticaret unvanlarında
veya herhangi bir belgede, sigorta eksperliği iş ve işlemleriyle uğraştığı
izlenimini yaratacak kelime ve işaretler kullanamaz.
MADDE 23- (1) Sigorta acenteliği gerçek veya tüzel
kişilerce yapılır. Sigorta acenteliği yapmak isteyenlerin Türkiye Odalar ve
Borsalar Birliğince tutulan Levhaya yazılı olması gerekir.
(2) Sigorta acenteliği yapacakların niteliklerine
ilişkin usul ve esaslar yönetmelik ile belirlenir. Sigorta acenteliği
yapacaklar, Müsteşarlıktan bu nitelikleri taşıdıklarını gösteren bir belge
alarak Levhaya kayıt olmak için Türkiye Odalar ve Borsalar Birliğine başvurur.
Müsteşarlık, belge alınmasına ilişkin işlemlerin incelemeye ve onaya hazır hale
getirilmesi için Türkiye Odalar ve Borsalar Birliğine görev verebilir. Türkiye
Odalar ve Borsalar Birliği bu işlemlerin gerçekleştirilmesi için uygun gördüğü
ilgili sivil toplum ve meslek kuruluşları ile işbirliği yapabilir.
(3) Bankalar ile özel kanunla kurulmuş ve kendisine
sigorta acenteliği yapma yetkisi tanınan kurumlar hakkında bu maddenin birinci
fıkrasında yer alan Levhaya kayıt zorunluluğu ile Müsteşarlıktan belge almaya
ilişkin ikinci fıkrası hükmü uygulanmaz.
(4) Aşağıdaki hallerde sigorta acentesinin kaydı;
a) Sigorta acenteliği yapması için gerekli nitelikleri
kaybetmişse,
b) Hakkında meslekten çıkarma kararı verilmişse,
c) Levhaya yazılmasını müteakip altı ay içinde
faaliyete geçmezse,
ç) Sigorta acenteliğinden ayrılmışsa,
d) Ticaret veya ticaret ve sanayi odasındaki kaydı
silinmişse,
e) Tespit edilen kayıt ücretini süresi içinde
yatırmamışsa veya aidatını üç yıl üst üste hiç ödememişse,
Levhadan silinir.
(5) Levhadan silinme kararı verilmeden önce sigorta
acentesinin yazılı savunması istenir. Levhadan silinme kararının verilebilmesi
için sigorta acentesinin savunmasının dinlenmesi veya savunması dinlenmek üzere
kendisine yapılan çağrıya uymamış olması gerekir. Levhadan silinme kararı
gerekçeli olarak verilir.
(6) Levhadan silinmeyi gerektiren hallerinin sona
erdiğini ispat eden sigorta acentesi, Levhaya yeniden yazılma hakkını kazanır.
Ancak, hakkında meslekten çıkarma kararı verilmiş olan kişinin bir daha Levhaya
yazılması mümkün değildir. Levhaya yeniden yazılan sigorta acentesinden kayıt
ücreti alınmaz.
(7) Levhaya yeniden yazılma talebinde bulunanlar,
Levhaya yazılma şartlarının varlığının devam ettiğini ispatla zorunlu
tutulabilir. Levhaya yeniden yazılma talebinin reddine ilişkin karar gerekçeli
olarak verilir.
(8) Levhadan silinen veya Levhaya yeniden yazılma
talebi reddolunan kişi, bu kararlara karşı onbeş iş günü içinde Türkiye Odalar
ve Borsalar Birliği Yönetim Kuruluna yazılı itirazda bulunabilir. Yapılacak
itiraz karşısında Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği Yönetim Kurulu en geç
onbeş iş günü içinde görüşünü bildirmek zorundadır. Bu karar kesindir.
(9) 23/2/1995 tarihli ve 4077 sayılı Tüketicinin
Korunması Hakkında Kanunun 4/A
maddesinin üçüncü fıkrası hükmü sigorta acenteleri için sadece acentelik
faaliyeti dolayısıyla sunulan hizmetlerde uygulanır. Sigorta şirketinin
sağlayıcı olarak yaptığı ayıplı hizmetlerden sigorta acentesi sorumlu değildir.
(10) (Değişik
: 6456 - 3.4.2013 / m.44) Bankalar
ile özel kanunla kurulmuş ve kendisine sigorta acenteliği yapma yetkisi tanınan
kurumlar hariç olmak üzere, sigorta acenteleri, bireysel emeklilik işlemleriyle
ilgili aracılık ile Müsteşarlığın uygun göreceği sigortacılıkla bağlantılı
diğer aracılık faaliyetleri dışında başka bir ticari faaliyette
bulunamaz.
(11) Bakanlar Kurulu, yabancı sigorta acentelerinin
Türkiye'deki faaliyetleri ile Türkiye'de faaliyet gösteren sigorta
acentelerinin yabancı sigorta şirketleri adına Türkiye'deki aracılık hizmetlerine
ilişkin düzenleme yapmaya yetkilidir.
(12) Sigorta şirketlerinin, sigorta sözleşmeleri için
brokerlik yapanların ve sigorta eksperlerinin yönetim ve denetiminde bulunan
kişiler ile bunlar adına imza atmaya yetkili olanlar sigorta acentelerinin
yönetim ve denetim kurullarında görev alamaz; imzaya yetkili olarak çalışamaz;
bu şirketlere ortak olamaz ve bunlardan ücret karşılığı herhangi bir iş kabul
edemez. Bu sınırlandırmalar söz konusu kimselerin eş ve velayeti altındaki
çocukları için de geçerlidir. Ancak, sigorta şirketlerinin yönetiminde,
denetiminde bulunan kişiler ile bunlar adına imza atmaya yetkili olanların eş
ve velayeti altındaki çocukları için sınırlandırma bu kişilerin faaliyette
bulunduğu şirketin sigorta acenteliği içindir.
(13) Bu Kanuna göre yetkili olanlar dışında hiçbir
gerçek veya tüzel kişi, sigorta acenteliği faaliyetinde bulunamayacağı gibi
ticaret unvanlarında veya herhangi bir belgede, sigorta acenteliği iş ve
işlemleriyle uğraştığı izlenimini yaratacak kelime ve işaretler kullanamaz.
(14) Sigorta acenteliği yapmaktan yasaklananlar,
sigorta acenteliğiyle ilgili faaliyetlerde çalıştırılamayacakları gibi bu
kişilerle her ne şekilde olursa olsun sigorta acenteliği mesleğinin icrası için
işbirliği yapılamaz.
(15) Sigorta acentesi, acentelik sözleşmesinin sona
ermesi halinde, sigorta ettirenlerle yaptığı veya kısa bir süre içinde yapacağı
işlerle ilgili sözleşme ilişkisi devam etmiş olsaydı elde edeceği komisyona hak
kazanır.
(16) Sözleşme ilişkisinin sona ermesinden sonra sigorta
şirketi sigorta acentesinin portföyü sayesinde önemli menfaatler elde ediyor ve
hakkaniyet gerektiriyorsa, sigorta acentesi, sigorta şirketinden tazminat talep
edebilir. Ancak, sigorta acentesinin haklı bir nedene dayanmaksızın sözleşmeyi
feshetmesi ya da kendi kusuruyla sözleşmenin feshine neden olması halinde
tazminat hakkı düşer.
(17) Sigorta acenteleri ile bunların yanlarında
çalışanlar, işleri dolayısıyla öğrendikleri bilgi ve sırları ilgililerin izni
olmaksızın açıklayamaz. Ancak, suç teşkil eden hallerin yetkili mercilere
duyurulması zorunludur.
(18) Türk Ticaret Kanunu'nun
acentelere ilişkin hükümleri sigorta acenteleri hakkında da uygulanır.
ALTINCI BÖLÜM
Meslek Örgütlenmeleri
Türkiye Sigorta, Reasürans ve Emeklilik Şirketleri
Birliği
MADDE 24 – (Değişik madde ve başlığı : 6327 -
13.6.2012 / m.54) (1)
Sigorta şirketleri, reasürans şirketleri ve 4632 sayılı Kanuna göre kurulan
emeklilik şirketleri merkezi İstanbul’da bulunan ve kamu kurumu niteliğinde bir
meslek kuruluşu olan Türkiye Sigorta, Reasürans ve Emeklilik Şirketleri
Birliğine giriş aidatını ödeyerek üye olmak zorundadır. Bu zorunluluk sigorta
şirketleri ve reasürans şirketleri için sigortacılık ruhsatı, emeklilik
şirketleri için emeklilik ruhsatı almalarından itibaren en geç bir ay içinde
yerine getirilir. Ancak, Bakanlar Kurulu, üye olma zorunluluğunu kaldırmaya
yetkilidir. Sigorta şirketleri, reasürans şirketleri ve emeklilik şirketleri
hakkında 18/5/2004 tarihli ve 5174 sayılı Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği
ile Odalar ve Borsalar Kanununun 9
uncu maddesinin yedinci fıkrası hükmü uygulanmaz.
(2) Birlik nezdinde biri sigorta şirketleri ve
reasürans şirketleri, diğeri emeklilik şirketleri için olmak üzere iki ayrı
Levha tutulur ve Birliğe üyelik işlemlerini tamamlayan ilgili sigorta şirketi,
reasürans şirketi ve emeklilik şirketi Birlik Yönetim Kurulu tarafından derhal
ilgili olduğu Levhaya kaydedilir.
(3) Levhadan silinme aşağıda belirtilen hâllerde
gerçekleşir:
a) Sigorta şirketi ve reasürans şirketi için;
1) Tüm branşlarda yeni sigorta ve reasürans sözleşmesi
yapma yetkisinin kaldırılması,
2) Ruhsatın verildiği tarihten itibaren bir yıl içinde
veya takip eden yıllarda Müsteşarlığın bilgisi haricinde, aralıksız olarak altı
ay süre ile sigorta veya reasürans sözleşmesi akdetmemesi,
3) Kendisine yapılan tebligata rağmen süresi içinde giderlere
katılma paylarını ve aidatlarını ödememesi,
4) Birlik üyeliğinin düşmesi.
b) Emeklilik şirketi için;
1) 4632 sayılı Kanunun 9 uncu maddesinin ikinci
fıkrası kapsamında faaliyet ruhsatının geçersiz hâle gelmesi,
2) Yeni sözleşme akdetme yetkisinin kaldırılması,
3) 4632 sayılı Kanun uyarınca oluşturulan fonlarının
tamamının başka bir şirkete devredilmesi,
4) 4632 sayılı Kanun uyarınca Bakan tarafından
iflasının istenmesi,
5) Kendisine yapılan tebligata rağmen süresi içinde
giderlere katılma paylarının ve aidatlarının ödenmemesi,
6) Birlik üyeliğinin düşmesi.
(4) Levhaya kayıtlı olmayan sigorta şirketi, reasürans
şirketi ile emeklilik şirketi Genel Kurulda seçme ve seçilme hakkına sahip
değildir. Levhadan silinmeyi gerektiren hâllerin sona erdiğini ispat eden
sigorta şirketi, reasürans şirketi ile emeklilik şirketi, Levhaya yeniden
yazılma hakkını kazanır ve bu şirketlerden giriş aidatı alınmaz.
(5) Birlik Yönetim Kurulu gerekli gördüğü hâllerde,
nedenlerini de açıklamak suretiyle Levhaya yeniden yazılma talebinde bulunan
sigorta şirketi, reasürans şirketi ile emeklilik şirketini Levhaya yazılma
şartlarının varlığının devam ettiğini ispatla zorunlu tutabilir. Levhaya
yeniden yazılma talebinin reddine ilişkin karar gerekçeli olarak verilir.
(6) Levhadan silinen veya Levhaya yeniden yazılma
talebi reddolunan sigorta şirketi, reasürans şirketi ile emeklilik şirketi,
Yönetim Kurulunun silme veya ret kararına karşı onbeş iş günü içinde
Müsteşarlığa yazılı itirazda bulunabilir. Yapılacak itiraz karşısında Müsteşarlık
en geç onbeş iş günü içinde kararını bildirmek zorundadır. Müsteşarlığın bu
konuda vereceği karar kesindir.
(7) Birlik üyeliğinin düşmesi aşağıda belirtilen
hâllerde gerçekleşir:
a) Sigorta şirketi ile reasürans şirketi için;
1) Ruhsatlarının tümünün iptal edilmesi,
2) Hakkında iflas veya tasfiye kararı verilmiş olması
ya da başka nedenlerle faaliyetinin sona ermesi.
b) Emeklilik şirketi için;
1) Emeklilik faaliyet ruhsatı ile sigorta
ruhsatlarının geçersiz olması,
2) Hakkında iflas veya tasfiye kararı verilmiş olması
ya da başka nedenlerle faaliyetinin sona ermesi.
(8) Birliğin amacı; mesleğin gelişmesini temin etmek,
üyelerinin dayanışma, birlik ve mesleğin gerektirdiği vakar ve disiplin içinde
çalışmalarını sağlamak ve haksız rekabeti önlemek üzere gerekli kararları almak
ve uygulamaktır.
(9) Birliğin görev ve yetkileri şunlardır:
a) Mesleğin gelişmesini sağlayıcı önlemler almak, bu
amaçla araştırma kuruluşları tesis etmek ve bu konudaki araştırma ve
çalışmaları desteklemek.
b) Türkiye’de sigortacılığı ve bireysel emeklilik
tasarruf ve yatırım sistemini temsil etmek ve tanıtmak için gerekli
girişimlerde bulunmak, yurt içi ve yurt dışındaki ilgili kuruluşlara
gerektiğinde üye olmak ve delege göndermek.
c) Gerektiğinde sigorta sözleşmelerine ilişkin rehber
tarifeleri hazırlayarak sektörün hizmetine sunmak.
ç) Sigortacılık ve bireysel emeklilik tasarruf ve
yatırım sistemi mevzuatı ile kendisine verilen görevleri yerine getirmek ve
aldığı kararların ve önlemlerin uygulanmasını izlemek.
d) Uyulması zorunlu meslek kurallarını belirlemek,
üyelerinin mesleğin gerektirdiği disiplin içinde ekonominin ihtiyaçlarına uygun
olarak çalışmalarını sağlamak, üyeleri arasındaki haksız rekabeti önlemek
amacıyla gerekli her türlü tedbiri almak ve uygulamak.
e) Sigortacılık ve bireysel emeklilik tasarruf ve
yatırım sistemi konusunda eğitim vermek amacıyla ilgili kuruluş ve derneklerle
işbirliği yapmak, seminerler ve konferanslar düzenlemek, kitap, dergi ve
broşürler yayımlamak.
f) Sigorta ve bireysel emeklilik tasarruf ve yatırım
sistemine ilişkin olarak gerekli sayı ve nitelikte inceleme ve araştırma
komiteleri kurmak; görev, yetki ve çalışma şekillerini düzenlemek.
g) Üyelerinin yıllık faaliyet sonuçları hakkında her
yıl raporlar hazırlamak ve bu raporları üyelerine ve ilgililere dağıtmak.
ğ) Sigortacılıkta tahkimin işleyişini düzenlemek ve
sigorta hakemlerinin listesini tutmak.
(10) Birlik, ilgili olduğu meslekler konusundaki
mevzuat ile almış olduğu karar ve önlemlerin uygulanmasını takip eder ve
Müsteşarlıkça alınması talep edilen tedbirleri alır.
(11) Birlik, Müsteşarlığın uygun görüşü alınarak bu
Kanun hükümleri çerçevesinde sigortacılık ve bireysel emeklilik tasarruf ve
yatırım sistemi ile ilgili tüzel kişiliği haiz büro, şirket ve vakıf kurmaya ve
kurulu şirketlere iştirak etmeye yetkilidir.
(12) Birlik organları; Genel Kurul, Birlik Başkanı,
Yönetim Kurulu, Hayat Dışı Yönetim Komitesi, Hayat ve Emeklilik Yönetim
Komitesi, Disiplin Kurulu ve Denetim Kuruludur. Yönetim Kurulu hariç olmak
üzere, sigorta, reasürans ve emeklilik şirketleri, Genel Kurul dışında bu
organlardan sadece birinde temsil edilir.
(13) Sigorta şirketleri, reasürans şirketleri ile
emeklilik şirketleri Genel Kurulda, genel müdür veya genel müdürün bu amaçla
vekalet verdiği, birinci derece imza yetkisine sahip bir yönetici tarafından
temsil edilir. Müsteşarlık, Birlik Genel Kurulunda gözlemci bulundurabilir.
(14) Birlik Başkanı ile Hayat Dışı Yönetim Komitesi,
Hayat ve Emeklilik Yönetim Komitesi, Disiplin Kurulu ve Denetim Kurulu üyeleri
Genel Kurul tarafından iki yıllığına seçilir. Birlik Başkanı Yönetim Kurulunun
da başkanıdır.
(15) Hayat Dışı Yönetim Komitesi, hayat dışı şirket
temsilcileri tarafından, Hayat ve Emeklilik Yönetim Komitesi ise hayat ve
emeklilik şirket temsilcileri tarafından seçilecek dokuz üyeden oluşur. Hayat
Dışı Yönetim Komitesi ve Hayat ve Emeklilik Yönetim Komitesi üyeleri arasında
yapılacak seçimle komite başkanları ve komiteyi Yönetim Kurulunda temsil edecek
bir komite üyesi belirlenir.
(16) Hayat Dışı ve Hayat ve Emeklilik yönetim
komitelerinin seçiminde, beş üye ilgili alandaki prim üretiminde ilk ona giren
şirketler, üç üye yine ilgili alandaki ilk on dışında kalan şirketler ve bir
üye ilgili alanda ağırlıklı olarak çalışan reasürans şirketleri arasında
yapılan ve ilgili alanda faaliyet gösteren tüm şirketlerin katıldığı seçimle
belirlenir. Hayat veya emeklilik alanında ilk ona giren şirketler
belirlenirken, seçim yılından bir önceki yıl sonu kapanmış prim ve katkı payı
toplamı dikkate alınır. İlgili alanda ağırlıklı olarak çalışan reasürans
şirketinin bulunmaması veya reasürans şirketlerinin ilgili komite üyeliğine
aday olmaması halinde, reasürans şirketlerine tahsis edilen kontenjan ilk ona
giren şirketler kontenjanına eklenmek suretiyle bu şirketlerin kontenjanı
beşten altıya çıkarılır. Yukarıda belirtilen dağılımı sağlayacak sayıda
gruplardan aday çıkmaması halinde, gruplar arasındaki dağılım Genel Kurulca
kararlaştırılır.
(17) Birlik organlarında üye şirketler, genel müdür
veya genel müdür niteliklerini haiz birinci derece imza yetkisine sahip bir
yönetici seviyesinde temsil edilir. Yönetim Kurulu, Hayat Dışı Yönetim
Komitesi, Hayat ve Emeklilik Yönetim Komitesi, Disiplin Kurulu ve Denetim
Kurulu üyelikleri kişiye bağlı olmayıp, bahse konu organlarda şirketi temsil
eden kişinin şirketiyle ilişiğinin kesilmesi hâllerinde, yerine aynı şirketi
temsilen genel müdür veya genel müdür niteliklerini haiz birinci derece imza
yetkisine sahip bir yönetici geçer. Birlik organlarında görev alan üye
şirketlerin Levha kaydının silinmesi durumunda boşalan üyelik için usulüne göre
seçim yapılır.
(18) Birlik Başkanının şirketiyle ilişiğinin kesilmesi
halinde Birlik Başkanlığı düşer. İki ay içinde yapılan seçimle, görevi düşen
Birlik Başkanının tamamlayamadığı süreyi tamamlamak üzere Birlik Başkanı
seçilir.
(19) Yönetim Kurulu; Birlik Başkanı, Hayat Dışı
Yönetim Komitesi ve Hayat ve Emeklilik Yönetim Komitesi başkanları ve ayrıca
her iki komitece seçilen birer komite üyesi olmak üzere beş kişiden oluşur.
Birlik Başkanı Yönetim Kurulu Başkanı olup komite başkanları da yönetim kurulu
başkan yardımcısıdır. Yönetim Kurulunda yer alan komite üyelerinden biri
Yönetim Kurulunca muhasip üye olarak seçilir.
(20) Denetim Kurulu ile Disiplin Kurulu, üçer üyeden
teşekkül eder. Denetim Kurulu ile Disiplin Kurulu ilk toplantısında birer
başkan seçer.
(21) Sigorta şirketleri, reasürans şirketleri ile
emeklilik şirketleri Birlik üyeliğine girişte Genel Kurul tarafından her yıl
belirlenen miktarda giriş aidatı öder. Birliğin masraflarına iştirak payları;
sigorta ve reasürans şirketleri için bir yıl zarfında Türkiye dahilinde elde
ettikleri direkt prim gelirleri; emeklilik şirketleri için ise bir yıl zarfında
Türkiye dahilinde elde ettikleri emeklilik katkı payı ile direkt prim gelirleri
dikkate alınarak yönetmelikteki esaslar dairesinde hesap edilir ve
paylaştırılır. Aidatlar ve giderlere katılma payları yönetmelikte belirtilen
süre içinde ödenmediği takdirde Birlik tarafından icra yoluyla tahsil olunur.
Giderlere katılma paylarının ödenmesine dair kararlar 9/6/1932 tarihli ve 2004
sayılı İcra ve İflas Kanununun 68 inci maddesinde yazılı resmî belge
niteliğindedir.
(22) Hayat, hayat dışı, reasürans ve bireysel
emeklilik tasarruf ve yatırım sistemi alanlarına ilişkin gelir ve giderler
Birlik bütçesinde ayrı kalemlerde izlenir.
(23) Birliğin bu madde uyarınca aldığı karar ve
tedbirlere zamanında ve tam olarak uymayan üyeler hakkında Yönetim Kurulunca
beşbin Türk Lirasından ellibin Türk Lirasına kadar idari para cezası uygulanır.
(24) Birliğin çalışma esasları Birlikçe hazırlanan ve
Müsteşarlıkça onaylanan yönetmelik ile belirlenir.
(25)
Birliğin tüm faaliyetleri Müsteşarlık tarafından denetlenir.
MADDE 25- (1) Birliğin organ seçimleri gizli oy ve
açık tasnif ile yapılır ve organlarda her üyenin bir oy hakkı vardır.
(2) Seçim yapılacak Genel Kurul toplantısından en az
onbeş gün önce Birlik seçimleri için üyelerin temsilcilerini belirleyen liste,
toplantının gündemi, yeri, günü, saati ile çoğunluk olmadığı takdirde yapılacak
ikinci toplantıya dair hususları belirten bir yazıyla birlikte üç nüsha olarak
o yer ilçe seçim kurulu başkanı olan hakime tevdi edilir. Seçim yapılacak yerde
birden fazla ilçe seçim kurulu bulunması halinde, görevli hakim, Yüksek Seçim
Kurulunca belirlenir.(Değişik son cümle : 6327 - 13.6.2012 / m.55) Toplantı
tarihlerinin, gündemde yer alan diğer konular göz önünde bulundurularak
görüşmelerin en fazla iki gün içinde sonuçlandırılacak şekilde düzenlenmesi
zorunludur.
(3) Hakim, gerektiğinde ilgili kayıt ve belgeleri de
getirtip incelemek suretiyle varsa noksanları tamamlattırdıktan sonra seçime
katılacak üyeleri belirleyen liste ile ikinci fıkrada belirtilen diğer
hususları onaylar. Onaylanan liste ile toplantıya ait diğer hususlar Birliğin
ilan yerlerinde asılmak suretiyle üç gün süre ile ilan edilir.
(4) İlan süresi içinde listeye yapılacak itirazlar
hakim tarafından incelenir ve en geç iki gün içinde karara bağlanır.
(5) Bu suretle kesinleşen listeler ile toplantıya ait
diğer hususlar onaylanarak Birliğe gönderilir.
(6) Hakim, aday olmayan üyeler arasından bir başkan
ile iki üyeden oluşan bir seçim sandık kurulu atar. Aynı şekilde ayrıca üç
yedek üye de hakim tarafından belirlenir. Seçim sandık kurulu başkanının
yokluğunda kurula en yaşlı üye başkanlık eder.
(7) Seçim sandık kurulu, seçimlerin Kanunun öngördüğü
esa;slara göre yürütülmesi, yönetimi ve oyların tasnifi ile görevli olup, bu
görevleri seçim ve tasnif işleri bitinceye kadar aralıksız olarak devam eder.
(8) Seçim süresinin sonunda seçim sonuçları tutanakla
tespit edilip seçim sandık kurulu başkan ve üyeleri tarafından imzalanır.
Birden fazla sandık bulunması halinde tutanaklar, hakim tarafından
birleştirilir. Tutanakların birer örneği seçim yerinde asılmak suretiyle geçici
seçim sonuçları ilan edilir. Kullanılan oylar ve diğer belgeler tutanağın bir
örneği ile birlikte üç ay süreyle saklanmak üzere ilçe seçim kurulu
başkanlığına tevdi edilir.
(9) Seçimin devamı sırasında yapılan işlemler ile
tutanakların düzenlenmesinden itibaren iki gün içinde seçim sonuçlarına
yapılacak itirazlar, hakim tarafından aynı gün incelenir ve kesin olarak karara
bağlanır. İtiraz süresinin geçmesi ve itirazların karara bağlanmasından hemen
sonra hakim, yukarıdaki hükümlere göre kesin sonuçları ilan eder ve Birliğe
bildirir.
(10) Listede adı yazılı olmayan üyeler oy kullanamaz.
Oylar, oy verenin kimliğini Birlik veya resmi kuruluşça verilen belge ile ispat
etmesinden ve listedeki isminin karşısındaki yerin imzalanmasından sonra
kullanılır. Oylar, organlara göre birlikte veya ayrı ayrı düzenlenen oy
pusulalarının, üzerinde ilçe seçim kurulu mühürü bulunan ve oy verme sırasında
sandık kurulu başkanı tarafından verilecek zarfa konulması suretiyle
kullanılır. Bunların dışındaki zarflara konulan oylar geçersiz sayılır.
Seçimlerde kullanılacak araç ve gereçler ilçe seçim kurulundan sağlanır ve
sandıkların konacağı yerler hakim tarafından belirlenir.
(11) Hakim, seçim sonuçlarını etkileyecek ölçüde bir
usulsüzlük veya kanuna aykırı uygulama sebebiyle seçimlerin iptaline karar
verdiği takdirde, süresi bir aydan az ve iki aydan fazla olmamak üzere seçimin
yenileneceği pazar gününü tespit ederek Birliğe bildirir. Belirlenen günde
yalnızca seçim yapılır ve seçim işlemleri bu madde ile Kanunun öngördüğü diğer
hükümlere uygun olarak yürütülür.
(12) İlçe seçim kurulu başkanına, hakime ve seçim
sandık kurulu başkanı ile üyelerine, 26/4/1961 tarihli ve 298 sayılı Seçimlerin
Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanun'da belirtilen
esaslara göre ücret ödenir. Bu ücret ve diğer seçim giderleri Birlik
bütçesinden karşılanır.
(13) Seçimler sırasında sandık kurulu başkan ve
üyelerine karşı işlenen suçlar kamu görevlilerine karşı işlenmiş gibi
cezalandırılır.
(14) Birlik, kuruluş amaçları dışında faaliyette
bulunamaz. Birlik organlarının seçimlerinde siyasi partiler aday gösteremez.
Amaçları dışında faaliyet gösteren Birliğin sorumlu organlarının görevine,
Bakanın veya Cumhuriyet savcısının istemi üzerine mahkeme kararıyla son verilir
ve yerlerine yenileri seçtirilir.
(15) Görevlerine son verilen organların yerine en geç
bir ay içinde yenileri seçilir. Yeni seçilenler eskilerin süresini tamamlar.
(16) Göreve son verme hükümleri Birlik Genel Kurulu
hakkında uygulanmaz.
(17) Bakan veya Müsteşarlığın bu Kanun uyarınca Birlik
organları tarafından yürütülen işlemler hakkında verdiği kararları, görevli
organlar aynen yerine getirmekle yükümlüdür. Bu kararları kanuni bir sebep
olmaksızın yerine getirmeyen veya eski kararda direnme niteliğinde yeni bir
karar veren veya kanunun zorunlu kıldığı işlemleri uyarılmasına rağmen yerine
getirmeyen Birlik organları hakkında da ondördüncü fıkra hükümleri uygulanır.
(18) Görevlerine son verilen organ üyelerinin ve tüzel
kişi temsilcilerinin cezai sorumlulukları saklıdır. Bu organların onyedinci
fıkra gereğince görevlerine son verilmesine sebep olan tasarrufları
hükümsüzdür.
(19) Milli güvenliğin, kamu düzeninin, suç işlenmesini
veya suçun devamını önlemenin yahut yakalamanın gerektirdiği hallerde gecikmede
sakınca varsa, Bakan, Birliği faaliyetten men edebilir. Bakanın kararı
yirmidört saat içinde görevli hakimin onayına sunulur. Hakim kararını kırksekiz
saat içinde açıklar; aksi halde bu idari karar kendiliğinden yürürlükten kalkar.
(20) Birlik yönetim ve denetiminde yer alanlar ile
Birlik çalışanları, işleri dolayısıyla öğrendikleri bilgi ve sırları
ilgililerin izni olmaksızın açıklayamaz. Ancak, suç teşkil eden hallerin
yetkili mercilere duyurulması zorunludur.
Sigorta Eksperleri İcra Komitesi
MADDE 26- (1) Dört yıl için seçilen ve dokuz kişiden
oluşan Sigorta Eksperleri İcra Komitesinin yedi asıl ve yedi yedek üyesi,
Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği tarafından tutulan Levhaya kayıtlı ve
mesleğinde itibar ve tecrübe sahibi sigorta eksperleri arasından, Müsteşarlıkça
belirlenen usul ve esaslara göre seçilir. Ayrıca bu Komiteye Türkiye Odalar ve
Borsalar Birliği Yönetim Kurulundan bir üye ile Türkiye Odalar ve Borsalar
Birliği Genel Sekreteri veya görevlendireceği yardımcısı daimi üye olarak
atanır. Sigorta Eksperleri İcra Komitesine seçilebilmek için en az on yıl
bilfiil sigorta eksperliği yapmış olmak gerekir. Yedek üyelerde de asıl
üyelerde aranan nitelikler aranır. Sigorta Eksperleri İcra Komitesi ilk
toplantıda kendi içinden bir başkan ve bir başkan yardımcısı seçer. Tüzel kişi
sigorta eksperleri, Sigorta Eksperleri İcra Komitesinde genel müdürleri veya
şirketi temsile yetkili kişiler tarafından temsil edilir. Geçmiş beş yıl içinde
disiplin cezası alanlar ile hakkında sigorta eksperliğine engel bir suçtan
dolayı kovuşturma açılmasına karar verilenler kovuşturma tamamlanana kadar
Sigorta Eksperleri İcra Komitesine seçilemez ve tüzel kişiyi temsil edemez.
Sigorta Eksperleri İcra Komitesinde yer almakla birlikte daha sonra seçim yeterliliğini
kaybeden, ardı ardına yapılmış üç toplantıya geçerli bir özrü olmadan kendisi
veya tüzel kişi açısından temsilcisi katılmayan üyelerin üyelikleri
kendiliğinden düşer.
(2) Sigorta Eksperleri İcra Komitesi, aşağıda
belirtilen görevleri yerine getirir:
a) Sigorta eksperliği faaliyetlerinin adil ve dürüst
olması, iş ahlakının sağlanması, meslek mensuplarının mesleğin gerektirdiği
özen, disiplin ve dayanışma içinde çalışması amacıyla meslek kurallarını
oluşturmak.
b) Meslek mensupları arasında haksız rekabeti önlemek
için gerekli bütün tedbirleri almak ve uygulamak.
c) Yurt içinde ve yurt dışındaki mesleki gelişmeler
ile idari ve yasal düzenlemeleri izleyerek, bu konuda üyelerini aydınlatmak.
ç) Sigorta eksperliği faaliyetine ilişkin olarak,
ulusal veya uluslararası mali, iktisadi ve mesleki kurum ve kuruluşlar ile
ilişkiler kurmak.
d) Sigorta eksperliği mesleğinin geliştirilmesi
amacıyla kurslar tertip etmek, seminer ve konferans gibi eğitim faaliyetlerinde
bulunmak.
e) Sigortacılık ve sigorta eksperliği mesleğine
ilişkin gelişmeleri izlemek, bu konudaki yayın ve içtihatları derleyerek meslek
mensuplarının yararına sunmak.
f) Mesleki konularda mütalaa vermek ve yetkili
mercilere görüş bildirmek.
g) Sigortacılık mevzuatı uyarınca sigorta eksperliği
yapabilmek için gerekli olan Levhaya kayıt işlemleri ile kayıttan silinme
işlemlerini yürütmek.
ğ) Sigorta eksperleri hakkında sigortacılık faaliyeti
ile ilgili konularda disiplin cezası vermek.
h) Müsteşarlıkça verilecek diğer görevleri yerine
getirmek.
(3) Sigorta Eksperleri İcra Komitesince alınan
kararlar en geç onbeş gün içinde Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği Yönetim
Kuruluna bildirilir. Sigorta Eksperleri İcra Komitesince alınan kararların
işleme konulabilmesine yönelik usule ilişkin işlemler Türkiye Odalar ve
Borsalar Birliği Yönetim Kurulu tarafından yerine getirilir. Türkiye Odalar ve
Borsalar Birliği Yönetim Kurulu, Sigorta Eksperleri İcra Komitesince kendisine
bildirilen kararların gereğini bildirim tarihinden itibaren en geç onbeş gün
içinde yerine getirmek zorundadır. Sigorta Eksperleri İcra Komitesi, ikinci
fıkrada sayılan işlemleri yerine getirebilmek için gerektiğinde Türkiye Odalar
ve Borsalar Birliği Yönetim Kurulu ile Müsteşarlığın uygun görüşü ile ticaret
veya ticaret ve sanayi odalarına görev verebilir.
(4) Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği ile Odalar ve
Borsalar Kanunu'nun
94 üncü maddesi Sigorta Eksperleri İcra Komitesi için de uygulanır. Sigorta
Eksperleri İcra Komitesi üyelerine ödenecek huzur hakkı ve diğer ödemeler,
Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği Yönetim Kurulunun teklifi ve Müsteşarlığın
uygun görüşü ile Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği Genel Kurulunca tespit
edilir.
(5) Sigorta Eksperleri İcra Komitesince, mesleğin
vakar ve onuruna aykırı fiil ve hareketlerde bulunanlarla, görevlerini yapmayan
veya kusurlu olarak yapan yahut görevinin gerektirdiği güveni sarsıcı
hareketlerde bulunan sigorta eksperleri hakkında, sigorta eksperliği
hizmetlerinin gereği gibi yürütülmesi maksadı ile durumun niteliğine ve ağırlık
derecesine göre aşağıdaki disiplin cezaları verilir:
a) Uyarma; sigorta eksperine mesleğinin icrasında daha
dikkatli davranması gerektiğinin yazı ile bildirilmesidir.
b) Kınama; sigorta eksperine görevinde ve davranışında
kusurlu sayıldığının yazı ile bildirilmesidir.
c) Geçici olarak mesleki faaliyetten alıkoyma; sigorta
eksperliği sıfatı saklı kalmak üzere altı aydan az, bir yıldan çok olmamak
üzere mesleki faaliyetten alıkoymadır.
ç) Meslekten çıkarma; sigorta eksperinin meslekten
çıkartılarak bir daha bu mesleği icra etmesine izin verilmemesidir.
(6) Hakkında meslekten çıkarma kararı verilen tüzel
kişi sigorta eksperini temsile ve ilzama yetkili olup meslekten çıkarma kararı
verilmesinde sorumluluğu bulunanlar bir daha sigorta eksperliği yapamaz ve
başka bir tüzel kişi sigorta eksperinde denetçi veya temsile ve ilzama yetkili
olarak çalışamaz.
(7) Meslek kurallarına, mesleğin vakar ve onuruna
aykırı fiil ve harekette bulunanlarla görevin gerektirdiği güveni sarsıcı
harekette bulunan sigorta eksperleri hakkında, uyarma, tekrarında ise kınama
cezası uygulanır.
(8) Görevini bağımsızlık, tarafsızlık ve dürüstlükle
yapmayan veya kusurlu olarak yapan veya mesleğin genel ilkelerine aykırı
harekette bulunan sigorta eksperleri için geçici olarak mesleki faaliyetten
alıkoyma cezası uygulanır.
(9) Kasten gerçeğe aykırı ekspertiz raporu
düzenledikleri mahkeme kararı ile kesinleşen meslek mensuplarına meslekten
çıkarma cezası verilir.
(10) Hakkında meslekten çıkarma cezası
gerektirebilecek mahiyetteki bir işten dolayı soruşturma yapılmakta olan
sigorta eksperi, Sigorta Eksperleri İcra Komitesinin kararıyla, tedbir
mahiyetinde işten el çektirilebilir. İşten el çektirme kararı, ilgili mercilere
derhal duyurulur. İşten el çektirme kararı, soruşturmanın durdurulmuş veya
sigorta eksperliğine engel olmayan bir ceza verilmiş olması halinde
kendiliğinden ortadan kalkar. İşten el çektirme kararı, bu kararın verilmesine
esas olan hal ve şartların bulunmadığı veya sonradan kalktığının sabit olması
durumunda kaldırılır.
(11) Üç yıllık bir dönem içinde iki veya daha fazla
disiplin cezasını gerektiren davranışta bulunan sigorta eksperi hakkında, her
yeni suçu için bir öncekinden daha ağır ceza uygulanır.
(12) Geçici olarak mesleki faaliyetten alıkoyma cezası
ile cezalandırılmasından sonra beş yıllık dönem içinde bu cezayı gerektiren
fiili yeniden işleyen sigorta eksperleri hakkında meslekten çıkarma cezası
uygulanır.
(13) Kovuşturma ve hüküm tesisi, disiplin soruşturması
yapılmasına ve disiplin cezası uygulanmasına engel değildir.
(14) Sigorta Eksperleri İcra Komitesi üyeleri
hakkındaki soruşturmalar Müsteşarlıkça yapılır. Müsteşarlık tarafından verilen
kararlar kesindir.
(15) Disiplin cezasını gerektirecek eylemlerin
işlenmesinden itibaren üç yıl geçmiş ise disiplin soruşturması yapılamaz.
Ancak, Sigorta Eksperleri İcra Komitesince işe el konulmuş ise bu süre işlemez.
(16) Disiplin cezasını gerektirecek eylemlerin
işlenmesinden itibaren beş yıl geçmiş ise disiplin cezası verilemez.
(17) Disiplin cezasını gerektiren eylem aynı zamanda
suç teşkil ediyorsa ve bu suç için ilgili kanunlarda daha uzun bir zaman aşımı
süresi tespit olunmuşsa, bu maddedeki zaman aşımı süreleri yerine ilgili
kanunlardaki zaman aşımı süresi uygulanır.
(18) Disiplin kararlarına karşı, kararın Sigorta
Eksperleri İcra Komitesince tebliğinden itibaren onbeş gün içinde Müsteşarlığa
itirazda bulunulabilir. Müsteşarlık en geç bir ay içerisinde itirazı karara
bağlar. Müsteşarlık tarafından verilen kararlar kesindir.
(19) Disiplin cezalarına ilişkin kararlar
kesinleşmedikçe uygulanamaz.
(20) Meslekten çıkarma ve geçici olarak mesleki
faaliyetten alıkoyma cezalarından başka bir disiplin cezası verilen sigorta
eksperleri, söz konusu cezaların uygulanmasından itibaren beş yıl geçtikten
sonra Sigorta Eksperleri İcra Komitesine başvurarak haklarındaki disiplin
cezalarının sicillerinden silinmesini talep edebilir. İlgilinin bu süre içinde
disiplin cezası almamış olması halinde, disiplin cezasının silinmesine karar
verilir.
(21) Sigorta Eksperleri İcra Komitesinin bu madde
uyarınca aldığı karar ve tedbirlere zamanında ve tam olarak uymayan üyeler
hakkında Sigorta Eksperleri İcra Komitesince ikibin Türk Lirasından altıbin
Türk Lirasına kadar idari para cezası uygulanır.
(22) Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği, Sigorta
Eksperleri İcra Komitesinin görevlerini etkin bir biçimde gerçekleştirebilmesi
için uygun mekan, yeterli sayıda personel ve gerekli teknik donanımı temin
eder.
(23) Sigorta Eksperleri İcra Komitesi, Türkiye Odalar
ve Borsalar Birliği Yönetim Kurulunun uygun görüşü ile Levhaya kayıt ücreti
veya aidatı belirlemeye yetkilidir. Bu ödemeler Türkiye Odalar ve Borsalar
Birliği bütçesine gelir kaydedilir.
(24) Müsteşarlık, mevzuata ve sigortacılık sektörünün
genel menfaatlerine aykırılık tespit etmesi halinde Türkiye Odalar ve Borsalar
Birliğinden sigorta eksperlerine ilişkin yapılan düzenlemelerin iptal
edilmesini veya düzenlemelerde değişiklik yapılmasını isteyebilir.
(25) Sigorta Eksperleri İcra Komitesinin çalışma esas
ve usulleri Müsteşarlığın bağlı olduğu Bakanlığın uygun görüşü ile Sanayi ve
Ticaret Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.
Sigorta Acenteleri İcra Komitesi
MADDE 27- (1) Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği
nezdinde Sigorta Acenteleri Sektör Meclisi oluşturulur. Kırk kişiden oluşan
Meclis üyeleri, mesleğinde itibar ve tecrübe sahibi ticaret odası veya ticaret ve
sanayi odası mensubu sigorta acenteleri arasından, Türkiye Odalar ve Borsalar
Birliğince ve Müsteşarlıkça ortaklaşa belirlenen usul ve esaslara göre seçilir.
Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği ile Odalar ve Borsalar Kanunu'nun
57 nci maddesinin ikinci fıkrası hükmü Sigorta Acenteleri Sektör Meclisi
hakkında uygulanmaz.
(2) Sigorta Acenteleri Sektör Meclisi üyeleri, dört
yıl süre ile gör;ev yapmak üzere dokuz kişiden oluşan Sigorta Acenteleri İcra
Komitesinde görev almak üzere yedi asıl ve yedi yedek üye seçer. Bu Komiteye
Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği Yönetim Kurulundan bir üye ile Türkiye
Odalar ve Borsalar Birliği Genel Sekreteri veya görevlendireceği yardımcısı
daimi üye olarak atanır. Sigorta Acenteleri Sektör Meclisine ve Komiteye
seçilebilmek için en az on yıl bilfiil sigorta acenteliği yapmış olmak gerekir.
Yedek üyelerde de asıl üyelerde aranan nitelikler aranır. Sigorta Acenteleri
İcra Komitesi ilk toplantıda kendi içinden bir başkan ve bir başkan yardımcısı
seçer. Tüzel kişi sigorta acenteleri, Sigorta Acenteleri Sektör Meclisinde ve
Sigorta Acenteleri İcra Komitesinde genel müdürleri veya şirketi temsile
yetkili kişiler tarafından temsil edilir. Geçmiş beş yıl içinde disiplin cezası
alanlar ile hakkında sigorta acenteliğine engel bir suçtan dolayı kovuşturma
açılmasına karar verilenler kovuşturma tamamlanana kadar Sigorta Acenteleri
İcra Komitesine seçilemez ve tüzel kişiyi temsil edemez. Sigorta Acenteleri
İcra Komitesinde yer almakla birlikte daha sonra seçim yeterliliğini kaybeden,
ardı ardına yapılmış üç toplantıya geçerli bir özrü olmadan kendisi veya tüzel
kişi açısından temsilcisi katılmayan üyelerin üyelikleri kendiliğinden düşer.
(3) Sigorta Acenteleri İcra Komitesi aşağıda
belirtilen görevleri yerine getirir:
a) Sigorta acenteliği faaliyetlerinin adil ve dürüst
bir biçimde yerine getirilmesi, iş ahlakının sağlanması, meslek mensuplarının
dayanışma ve sigorta acenteliği mesleğinin gerektirdiği özen ve disiplin içinde
çalışması için meslek kurallarını oluşturmak.
b) Sigorta acenteliğinin etik kurallarını belirlemek
ve sigorta acenteliği uygulamalarında birlik sağlanmasına çalışmak.
c) Sigorta acenteleri arasında haksız rekabeti ve
haksız uygulamaları ortadan kaldırmak için gerekli bütün önlemleri almak ve
uygulamak.
ç) Yurt içinde ve yurt dışında sigortacılık ve sigorta
acenteliğine ait gelişmeler ile idari ve yasal düzenlemeleri izleyerek
toplayacağı bilgileri mensuplarına ve ilgililere ulaştırmak.
d) Yurt içinde ve yurt dışında sigorta acenteliği ile
ilgili diğer meslek kuruluşları ile ilişki kurmak.
e) Sigorta acenteliği mesleğinin geliştirilmesi
amacıyla gerektiğinde kurslar tertip etmek, seminer ve konferans gibi eğitim
faaliyetlerinde bulunmak.
f) Sigorta acenteliği faaliyeti için gerekli asgari
fiziki şartları belirlemek.
g) Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği Yönetim Kuruluna
sunulmak üzere yıllık rapor hazırlamak.
ğ) Sigortacılık mevzuatı uyarınca sigorta acenteliği
yapabilmek için gerekli olan Levhaya kayıt işlemleri ile kayıttan silinme
işlemlerini yürütmek.
h) Sigorta acenteleri hakkında sigortacılık
faaliyetleri ile ilgili konularda disiplin cezası vermek.
ı) Sigorta acentelerinde sözleşme düzenlemeye yetkili
personelin niteliklerini belirlemek ve bunlara ilişkin sicil tutmak.
i) Müsteşarlıkça verilecek diğer görevleri yerine
getirmek.
(4) Sigorta Acenteleri İcra Komitesince alınan
kararlar en geç onbeş gün içinde Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği Yönetim
Kuruluna bildirilir. Sigorta Acenteleri İcra Komitesince alınan kararların
işleme konulabilmesine yönelik usule ilişkin işlemler Türkiye Odalar ve
Borsalar Birliği Yönetim Kurulu tarafından yerine getirilir. Türkiye Odalar ve
Borsalar Birliği Yönetim Kurulu, Sigorta Acenteleri İcra Komitesince kendisine
bildirilen kararların gereğini bildirim tarihinden itibaren en geç onbeş gün
içinde yerine getirmek zorundadır. Sigorta Acenteleri İcra Komitesi, üçüncü
fıkrada sayılan işlemleri yerine getirebilmek için gerektiğinde Türkiye Odalar
ve Borsalar Birliği Yönetim Kurulunun uygun görüşü ile ticaret veya ticaret ve
sanayi odalarına görev verebilir.
(5) Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği ile Odalar ve
Borsalar Kanunu'nun
94 üncü maddesi Sigorta Acenteleri İcra Komitesi için de uygulanır. Sigorta
Acenteleri İcra Komitesi üyelerine ödenecek huzur hakkı ve diğer ödemeler,
Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği Yönetim Kurulunun teklifi ve Müsteşarlığın
uygun görüşü ile Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği Genel Kurulunca tespit
edilir.
(6) Sigorta acentelerinin, sigorta acenteliği
faaliyetine ilişkin olarak verilecek disiplin cezalarında Türkiye Odalar ve
Borsalar Birliği ile Odalar ve BorsalarKanunu'nun
87 nci, 88 inci ve 89 uncu maddesinde belirtilen yetkiler Sigorta Acenteleri
İcra Komitesi tarafından kullanılır ve söz konusu Kanunun 87 nci maddesi,
sigorta acenteleri hakkında verilecek disiplin suç ve cezaları için de
uygulanır. Ancak, Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği ile Odalar ve BorsalarKanunu'nun
87 nci maddesinin üyelikten geçici çıkarma ve üyelikten uzun süreli çıkarmaya
ilişkin hükümleri; meslekten geçici çıkarma ve meslekten uzun süreli çıkarma
şeklinde uygulanır. Sigorta acentelerinin, sigorta acenteliği faaliyetine
ilişkin olarak yönetmelikle belirlenecek suçlar için ayrıca meslekten men
cezası da verilebilir. Hakkında meslekten çıkarma kararı verilen tüzel kişi
sigorta acentelerini temsile ve ilzama yetkili olup meslekten çıkarma kararı
verilmesinde sorumluluğu bulunanlar bir daha sigorta acenteliği yapamaz ve
başka bir tüzel kişi sigorta acentesinde denetçi veya temsile ve ilzama yetkili
olarak çalışamaz. Hakkında meslekten çıkarma cezası gerektirebilecek
mahiyetteki bir işten dolayı soruşturma yapılmakta olan sigorta acentesi,
Sigorta Acenteleri İcra Komitesi kararıyla, tedbir mahiyetinde işten el
çektirilebilir. İşten el çektirme kararı, soruşturmanın durdurulmuş veya
sigorta acenteliğine engel olmayan bir ceza verilmiş olması halinde
kendiliğinden ortadan kalkacağı gibi bu kararın verilmesine esas olan hal ve
şartların bulunmadığı veya sonradan kalktığının sabit olması durumunda da
Sigorta Acenteleri İcra Komitesi tarafından kaldırılır. Gerek işten el çektirme
kararı, gerekse bu kararın kaldırılması sigorta acentesinin kayıtlı olduğu
odaya ve ilgili mercilere derhal bildirilir. Sigorta Acenteleri İcra Komitesi
üyeleri hakkında sadece sigorta acenteliği faaliyeti dolayısıyla yapılacak
disiplin soruşturmalarının yürütülmesi ve bu fıkradaki disiplin cezalarının
verilmesi ise Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği Yüksek Disiplin Kurulunun
yetkisindedir. Sigorta acenteleri hakkında verilecek disiplin cezaları için
Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği ile Odalar ve Borsalar Kanunu'nun
92 nci maddesi uygulanır.
(7) Sigorta Acenteleri İcra Komitesi, Türkiye Odalar
ve Borsalar Birliği Yönetim Kurulunun uygun görüşü ile Levhaya kayıt ücreti
veya aidatı belirlemeye yetkilidir. Bu ödemeler Türkiye Odalar ve Borsalar
Birliği bütçesine gelir kaydedilir.
(8) Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği, Sigorta
Acenteleri İcra Komitesinin görevlerini etkin bir biçimde gerçekleştirebilmesi
için uygun mekan, yeterli sayıda personel ve gerekli teknik donanımı temin
eder.
(9) Müsteşarlık, mevzuata ve sigortacılık sektörünün
genel menfaatlerine aykırılık tespit etmesi halinde Türkiye Odalar ve Borsalar
Birliğinden sigorta acentelerine ilişkin yapılan düzenlemelerin iptal
edilmesini veya düzenlemelerde değişiklik yapılmasını isteyebilir.
(10) Sigorta Acenteleri Sektör Meclisi ile Sigorta
Acenteleri İcra Komitesinin çalışma esas ve usulleri Müsteşarlığın bağlı olduğu
Bakanlığın uygun görüşü ile Sanayi ve Ticaret Bakanlığınca çıkarılacak
Yönetmelikle belirlenir.
YEDİNCİ BÖLÜM
Denetim ve Bilgi Verme
Denetim
MADDE 28- (1) Türkiye'de faaliyet gösteren sigorta
şirketleri, reasürans şirketleri, özel kanunlarına göre sigortacılık
faaliyetinde bulunan kuruluşlar, sigorta ve reasürans aracıları, sigorta
eksperlik faaliyetleri, aktüerler ve sigortacılık işlemi yapan veya
sigortacılık alanında faaliyet gösteren diğer kişilerin her türlü sigortacılık
işlemlerinin denetimi, Sigorta Denetleme Kurulu tarafından yapılır.
(2) Sigorta Denetleme Kurulu, bir başkan ile sigorta
denetleme uzmanları, sigorta denetleme aktüerleri ile bunların yardımcılarından
oluşur. Bu Kanun ve diğer kanunların sigortacılığa, sigortaya veya sigortacılık
alanında faaliyet gösteren kişi ve kuruluşlara ilişkin hükümlerinin
Müsteşarlığın bağlı olduğu Bakanlığa veya Müsteşarlığa verdiği teftiş, denetim,
inceleme ve soruşturma görev ve yetkileri sigorta denetleme uzmanları, sigorta
denetleme aktüerleri ve bunların yardımcıları eliyle ifa edilir ve kullanılır.
(3) Sigorta şirketleri ile reasürans şirketlerinin
faaliyetleri, varlıkları, iştirakleri, alacakları, özkaynakları ve borçları ile
kar ve zarar hesapları arasındaki ilgi ve dengelerin ve mali bünyelerini ve
idari yapılarını etkileyen diğer tüm unsurların, tahsil edilen primler ile
birikimlerin değerlendirilmesi ve korunması ile aktüeryal ve finansal hesap ve
dengelerin incelenmesi, tespit ve denetimi sigorta denetleme uzmanları, sigorta
denetleme aktüerleri ile bunların yardımcıları tarafından yapılır.
(4) Sigorta denetleme uzmanları, sigorta denetleme
aktüerleri ile bunların yardımcıları; sigorta şirketleri ve reasürans
şirketleri ile bunların bağlı ortaklıkları, iştirakleri, şubeleri ile
temsilciliklerinden, aracılar ve bankalar da dahil olmak üzere diğer kişilerden
bu Kanun ve diğer kanunların sigortacılıkla ilgili hükümleri bakımından gerekli
görecekleri bilgileri istemeye ve bunların tüm defter, kayıt ve belgelerini
incelemeye yetkilidir.
(5) Kamu kurum ve kuruluşları, Birlik ile diğer
benzeri sivil toplum ve meslek kuruluşları, bu madde kapsamına giren konu ve
işlemlerle sınırlı olmak üzere, Devletin güvenliği ve temel dış yararlarına
karşı ağır sonuçlar doğuracak haller ile aile hayatının gizliliği ve savunma hakkına
ilişkin hükümler saklı kalmak kaydıyla, özel kanunlardaki yasaklayıcı ve
sınırlayıcı hükümler dikkate alınmaksızın gizli dahi olsa sigorta denetleme
uzmanları, sigorta denetleme aktüerleri ve bunların yardımcıları tarafından
istenecek görevleriyle ilgili her türlü bilgi ve belgeyi uygun süre ve ortamda
vermeye, istenecek defter ve belgeleri ibraz etmeye ve incelemeye hazır
bulundurmakla, bilgi işlem sistemini denetim amaçlarına uygun olarak açmaya ve
verilerin güvenliğini sağlamaya mecburdur. Sigorta denetleme uzmanları, sigorta
denetleme aktüerleri ve bunların yardımcıları bu madde kapsamındaki
kuruluşların yönetim ve denetim kurullarının toplantı tutanakları ile bu
kurullara verilen raporları istemeye, inceleme konusu olan işlemlerle ilgisi
olan diğer kişi, kurum ve kuruluşlar nezdinde inceleme yapmaya yetkilidir.
(6) Sigorta denetleme uzmanları, sigorta denetleme
aktüerleri ve bunların yardımcıları tarafından gerçekleştirilen denetim,
inceleme ve soruşturmalar sırasında talep edilmesi halinde, incelemeye,
denetime veya soruşturmaya tabi kuruluşlar tarafından, (Değişik ibare :
6327 - 13.6.2012 / m.56) “iç
kontrol sistemlerinde” çalışanların yardımı da dahil olmak üzere her türlü
destek sağlanır.
(7) Bu Kanun hükümleri ile diğer kanunlarda yer alan
hükümler çerçevesinde, bu Kanuna tabi kuruluşların faaliyetlerinin, risk
yapısının, varlıkları, alacakları, özkaynakları, borçları, yükümlülükleri ve
taahhütleri, gelir ve gider hesapları arasındaki ilgi ve dengelerin ve mali
bünyeyi etkileyen diğer tüm unsurların ve bu kuruluşlarca karşılaşılan
risklerin gözetim faaliyetleri çerçevesinde tespiti, tahlili, izlenmesi ve
ölçülmesi çıkartılacak yönetmeliğe göre Müsteşarlık tarafından yapılır.
(8) Müsteşarlık, bu Kanuna tabi kuruluşlara ait bilgi
ve belgeleri, bu kuruluşların konsolide ve konsolide olmayan bazda mali
bünyeleri ve idari yapılarının mevzuata uygunluğunu izlemek, analiz etmek,
ilgili kuruluşlara ait rapor, tablo ve (Değişik ibare : 6327 -
13.6.2012 / m.56) “iç
kontrol” raporları ile Müsteşarlığın denetim ve gözetim sonuçlarını
karşılaştırmak suretiyle değerlendirmek, elde edilen sonuçlara göre
kuruluşların taşıdıkları risklerin türleri, büyüklüğü ve kuruluşları etkileme
durumunu, risk yönetim sisteminin güvenilirliği ile denetim riskini dikkate
almak suretiyle kuruluşlar hakkında gerekli görülen tüm tedbirlerin alınmasını
ve sonuçlandırılmasını sağlamak, söz konusu kuruluşların bağlı ortaklıklarının,
mali iştiraklerinin ve şubelerinin faaliyetlerini önemli ölçüde etkileyen veya
etkileyebilecek uygulamaları takip etmek, gerekirse ilgililer nezdinde
girişimde bulunmak konularında yetkilidir.
(9) Bu Kanuna tabi kişi ve kuruluşlar hesap ve kayıt
düzenleriyle uyumlu olarak Müsteşarlıkça belirlenen formatlara uygun bir
şekilde üretecekleri bilgi, belge, cetvel, rapor ve mali tabloları
Müsteşarlıkça belirlenen iletişim kanallarını kullanmak suretiyle belirlenen
süreler içinde Müsteşarlığa tevdi etmekle yükümlüdür. Kuruluşlar tarafından
elektronik ortamda gönderilen bilgiler, (Değişik ibare : 6327 -
13.6.2012 / m.56) “iç
kontrol sistemi” kapsamında yönetim kurulunun sorumluluğundadır.
Bilgi verme yükümlülüğü, uluslararası kuruluşlara
üyelik ve işbirliği (*)
_____ (*) Madde 29'un "Bilgi
Verme Yükümlülüğü” şeklindeki başlığı, 29.6.2012 tarih ve 28338 sayılı R.G' de
yayımlanan 13.6.2012 tarih ve 6327 sayılı Kanun'un 57.
maddesi hükmü gereğince değiştirilmiş ve metne işlenmiştir.
_____
MADDE 29- (1) Bu Kanuna tabi kişiler ile
sigortacılıkla ilgili her tür mesleki faaliyet icra edenler, sigorta şirketleri
ile reasürans şirketlerinin iştirakleri, bankalar ve diğer kişiler, özel
kanunlardaki yasaklayıcı ve sınırlayıcı hükümler dikkate alınmaksızın gizli
dahi olsa bu Kanunun uygulanması ile ilgili olarak Müsteşarlıkça istenen her
türlü bilgi ve belgeyi vermekle yükümlüdür. Devletin güvenliği ve temel dış
yararlarına karşı ağır sonuçlar doğuracak haller ile aile hayatının gizliliği
ve savunma hakkına ilişkin hükümler saklıdır.
(2) Mütekabiliyet çerçevesinde ve bu Kanunun
uygulanması ile ilgili olarak yabancı ülke kanunlarına göre denetime yetkili
mercilerin, kendi ülkelerindeki sigortacılık sektöründe faaliyet gösteren
kuruluşların bu Kanuna tabi Türkiye'deki teşkilat veya ortaklıklarında denetim
yapma ve bilgi isteme taleplerinin yerine getirilmesi Müsteşarlığın iznine
tabidir. Bu mercilerce istenen bilgiler, açıklanmaması kaydıyla Müsteşarlık
tarafından verilebilir. Müsteşarlık, yabancı ülkelerin denetime yetkili
mercileri ile yapacağı anlaşmalar çerçevesinde sigortacılıkla ilgili her türlü
işbirliği ve bilgi alışverişinde bulunabilir.
(3) (Ek : 6327 - 13.6.2012 / m.57) Müsteşarlık,
sigortacılıkla ilgili denetim ve düzenleme otoritelerinin katıldığı
uluslararası mali, iktisadi ve mesleki kuruluşlara üye olabilir ve işbirliği ve
bilgi paylaşımında bulunabilmeyi teminen uluslararası mesleki kuruluşlar ve
yabancı ülkelerin yetkili mercileri ile mutabakat zaptı imzalayabilir.
İmzalanan mutabakat zaptı Bakanın onayı ile yürürlüğe girer.
SEKİZİNCİ BÖLÜM
Tahkim
Sigortacılıkta Tahkim
MADDE 30- (1) Sigorta ettiren veya sigorta
sözleşmesinden menfaat sağlayan kişiler ile riski üstlenen taraf arasında
sigorta sözleşmesinden (Ek ibare : 6327 - 13.6.2012 / m.58) “veya
Hesaptan faydalanacak kişiler ile Hesap arasında” doğan uyuşmazlıkların çözümü
amacıyla Birlik nezdinde Sigorta Tahkim Komisyonu oluşturulur. Sigortacılık
yapan kuruluşlardan, sigorta tahkim sistemine üye olmak isteyenler, durumu
yazılı olarak Komisyona bildirmek zorundadır. Sigorta tahkim sistemine üye olan
kuruluşlarla uyuşmazlığa düşen kişi, uyuşmazlık konusu sözleşmede özel bir
hüküm olmasa bile tahkim usulünden faydalanabilir.(Ek cümleler : 6456 -
3.4.2013 / m.45/a) “İlgili
mevzuat ile zorunlu tutulan sigortalardan kaynaklanan bu fıkra kapsamındaki
uyuşmazlıklar için ilgili kuruluş sigorta tahkim sistemine üye olmasa dahi hak
sahipleri bu bölüm hükümlerine göre tahkim usulünden faydalanabilir. Sigorta
tahkim sistemine üye olmayan kuruluşlar bakımından Sigorta Tahkim Komisyonu
giderlerine katılım Hazine Müsteşarlığınca ayrıca belirlenir.”
(2) Komisyon, bir Müsteşarlık temsilcisi, iki Birlik
temsilcisi, bir tüketici derneği temsilcisi ile Müsteşarlıkça belirlenecek bir
akademisyen hukukçu temsilcinin katılımı ile oluşur. Müsteşarlık temsilcisinin
asgari on yıl kamu hizmetinde çalışmış, sigortacılık alanında deneyim sahibi ve
en az daire başkanı seviyesinde olması; Birlik temsilcilerinin de 4 üncü
maddede genel müdür yardımcısı için öngörülen şartlara sahip olması gerekir.
Tüketici derneği temsilcisi ise Türkiye çapında en fazla üyeye sahip tüketici
derneğinin önereceği üç aday arasından Müsteşarlıkça seçilir. Komisyon kendi
içinden bir Başkan seçer. Komisyonda kararlar üye tamsayısının salt çoğunluğu
ile alınır. İki yıl için seçilen Komisyon Başkan ve üyelerine, kamu iktisadi
teşebbüsleri yönetim kurulu başkan ve üyelerine ödenen aylık ücret ve diğer
ödemeler tutarında ücret ödenir.
(3) Komisyon aşağıdaki görevleri yerine getirir:
a) Müdür ve müdür yardımcılarını atamak.
b) Birlikçe ayrı bir hesapta izlenecek olan Komisyonun
bütçesini hazırlayarak Birliğe sunmak.
c) Tahkim sisteminin adil, tarafsız ve etkin bir
biçimde işleyişini sağlamak için gerekli önlemleri almak.
ç) Komisyonun faaliyet sonuçları hakkında yıllık rapor
hazırlayarak Birliğe ve Müsteşarlığa göndermek.
d) Bilgi işlem alt yapısını hazırlamak.
e) Kanunlarla kendisine verilen diğer görevleri
yapmak.
(4) Komisyon, gerekli görülen yerlerde büro açmaya
yetkilidir. Büro müdürünün, Komisyon müdürü ile aynı nitelikleri taşıması
zorunludur. Büro müdürüne verilecek görevler Komisyon tarafından belirlenir.
(5) Komisyona bağlı çalışmak üzere bir müdür ve iki
müdür yardımcısı, raportörler ile yeterli sayıda personel görevlendirilir.
Müdür ve müdür yardımcıları Komisyonca, raportörler ve diğer personel ise
müdürün önerisiyle Komisyon tarafından atanır. Görevden alınma, göreve atanma
ile aynı usule tabidir. Komisyon müdürünün;
a) Mali güç dışında sigorta şirketi ve reasürans
şirketi kurucularında aranan nitelikleri taşıması,
b) En az dört yıllık yüksek okul mezunu olması,
c) Sigorta hukukunda en az iki yıl veya sigortacılıkta
en az beş yıl deneyimi olması, gerekir.
(6) Müdür yardımcılarının (c) bendi hariç olmak üzere
beşinci fıkrada sayılan nitelikleri taşıması zorunludur. Ayrıca, müdür
yardımcılarının en az birinde iki yıllık sigortacılık deneyimi aranır.
(7) Uyuşmazlıklar, hayat ve hayat dışı sigorta
gruplarının sadece birinde görev yapacak olan sigorta hakemleri ve raportörler
aracılığıyla çözülür.
(8) Sigorta hakemlerinin;
a) Mali güç dışında sigorta şirketi ve reasürans
şirketi kurucularında aranan nitelikleri taşıması,
b) En az dört yıllık yüksek okul mezunu olması,
c) Sigorta hukukunda en az beş yıl veya sigortacılıkta
en az on yıl deneyimi olması, gerekir.(Ek cümle : 6327 - 13.6.2012 / m.58) “Müsteşarlık
bu fıkra uyarınca aranacak deneyim ve bu deneyime esas teşkil eden bilginin
tespitine ilişkin ölçütleri belirlemeye yetkilidir.”
(9) Komisyon nezdinde çalışacak olan sigorta
raportörleri, Komisyon müdüründe aranan niteliklere sahip olmak zorundadır.
(10) Sigorta hakemi olmak isteyenlerin gerekli
nitelikleri taşıdıklarını belgelemek suretiyle Komisyona başvurması gerekir.
Başvurusu uygun görülenler kabul için Müsteşarlığa bildirilir. Müsteşarlığın
kabul etmesi halinde ilgilinin ismi, Komisyon tarafından tutulacak ve bir
örneği Adalet Bakanlığına gönderilecek olan sigorta hakemliği listesine
kaydolunur ve bu listede değişiklik olması halinde de değişiklikler altı aylık
dönemler itibarıyla Adalet Bakanlığına ve Müsteşarlığa bildirilir.
(11) Sigorta hakeminin ismi;
a) Sigorta hakemliği yapmak için gereken nitelikleri
kaybetmişse veya tarafsızlık ilkesine aykırı hareket ettiği tespit edilmişse
sürekli olarak,
b) Kendisine ulaşan dosyaları bir yıl içinde en fazla
üç kez zamanında sonuçlandırmamışsa bir yıl süreyle,
Listeden silinir.
(12) Tahkim sistemine üye olmak isteyenlerden katılma
payı, uyuşmazlık çözümü için Komisyona başvuranlardan ise başvuru ücreti
alınır. (Değişik ikinci ve üçüncü cümleler : 6456 - 3.4.2013 / m.45/b /
Yürürlük m.60/ç) Beş
bin Türk Lirasının altındaki uyuşmazlıklar hakkında verilen hakem kararları
kesindir. Beş bin Türk Lirası ve daha üzerindeki uyuşmazlıklar hakkında verilen
hakem kararlarına karşı kararın Komisyonca ilgiliye bildiriminden itibaren on
gün içinde bir defaya mahsus olmak üzere Komisyon nezdinde itiraz
edilebilir. (Ek
cümleler : 6456 - 3.4.2013 / m.45/b /
Yürürlük m.60/ç) “İtiraz
talebinde bulunmak için bu madde uyarınca belirlenen başvuru ücretinin
Komisyona yatırılması şarttır. İtiraz üzerine hakem kararının icrası durur.
İtiraz talebi münhasıran bu talepleri incelemek üzere Komisyon tarafından
teşkil edilen hakem heyetlerince incelenir. İtiraz talebi hakkında işin heyete
intikalinden itibaren iki ay içinde karar verilir. Beşbin Türk Lirası ve daha
üzerindeki uyuşmazlıklar hakkında verilen hakem kararları bu madde uyarınca
süresinde itiraz başvurusunda bulunulmaması hâlinde kesinleşir. Bu
uyuşmazlıklar hakkında bu madde uyarınca yapılan itiraz üzerine verilen karar
kesindir. Kırk bin Türk Lirasının üzerindeki uyuşmazlıklar hakkında itiraz
üzerine verilen kararlar için temyize gidilebilir.”(Değişik 4.cümle : 6327 -
13.6.2012 / m.58) Ancak,
tahkim süresinin sona ermesinden sonra karar verilmiş olması, talep edilmemiş
bir şey hakkında karar verilmiş olması, hakemlerin yetkileri dahilinde olmayan
konularda karar vermesi ve hakemlerin, tarafların iddiaları hakkında karar
vermemesi durumlarında her hâlükarda temyiz yolu açıktır. Temyize
ilişkin usul ve esaslar hakkında Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu uygulanır.
(13) Komisyona gidilebilmesi için, sigortacılık yapan
kuruluşla uyuşmazlığa düşen kişinin, uyuşmazlığa konu teşkil eden olay ile
ilgili olarak sigortacılık yapan kuruluşa gerekli başvuruları yapmış ve
talebinin kısmen ya da tamamen olumsuz sonuçlandığını belgelemiş olması
gerekir. Sigortacılık yapan kuruluşun, başvuru tarihinden itibaren onbeş iş
günü içinde yazılı olarak cevap vermemesi de Komisyona başvuru için yeterlidir.
(14) Mahkemeye ve Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun hükümleri
uyarınca Tüketici Sorunları Hakem Heyetine intikal etmiş uyuşmazlıklar ile
ilgili olarak Komisyona başvuru yapılamaz.
(15) Sigortacılık yapan kuruluşla uyuşmazlığa düşen
kişinin Komisyona başvurusu, öncelikle raportörler tarafından incelenir.
Raportörler en geç onbeş gün içinde incelemelerini tamamlamak zorundadır.
Raportörler tarafından çözümlendirilemeyen başvurular sigorta hakemine
iletilir. Uyuşmazlığa hangi sigorta hakeminin bakacağı, Komisyon tarafından
sigorta hakemi listesinden seçilir. Komisyon, işin niteliğine bağlı olarak en
az üç sigorta hakeminden oluşan bir heyet oluşturulmasına karar verebilir.
Ancak, uyuşmazlık konusu miktarın onbeşbin Türk Lirası ve üzerinde olduğu
durumlarda heyet teşekkülü zorunludur. Heyet kararını çoğunlukla verir.
Hakemler, sadece kendilerine verilen evrak üzerinden karar verir. Seçilen
sigorta hakemi mücbir nedenler ve umulmayan haller hariç olmak üzere görevi
reddedemez. Bununla birlikte, taraflar, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nda yer
alan hakimi ret nedenlerine dayanarak hakemi reddedebilir. Ret talebi
Komisyona, durumun öğrenildiği tarihten itibaren en geç beş iş günü içinde bir
dilekçeyle yapılır. Ret talebi üzerine Komisyon müdürü, iki tarafın görüşlerini
dinledikten sonra bu konuda en geç beş iş günü içinde karar verir.
(16) Hakemler, görevlendirildikleri tarihten itibaren
en geç dört ay içinde karar vermeye mecburdur. Aksi halde, uyuşmazlık yetkili
mahkemece halledilir. Ancak, bu süre tarafların açık ve yazılı muvafakatleriyle
uzatılabilir. Hakem, kararını Komisyon müdürüne tevdi eder. (Değişik
son cümle : 6327 - 13.6.2012 /m.58) Komisyon
Müdürünce karar en geç üç iş günü içinde taraflara bildirilir; ayrıca kararın
aslı dosya ile birlikte Komisyonun bulunduğu yerdeki görevli mahkemeye
gönderilir ve mahkemece saklanır.
(17) (Ek : 6327 - 13.6.2012 / m.58) Talebi
kısmen ya da tamamen reddedilenler aleyhine hükmolunacak vekalet ücreti,
Avukatlık Asgarî Ücret Tarifesinde belirlenen vekalet ücretinin beşte biridir.
(18) Hakemlik ücreti, Komisyona başvuru ücreti ve
üyeliğe katılma payı, Komisyonun görüşü alınarak Müsteşarlıkça belirlenir;
hakem ücreti Komisyon tarafından ödenir.(*)
(19) Sigorta hakemleri ve raportörler tarafsız olmak
zorundadır. Sigorta şirketlerinin, reasürans şirketlerinin, sigortacılık yapan
diğer kuruluşların, sigorta eksperlerinin, sigorta acentelerinin ve brokerlerin
ortakları, yönetim ve denetiminde bulunan kişiler ve bunlar adına imza atmaya
yetkili olanlar ile tüm bu kuruluşlarda mesleki faaliyette bulunanlar ve
sigorta eksperleri, sigorta acenteleri ve brokerler sigorta hakemliği yapamaz.
Bu sınırlandırmalar söz konusu kimselerin eş ve çocukları için de geçerlidir.
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun
28 inci maddesi sigorta hakemleri hakkında da uygulanır.
(20) Komisyonda görev alanlar, hakemler ve
raportörler, işleri dolayısıyla öğrendikleri bilgi ve sırları ilgililerin izni
olmaksızın açıklayamaz. Ancak, suç teşkil eden hallerin yetkili mercilere
duyurulması zorunludur.
(21) Komisyonun yapısı ve görevleri ile Komisyon
müdürü ve Komisyon müdür yardımcılarının nitelikleri, çalışma usul ve esasları,
raportörlerin, sigorta hakemlerinin çalışma usul ve esasları, kararların ne
şekilde düzenleneceği, Komisyona başvuru esasları, Liste tutulmasına ve bütçeye
ilişkin esaslar ile katılım ücreti gibi hususlar yönetmelikle belirlenir.
(22) Müsteşarlık bu maddede yer alan maktu para
miktarlarını, Türkiye İstatistik Kurumu tarafından açıklanan Üretici Fiyatları
Endeksi artış oranını aşmamak suretiyle artırmaya yetkilidir.
(23) Bu Kanunda hüküm bulunmayan hallerde Hukuk Usulü
Muhakemeleri Kanunu'nun
hükümleri, sigortacılıktaki tahkim hakkında da kıyasen uygulanır.
(24) Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu çerçevesinde
yapılacak tahkim için seçilecek hakemlerin de bu maddede sigorta hakemleri için
aranılan nitelikleri taşıması gerekir.
_____
(*) Madde 30'a, 29.6.2012 tarih ve 28338 sayılı R.G'
de yayımlanan 13.6.2012 tarih ve 6327 sayılı Kanun'un 58.
maddesi hükmü gereğince fıkra eklenmiş ve diğer fıkra numaraları buna göre
teselsül ettirilmiştir.
_____
DOKUZUNCU BÖLÜM
Çeşitli Hükümler
Sigortacılık Eğitim Merkezi, destek hizmetleri ve
diğer organizasyonlar (*)
_____ (*) Madde 31'in
"Sigortacılık Eğitim Merkezi ve Diğer Organizasyonlar” şeklindeki başlığı,
28.6.2012 tarih ve 28337 sayılı R.G' de yayımlanan 13.6.2012 tarih ve 6327
sayılı Kanun'un 59.
maddesi hükmü gereğince değiştirilmiş ve metne işlenmiştir.
_____
MADDE 31- (1) Bakan, sigortacılıkla ilgili özellik
taşıyan konular için gerekli sınavların tarafsız bir şekilde yapılması, yurt
içi veya yurt dışı ya da uluslararası anlaşmalar çerçevesindeki eğitim
taleplerinin karşılanması ve benzeri amaçlarla sigortacılık eğitim merkezi
kurmaya yetkilidir. Sigortacılık eğitim merkezinin giderleri, sigortacılık
alanında faaliyet gösteren meslek kuruluşlarının katkılarından, (Ek
ibare : 6327 - 13.6.2012 / m.59) “Hesaptan
aktarılacak katkı payından,” merkezin hizmet vereceği ilgili kamu ve özel
sektör kuruluşlarından ve hibelerden yönetmelikle belirlenecek esaslar çerçevesinde
karşılanır. Sigortacılık eğitim merkezince yerine getirilecek eğitim
faaliyetleri, Özel Öğretim Kurumları Kanununa tabi değildir.
(2) Dernek, federasyon ve birlik gibi belirli bir
kanuna tabi olarak kurulan kuruluşlar hariç olmak üzere sigortacılık ve
reasürans uygulamaları ile ilgili olarak organizasyonlar oluşturulması Bakanın
iznine tabidir.
(3) (Ek : 6327 - 13.6.2012 / m.59) Bu
Kanun kapsamında faaliyet gösteren kişi ve kuruluşlar, faaliyet alanlarına
yardımcı veya tamamlayıcı nitelikteki destek hizmetini almadan önce,
gerektiğinde Müsteşarlığa ibraz edilmek üzere, alacakları hizmetten doğabilecek
riskler ile bunların yönetilmesine, beklenen fayda ve maliyetin değerlendirilmesine
ilişkin yazılı bir rapor hazırlar. Alınacak destek hizmeti, destek hizmeti
alanların mevzuattan doğan yükümlülüklerini yerine getirmelerini ve
denetlenmelerini engelleyici nitelikte olamaz.
(4) Sigortacılık eğitim merkezi ile ikinci fıkra
uyarınca oluşturulacak organizasyonlara (Ek ibare : 6327 - 13.6.2012
/ m.59) “ve
destek hizmetlerinin veriliş şekli ile destek hizmeti kuruluşlarına” ilişkin
hususlar yönetmelikle düzenlenir.(*)
_____
(*) Madde 31'e, 29.6.2012 tarih ve 28338 sayılı R.G'
de yayımlanan 13.6.2012 tarih ve 6327 sayılı Kanun'un 59.
maddesi hükmü gereğince fıkra eklenmiş ve diğer fıkra numarası buna göre olarak
teselsül ettirilmiştir.
_____
Sır saklama yükümlülüğü
MADDE 31/A – (Ek : 6327 - 13.6.2012 / m.60) (1)
Bu Kanunun uygulanmasında ve uygulanmasının denetiminde görev alanlar, bu
Kanuna tâbi kuruluşların görevlileri ve yetkilileri, bu Kanuna tâbi kişiler ile
bunların yanında çalışanlar ve dışarıdan hizmet alımı yoluyla sigortacılık
sektöründe iş görenler, sıfat ve görevleri dolayısıyla öğrendikleri bu Kanun
kapsamında faaliyet gösteren kişi ve kuruluşlar ile bunların iştirakleri,
kuruluşları ve sigorta sözleşmesi ile ilgili kişilere ait sırları bu konuda
kanunen açıkça yetkili kılınan mercilerden başkasına açıklayamaz, kendilerinin
veya başkalarının yararlarına kullanamaz. Bu yükümlülük söz konusu sıfat ve
görevlerin sona ermesinden sonra da devam eder.
(2) Ancak, gizlilik sözleşmesi yapılması ve sadece
risk değerlendirmesi amacıyla kullanılmak üzere sigorta şirketi, reasürans
şirketi ve emeklilik şirketlerinin kendi aralarında doğrudan doğruya ya da
Sigorta Bilgi ve Gözetim Merkezi vasıtasıyla yapacakları her türlü bilgi ve
belge alışverişi sırasında sigorta şirketi, reasürans şirketi ve emeklilik
şirketlerine ya da sigorta sözleşmesi ile ilgili kişilere ait, yanlış sigorta uygulamaları
dâhil, sır niteliğindeki bilgilerin öğrenilmesi ve paylaşımı sır saklama
yükümlülüğü dışındadır.
Sigorta Bilgi ve Gözetim Merkezi
MADDE 31/B – (Ek : 6327 - 13.6.2012 / m.61) (1)
Türkiye Sigorta, Reasürans ve Emeklilik Şirketleri Birliği nezdinde,
sigortalılar ve sigorta sözleşmesinden dolaylı da olsa menfaat sağlayanlara
ilişkin olarak, yanlış sigorta uygulamaları dâhil, risk değerlendirmesine esas
bilgileri toplamak ve bu bilgilerin sigorta, reasürans ve sigortacılık
faaliyetinde bulunan emeklilik şirketleri ile Müsteşarlıkça belirlenecek
kişilerle paylaşılmasını sağlamak amacıyla Sigorta Bilgi ve Gözetim Merkezi
kurulur.
(2) Bu maddenin birinci fıkrasında belirtilen şirketler,
Sigorta Bilgi ve Gözetim Merkezine üye olmak zorundadır. Üye kuruluşlar,
Sigorta Bilgi ve Gözetim Merkezince istenilen her türlü bilgiyi vermekle
yükümlüdür.
(3) Sigorta Bilgi ve Gözetim Merkezi kuruluş amaçları
doğrultusunda, özel hukuk tüzel kişileri ile kamu kurum ve kuruluşlarından,
kamu kurumu niteliğinde meslek kuruluşları ve bunların üst kuruluşlarından,
ilgili mevzuatla kurulmuş diğer bilgi merkezlerinden bilgi talep etmeye ve
bunlarla Müsteşarlığın uygun görüşüne istinaden bilgi alışverişine yönelik
sözleşmeler imzalamaya yetkilidir. Söz konusu kurum ve kuruluşlar Sigorta Bilgi
ve Gözetim Merkezi tarafından talep edilen bilgileri vermekle yükümlüdür.
Sigorta Bilgi ve Gözetim Merkezinde toplanan bilgilerin bilgi sahibinin kendisi
veya onay vermesi durumunda bu madde uyarınca Sigorta Bilgi ve Gözetim Merkezi
ile bilgi alışverişine ilişkin sözleşme yapan özel hukuk tüzel kişileri, kamu
kurum ve kuruluşları ile kamu kurumu niteliğinde meslek kuruluşları ve bunların
üst kuruluşlarıyla anılan sözleşmeler çerçevesinde paylaşılması bu Kanunun 31/A
maddesinin ikinci fıkrası kapsamında değerlendirilir.
(4) Sigorta Bilgi ve Gözetim Merkezi kendi yönetimi
tarafından temsil ve idare edilir. Sigorta Bilgi ve Gözetim Merkezi iş ve
işlemlerinden kendi yönetimi yetkili ve sorumlu olup faaliyetleri için gereken
giderler kendi bütçesinden karşılanır. Müsteşarlık, Sigorta Bilgi ve Gözetim
Merkezini denetler. Sigorta Bilgi ve Gözetim Merkezi sigorta uygulamaları
kapsamında, poliçe yazım ve hasar süreçlerinin izlenmesi de dâhil olmak üzere
Müsteşarlık tarafından talep edilen her türlü çalışmayı yapar ve bu amaçla
gerekli alt yapıyı tesis eder.
(5) Sigorta Bilgi ve Gözetim Merkezinin bütün işlem ve
kayıtları gizlidir. Sigorta Bilgi ve Gözetim Merkezi topladığı her türlü
bilgiyi, Müsteşarlığa istenen biçim ve sürede vermekle yükümlüdür. Söz konusu
bilgiler, sahibinin açık rızasının bulunması durumunda belirlediği kişiye belli
bir ücret karşılığında verilir.
(6) Sigorta Bilgi ve Gözetim Merkezi nezdinde bulunan
sır niteliğindeki bilgileri, bu konuda kanunen yetkili kılınan mercilerden
başkalarına açıklayanlar, hukuka aykırı olarak kendisi ya da başkası yararına
kullananlar, yayanlar, verenler, aktaranlar veya ele geçirenler hakkında 35
inci maddenin dokuzuncu ve onuncu fıkraları hükümleri uygulanır. Bu fıkrada
tanımlanan suçların bir tüzel kişinin faaliyeti çerçevesinde işlenmesi halinde,
ilgili tüzel kişi hakkında 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun
tüzel kişilere özgü güvenlik tedbirlerine hükmolunur.
(7) Sigorta Bilgi ve Gözetim Merkezine üye şirketlerin
Sigorta Bilgi ve Gözetim Merkezi giderlerine katılım payları anılan şirketlerin
bir önceki yıl gerçekleştirdikleri prim üretiminin binde birini aşmamak üzere
Müsteşarlıkça belirlenir. Müsteşarlık, bu oranın yüzde elli oranında
azaltılmasına veya artırılmasına karar verebilir. (Ek cümle : 6456 -
3.4.2013 / m.46) “Bu
surette tespit edilen katılım paylarının Sigorta Bilgi ve Gözetim Merkezi
giderlerini karşılayamaması durumunda bu madde uyarınca yayımlanacak
yönetmelikte belirlenecek usul ve esaslar dâhilinde Birlik Yönetim Kurulunca
üye şirketlerden ayrıca katılma payı talep edilebilir.” Sigorta Bilgi ve
Gözetim Merkezi giderlerine Müsteşarlığın belirleyeceği esaslar dahilinde
Hesaptan katkı sağlanabilir.
(8) Sigorta Bilgi ve Gözetim Merkezinin kuruluşu,
faaliyetleri, Sigorta Bilgi ve Gözetim Merkezinde toplanan bilgilerin kapsam,
biçim ve içeriğine ve bunların paylaşılmasına, paylaşılacak bilgilerin kapsam
ve içeriğine, ücretlendirilmesine ve üyelerce ödenecek katılım paylarının
belirlenmesi, yükümlülüklere uymayan üyeler hakkında yapılacak işlemler ve bu
maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar yönetmelikle belirlenir.
İyiniyet
MADDE 32- (1) Sigorta şirketleri ve aracılar, her
çeşit broşür, izahname ve diğer belgeler ile ilan ve reklamlarını,
taahhütleriyle sigortalıya sağlayacakları hak ve menfaatlerin sınır ve kapsamı
dışında bir anlayışa neden olacak şekilde düzenleyemez ve kişi ve kuruluşlara
gerçeğe aykırı, yanıltıcı, aldatıcı ve haksız rekabete yol açan beyanda
bulunamaz. Bu hükme aykırılığın tespiti halinde durum, Tüketicinin Korunması
Hakkında Kanun uyarınca faaliyet gösteren Reklam Kuruluna bildirilir.
(2) Sigorta şirketleri, reasürans şirketleri, aracılar
ve sigorta eksperleri sigortalıların hak ve menfaatlerini tehlikeye sokabilecek
hareketlerden kaçınmak, mevzuat ve işletme planı esaslarına uygun faaliyette
bulunmak, sigortacılığın icaplarına ve iyiniyet kurallarına uygun hareket etmek
zorundadır.
(3) Sigorta şirketleri, iyiniyet kurallarına aykırı
olarak sigorta tazminatının ödenmesini geciktiremez.
(4) Müsteşarlık, sigorta şirketleri, reasürans
şirketleri, aracılar ve sigorta eksperlerinin yukarıda sayılan kurallara uymalarını
sağlamak üzere gerekli her türlü tedbiri almaya yetkilidir.
(5) Kişilerin, sigorta şirketini seçme hakkı
sınırlandırılamaz. Bir sözleşmenin unsurları içinde, taraflardan birinin bu
sözleşmede yer alan herhangi bir hususta sigorta yapmaya zorunlu tutulduğu
hallerde, söz konusu sigortanın belli bir şirkete yaptırılmasına ilişkin
sözleşmeye konulmuş her türlü şart hükümsüzdür.
İhtisas Komiteleri
MADDE 33- (1) Müsteşarlık, bu Kanunun gerekli kıldığı
tarife ve talimatlar ile sigortacılığın geliştirilmesi için araştırma ve
inceleme yaptırılması amacıyla sigortacılık konusunda bilgi ve uzmanlık sahibi
kişilerden oluşacak ihtisas komiteleri kurabilir. Oluşturulacak komitelerin
giderleri, Müsteşarlığın bağlı olduğu Bakanlıkça onaylanacak esaslar uyarınca
sigortacılık alanında faaliyet gösteren ilgili meslek kuruluşu tarafından
karşılanır.
(2) İhtisas komitelerinin çalışma usul ve esasları
yönetmelikle belirlenir.
Olağanüstü durumlarda teminat
MADDE 33/A – (Değişik madde ve başlığı : 6327
- 13.6.2012 / m.62) (1)
Terör, savaş, doğal afet ve benzeri olağanüstü durumlar nedeniyle yurt içinden
veya uluslararası piyasalardan sigorta veya reasürans teminatı bulunamayan
riskler ile nükleer riskler gibi özellik arz eden riskler için Bakan, sigorta
veya reasürans havuzları kurma veya kurulmasını koordine etme, sigorta ve
reasürans şirketleri arasında işbirliği yapılmasını sağlama, oluşturulacak
havuz, organizasyon veya işbirliği mekanizmalarının yürütülebilmesi amacıyla
bir veya birden fazla tüzel kişiyi, olağandışı riskler yönetim merkezi olarak
görevlendirme konusunda Müsteşarlığa yetki verebilir. Olağandışı riskler
yönetim merkezleri çalışma usul ve esasları yönetmelikle belirlenir.
(2) Hangi risklerin bu merkezler kapsamında
yönetileceği, kapsama alınan risklere prim desteği verilecek ise ne oranda prim
desteği verileceği, alınacak bir bedel karşılığında Devletçe reasüransa ne
ölçüde katılınacağı hususları Bakanlar Kurulu kararı ile belirlenir.
(3) Terör,
savaş hâli, doğal afetler ve benzeri olağanüstü durumlarda, yurt içinden veya
uluslararası piyasalardan sigorta teminatı sağlanamaması ya da sağlanmasında
güçlük bulunması ve Başbakanlığın gerekli görmesi halinde, sivil hava ve deniz
ulaşım araçları için, Müsteşarlıkça sigorta veya reasürans teminatı
sağlanmasına karar vermeye Bakan yetkilidir. Verilecek teminatın kapsamı,
süresi, türü, limitleri, karşılığında bir bedel alınıp alınmayacağı, bedel
alınacak ise bedelin tutarı, alınacak bedelin nemalandırılması ve yönetimine
ilişkin usul ve esaslar Bakan tarafından belirlenir.
Hak sahiplerince aranmayan paralar
MADDE 33/B – (Ek : 6456 - 3.4.2013 / m.47) (1)
Özel hukuk hükümlerine tabi sigortalar kapsamında hak sahiplerine ödenmesi veya
iadesi gereken her türlü paranın ilgili mevzuat uyarınca zamanaşımına uğraması
ve ilgili şirket veya özel kanun hükümleri dâhilinde sigorta faaliyetinde
bulunan kuruluşlar tarafından hak sahibine ulaşılamaması hâlinde, anılan
paralar yapılacak ilanı müteakiben ilgisine göre Güvence Hesabına veya özel
kanun hükümlerine dayalı olarak kurulmuş bulunan kuruluşlara gelir kaydedilir.
(2) Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar
Müsteşarlıkça belirlenir.
ONUNCU BÖLÜM
Cezalar
İdari Cezalar
MADDE 34- (1) Bu Kanunun 3 üncü maddesinin dördüncü ve
beşinci fıkraları kapsamında belirlenecek esaslara aykırı davrananlar ile 5
inci maddesine aykırı olarak ruhsatsız faaliyet gösterenlerin işyerleri,
Bakanın talebi üzerine valiliklerce bir yılı geçmemek üzere geçici olarak
kapatılacağı gibi ilan ve reklamları da durdurulur ya da toplatılır.
(2) Bu Kanunun;
a) 3 üncü maddesinin birinci fıkrasında belirtilen
başka işle iştigal yasağına aykırı davranılması halinde yirmibeşbin Türk
Lirası,
b) 4 üncü maddesinin iki ila yedinci fıkralarında
belirtilen nitelikleri taşımayan kişilerin şirketçe atanmasından ve bu
fıkralarda belirtilen nitelikleri taşımayan kişilerin maddede belirtilen
görevleri üstlenmesinden dolayı uyarılan şirketin ya da ilgilinin, bu uyarının
gereğini bir ay içinde yerine getirmemesi halinde sekizbin Türk Lirası;
sekizinci fıkrası uyarınca etkin bir (Değişik ibare : 6327 - 13.6.2012
/ m.63) “iç
kontrol” sistemi kurulması ve yeteri kadar (Değişik ibare : 6327 -
13.6.2012 / m.63) “iç
kontrol” elemanı çalıştırılması zorunluluğuna aykırı davranılması halinde
uyarılan şirketin altı ay içinde durumunu düzeltmemesi halinde onbin Türk
Lirası,
c) 5 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca gerekli
tescil ve ilan işlemlerinin yaptırılmamış olması halinde sekizbin Türk Lirası,
ç) 7 nci maddesi uyarınca gerekli tescil ve ilan
işlemlerinin yapılmamış olması halinde onikibin Türk Lirası,
d) 9 uncu maddesinin beşinci fıkrası uyarınca gerekli
bildirimi Müsteşarlığa yapmayanlar sekizbin Türk Lirası,
e) 10 uncu maddesine aykırı olarak gerekli iznin
alınmaması halinde onikibin Türk Lirası,
f) 11 inci maddesinin birinci fıkrasına aykırı olarak
genel şart düzenlemelerine aykırı davranılması halinde onbin Türk Lirası,
g) 14 üncü maddesinin dördüncü fıkrasına aykırı
davranılması halinde beşbin Türk Lirası,
ğ) 17 nci maddesinin yedinci fıkrası uyarınca gerekli
masrafların karşılanmaması halinde ikibin Türk Lirası,
h) 18 inci maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü
fıkralarına aykırı davranılması, dördüncü fıkrası uyarınca özel defter tutma,
mali tabloları ilan etme yükümlülüklerinin yerine getirilmemesi ve dördüncü
fıkra uyarınca şirket aktif yapıları da dahil olmak üzere Müsteşarlıkça
belirlenecek esas ve usullere aykırı davranılması halinde onikibin Türk Lirası,
ı) 21 inci maddesine göre aktüer çalıştırma
zorunluluğuna uyulmaması halinde onsekizbin Türk Lirası,
i) 32 nci maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca alınan
tedbirlere ve beşinci fıkrası hükmüne aykırı davranılması halinde yirmibin Türk
Lirası,
j) Bakanlar Kurulu, Müsteşarlığın bağlı bulunduğu
Bakanlık ve Müsteşarlık tarafından bu Kanuna göre alınan kararlara, çıkarılan
yönetmelik ve tebliğlere ve yapılan diğer düzenlemelere uyulmaması halinde, bu
Kanunda ayrıca öngörülmüş bir cezanın olmadığı hallerde (Değişik ibare
: 6327 - 13.6.2012 / m.63) “bin
Türk Lirasından onikibin Türk Lirasına kadar”,
idari para cezası uygulanır.
(3) İdari para cezaları Müsteşarlıkça uygulanır.
Adli Cezalar
MADDE 35- (1) Bu Kanuna göre ruhsat almadan risk
üstlenmek suretiyle sigortacılık faaliyetinde bulunan veya ticaret unvanlarında
ya da her türlü belgeleri yahut ilan ve reklamlarında veyahut kamuoyuna
yaptıkları açıklamalarda bu Kanunda belirtilen kuruluşların adını kullanan, bu
Kanunda düzenlenen faaliyetlerde bulundukları izlenimini yaratacak söz ve
işaretleri kullanan gerçek kişiler ve tüzel kişilerin yetkilileri, üç yıldan
beş yıla kadar hapis cezası ve altıyüz günden az olmamak üzere bin güne kadar
adli para cezası ile cezalandırılır.
(2) Bu Kanunun 3 üncü maddesinin dördüncü fıkrasına
aykırı olarak Müsteşarlıktan izin alınmadan sigorta sözleşmesi yapan
kooperatiflerin yetkilileri beşyüz günden az olmamak üzere bin güne kadar adli
para cezası ile cezalandırılır.
(3) Sigorta şirketleri ile reasürans şirketlerinin
yönetim kurulu başkan ve üyeleri ile diğer mensupları, görevleri dolayısıyla
kendilerine tevdi olunan veya muhafazaları, denetimleri ve sorumlulukları
altında bulunan kuruluşa ait para veya sair varlıkları zimmetlerine geçirmeleri
halinde, altı yıldan oniki yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır. Ayrıca,
kuruluşun uğradığı zararı da tazmine mahkum edilir.
(4) Üçüncü fıkrada gösterilen suç, kuruluşu aldatacak
ve fiilin açığa çıkmamasını sağlayacak her türlü hileli faaliyette bulunmak
suretiyle işlenmişse fail, oniki yıldan az olmamak üzere hapis cezası ve adli
para cezası ile cezalandırılır. Ancak, adli para cezasının miktarı, meydana
gelen zararın üç katından az olamaz. Zararın, kovuşturma yapılmadan önce
tamamıyla ödenmesi halinde verilecek ceza üçte bir oranında indirilir.
(5) Bu Kanunda gösterilen yetkili mercilerin ve
denetim görevlilerinin istedikleri bilgi ve belgeleri vermeyen ya da denetim
görevlilerinin görevlerini yapmalarına engel olan gerçek kişilerle tüzel
kişilerin yetkilileri, bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası ve ikiyüz günden
az olmamak üzere adli para cezası ile cezalandırılır.
(6) Bu Kanunda gösterilen mercilere, denetim
görevlilerine, mahkemelere ve diğer resmi dairelere yanıltıcı şekilde yanlış ya
da gerçeğe aykırı bilgi veya belge veren gerçek kişiler ile tüzel kişilerin
yetkilileri, bir yıldan üç yıla kadar hapis ve üçyüz günden az olmamak üzere
adli para cezası ile cezalandırılır.
(7) Bu Kanuna tabi kuruluşların itibarını
zedeleyebilecek ya da servetine zarar verebilecek bir hususa kasten sebep olan
ya da bu yolda asılsız haberler yayanlar bir yıldan iki yıla kadar hapis cezası
ve ikiyüz günden az olmamak üzere adli para cezası ile cezalandırılır. Bu
fiilin 9/6/2004 tarihli ve 5187 sayılı BasınKanunu'nda
yazılı araçlarla ya da radyo, televizyon, video, internet, kablolu yayın veya
elektronik bilgi iletişim araçları ve benzer yayın araçlarından biri ile
işlenmesi halinde hapis cezası iki yıldan dört yıla kadar uygulanır. İsimleri
belirtilmese dahi bu Kanuna tabi kuruluşların güvenilirliği konusunda
kamuoyunda tereddüte yol açarak bu kuruluşların mali bünyelerinin olumsuz
etkilenmesine neden olabilecek nitelikte asılsız haberleri yukarıda belirtilen
araçlarla yayanlar dörtyüz günden az olmamak üzere bin güne kadar adli para
cezası ile cezalandırılır.
(8) Bu Kanunun uygulanmasında ve uygulanmasının
denetiminde görev alanlar ile sigorta hakemleri ve raportörleri, sıfat veya
görevleri dolayısıyla öğrendikleri, bu Kanun kapsamında faaliyet gösteren kişi
ve kuruluşlar ile bunların iştirakleri, kuruluşları ve sigorta sözleşmesi ile
ilgili kişilere ait sırları, görevlerinden ayrılmalarından sonra dahi, bu
Kanuna ve özel kanunlarına göre yetkili olanlardan başkasına açıklamaları veya
kendi yararına kullanmaları halinde iki yıldan dört yıla kadar hapis cezası ve
üçyüz günden az olmamak üzere adli para cezası ile cezalandırılır.
(9) Bu Kanuna tabi kuruluşların görevlileri ve
yetkilileri, bu maddenin sekizinci fıkrasında yazılı kişiler hariç olmak üzere
bu Kanuna tabi kişiler ile bunların yanında çalışanlar ve dışarıdan hizmet
alımı yoluyla sigortacılık sektöründe iş görenler, sıfat ve görevleri
dolayısıyla öğrendikleri bu Kanuna tabi kuruluşlara veya sigorta sözleşmesi ile
ilgili kişilere ait sırları bu konuda kanunen açıkça yetkili kılınan
mercilerden başkasına açıklamaları halinde bir yıldan üç yıla kadar hapis
cezası ve ikiyüz günden az olmamak üzere adli para cezası ile cezalandırılır.
(10) Sekiz ve dokuzuncu fıkralarda yazılı kişilerin bu
fıkralarda belirtilen türden sırları kendileri ya da başkalarına yarar sağlamak
amacıyla açıklamaları halinde, bu kişiler üç yıldan beş yıla kadar hapis cezası
ve adli para cezası ile cezalandırılır. Ayrıca, fiilin önemine göre bu
kişilerin görev yapmaları sürekli veya altı aydan bir yıla kadar geçici olarak
yasaklanır.
(11) Gerçeğe aykırı mali tablo düzenleyenler ile
bunları tasdik eden sigorta şirketi ve reasürans şirketi denetçileri adli para
cezası ile cezalandırılır. Ancak adli para cezası, gerçeğe aykırılık tutarının
yüzde birinden az olamaz.
(12) Bu Kanunun 9 uncu maddesinin birinci, ikinci ve
dördüncü fıkralarında yazılan izinleri almayanlar üçyüz günden az olmamak
üzere; altıncı fıkrasına göre belirlenen hisse sınırlamalarına uymayanlar
dörtyüz günden az olmamak üzere; üçüncü fıkrasına aykırı olarak izin alınmadan
yapılan hisse devirlerini pay defterine kaydettirenler ise dörtyüz günden az
olmamak üzere bin güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır.
(13) Bu Kanunun 12 nci maddesinin ikinci fıkrasına
aykırı olarak tarifeleri Müsteşarlığın onayı olmaksızın uygulayanlar beşyüz
günden az olmamak üzere; Müsteşarlığın tespit ve ilan ettiği aracılık
komisyonları dışında komisyon verenler üçyüz günden az olmamak üzere; bu
komisyonları alanlar ise yüz günden az olmamak üzere adli para cezası ile
cezalandırılır.
(14) Bu Kanunun 13 üncü maddesinin birinci fıkrası
hükmüne aykırı olarak sözleşme yapmaktan kaçınanlar beşyüz günden az olmamak
üzere adli para cezası ile cezalandırılır.
(15) Bu Kanunun 15 inci maddesine aykırı şekilde
Türkiye'de sigortalanabilir menfaatlerini Türkiye'de faaliyette bulunan sigorta
şirketleri haricinde ve Türkiye dışında sigorta ettirenler adli para cezası ile
cezalandırılır.
(16) Bu Kanunun 16 ncı maddesinin birinci fıkrasına
aykırı olarak yeteri kadar karşılık ayırmayanlar ile iki ila yedinci
fıkralarına aykırı olarak teknik karşılık ayıranlar ve sekizinci fıkrasına
aykırı olarak reasürör payını belirleyenler; 17 nci maddesinin birinci ve
ikinci fıkrasına aykırı olarak teminat, dördüncü fıkrasına aykırı olarak
minimum garanti fonu tesis edenler ile beşinci fıkra uyarınca teminatlardan
ödeme yapmayanlar adli para cezası ile cezalandırılır. (Değişik son
cümle : 6327 - 13.6.2012 / m.64) Ancak,
adli para cezasının miktarı, yerine getirilmeyen yükümlülüğün veya yükümlülük
eksik olarak yerine getirilmiş ise eksik kalan miktarın yüzde ikisinden az,
yüzde onikisinden fazla olamaz.
(17) Bu Kanunun 19 uncu maddesinin birinci fıkrasına aykırı
davrananlar bin güne kadar; aykırılığın, iyiniyet kurallarını ihlal edici
şekilde aktifin değerini düşürmesi halinde bu işlemi yapanlar, ikibin güne
kadar adli para cezası ile cezalandırılır.(Değişik son cümle : 6327 -
13.6.2012 / m.64) Ancak,
adli para cezasının miktarı, aktifte gerçekleşen azalmanın yüzde beşinden az,
yüzde yirmisinden fazla olamaz.
(18) Bu Kanunun 21 inci maddesinin üçüncü fıkrasına
aykırı hareket eden brokerler üçyüz günden az olmamak üzere; sigorta brokerliği
dışında sigorta acenteliği ve eksperlik yapanlar dörtyüz günden az olmamak
üzere; dördüncü fıkrasına aykırı hareket edenler ikiyüz günden az olmamak üzere
adli para cezası ile cezalandırılır.
(19) Bu Kanunun 22 nci maddesinin üçüncü fıkrası
uyarınca belirlenecek esaslara aykırı hareket edenler üçyüz günden az olmamak
üzere adli para cezası ile; onuncu fıkrasına aykırı olarak sigorta eksperliği
dışında başka bir işle uğraşanlar yüz günden az olmamak üzere adli para cezası
ile; onbirinci fıkrasına aykırı olarak birden fazla büro açanlar altmış günden
az olmamak üzere adli para cezası ile; onikinci fıkrasına aykırı hareket eden
gerçek kişi sigorta eksperleri ve tüzel kişi sigorta eksperlerinin yetkilileri
yüz günden az olmamak üzere adli para cezası ile; onüçüncü fıkrasına aykırı
olarak görev kabul eden sigorta eksperleri ile tüzel kişi sigorta eksperinin
yanında çalışan sigorta eksperi veya tarafsızlığı ihlal eden sigorta eksperleri
beşyüz günden az olmamak üzere adli para cezası ile; ondördüncü fıkrası hükmüne
aykırı davrananlar üçyüz günden az olmamak üzere adli para cezası ile;
onaltıncı fıkrasına aykırı hareket edenler ile bu fıkra gereğince sigorta
eksperliği ile ilgili faaliyetlerde çalışmaması gerektiği halde çalışanlar
ikiyüz günden az olmamak üzere adli para cezası ile; yirmiikinci fıkrasına
aykırı olarak sigorta eksperliği yetkilerini veya unvanlarını başka kişilere
kullandıranlar ve söz konusu yetki ve unvanları kullananlar beşyüz günden az
olmamak üzere adli para cezası ile; sigorta eksperliği yaptığı izlenimini
uyandıranlar yüz günden az olmamak üzere adli para cezası ile cezalandırılır.
(20) Bu Kanunun 23 üncü maddesinin onuncu fıkrasına
aykırı olarak ticari faaliyette bulunanlar yüz günden az olmamak üzere adli
para cezası ile; onikinci fıkrasına aykırı davrananlar üçyüz günden az olmamak
üzere adli para cezası ile; onüçüncü fıkrasına aykırı olarak sigorta acenteliği
yetkilerini veya unvanlarını başka kişilere kullandıranlar ve söz konusu yetki
ve unvanları kullananlar beşyüz günden az olmamak üzere adli para cezası ile;
sigorta acenteliği yaptığı izlenimini uyandıranlar yüz günden az olmamak üzere
adli para cezası ile; ondördüncü fıkrasına aykırı hareket edenler ile bu fıkra
gereğince sigorta acenteliğiyle ilgili faaliyetlerde çalışmaması gerektiği
halde çalışanlar ikiyüz günden az olmamak üzere adli para cezası ile
cezalandırılır.
(21) Sigorta acenteliği yapamayacaklarla, sigorta
acenteliği sözleşmesi yapan sigorta şirketlerinin bu işten sorumlu yöneticileri
beşyüz günden az olmamak üzere adli para cezası ile; prim tahsil etme veya
sözleşme yapma yetkisi verilemeyeceklere bu yetkileri veren sigorta
şirketlerinin bu işten sorumlu yöneticileri üçyüz günden az olmamak üzere adli
para cezası ile; bu yetkileri kabul eden kişiler ikiyüz günden az olmamak üzere
adli para cezası ile cezalandırılır.
(22) Hakkında meslekten çıkarma kararı verildiği halde
bu Kanunun 26 ncı maddesinin altıncı fıkrasına aykırı olarak tüzel kişi sigorta
eksperinde denetçi veya temsile ve ilzama yetkili olarak çalışanlar ve bu
kişileri çalıştıranlar ile hakkında meslekten çıkarma kararı verildiği halde 27
nci maddenin altıncı fıkrasına aykırı olarak tüzel kişi sigorta acentesinde
denetçi veya temsile ve ilzama yetkili olarak çalışanlar ve bu kişileri
çalıştıranlar bir yıldan iki yıla kadar hapis cezası ve üçyüz günden az olmamak
üzere adli para cezası ile cezalandırılır.
(23) Bu Kanuna aykırı olarak ruhsatı olmadan brokerlik
ve sigorta eksperliği yapanlar; Müsteşarlıktan uygunluk belgesi olmadan sigorta
acenteliği yapanlar ile Aktüerler Siciline kaydolmadan aktüerlik yapanlar bir
yıldan üç yıla kadar hapis cezası ve dörtyüz günden az olmamak üzere adli para
cezası ile cezalandırılır.
(24) Bu Kanunda öngörülen süre içinde Birliğe üye
olmayan sigorta şirketleri ve reasürans şirketlerinin yetkilileri ile Levhaya
kayıtlı olmadan sigorta eksperliği veya sigorta acenteliği faaliyetinde
bulunanlar yüzelli günden az olmamak üzere adli para cezası ile cezalandırılır.
(25) Aktüer ve broker yetki veya unvanlarını başka
kişilere kullandıranlar ve söz konusu yetki ve unvanları kullananlar beşyüz
günden az olmamak üzere, bu işleri yaptığı izlenimini uyandıranlar yüz günden
az olmamak üzere adli para cezası ile cezalandırılır.
(26) Bu Kanunun 31 inci maddesinin ikinci fıkrasındaki
izni almadan sigortacılıkla ilgili organizasyon oluşturanlar üçyüz günden az
olmamak üzere adli para cezası ile cezalandırılır.
(27) Bu Kanunun 32 nci maddesinin ikinci fıkrasına
aykırı davrananlar ile üçüncü fıkrasına aykırı olarak iyiniyet kurallarını
ihlal edici şekilde sigorta tazminatı ödemesini geciktirenler üçyüz günden az
olmamak üzere adli para cezası ile cezalandırılır.
Kovuşturma
MADDE 36- (1) Bu Kanunda yazılı suçlardan dolayı
kovuşturma yapılması Müsteşarlık tarafından Cumhuriyet Başsavcılığına yazılı
başvuruda bulunulmasına bağlıdır. Bu başvuru ile Müsteşarlık aynı zamanda
katılan sıfatını kazanır.
(2) Cumhuriyet savcısının kovuşturmaya yer olmadığına
karar vermesi halinde, Müsteşarlık, 4/12/2004 tarihli ve 5271 sayılı Ceza
Muhakemesi Kanununa göre
kendisine tebliğ edilecek kararlara karşı itiraza yetkilidir.
(3) Aracılar ile sigorta eksperlerinin bu Kanunda suç
sayılan fiilleri hakkında yapılacak kovuşturmalar ile bu Kanunun 15 inci
maddesinin birinci fıkrasına ve 35 inci maddesinin altı ila dokuzuncu
fıkralarına aykırılıktan dolayı yapılacak kovuşturmalar hakkında bu madde
hükümleri uygulanmaz.
Görev ve yetki
MADDE 36/A – (Ek : 6456 - 3.4.2013 / m.48) (1)
Bu Kanunda tanımlanan veya atıfta bulunulan suçlardan dolayı yargılama yapmaya
Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulunun ihtisas mahkemesi olarak görevlendireceği
sulh, asliye veya ağır ceza mahkemeleri yetkilidir.
ONBİRİNCİ BÖLÜM
Atıflar, Değiştirilen ve Yürürlükten
Kaldırılan Hükümler
Atıflar
MADDE 37- (1) Diğer mevzuatta mülga 21/12/1959 tarihli
ve 7397 sayılı Sigorta Murakabe Kanununa yapılan
atıflar, bu Kanunun ilgili maddelerine yapılmış sayılır.
(2) Diğer kanunlarda Müsteşarlık denetim biriminde
çalışan aktüerleri ifade etmek üzere kullanılan tüm ibareler "Sigorta
Denetleme Aktüeri" olarak uygulanır.
MADDE 38- (1) 18/5/2004 tarihli ve 5174 sayılı Türkiye
Odalar ve Borsalar Birliği ile Odalar ve Borsalar Kanununa;
a) 57 nci maddesinin sonuna aşağıdaki fıkra
eklenmiştir.
"Sigorta acenteleri için oluşturulacak sektör
meclisiyle ilgili Sigortacılık Kanunundaki hükümler saklıdır."
b) 93 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendine
"Yetkili organlarca" ibaresinden sonra gelmek üzere aşağıdaki ibare
eklenmiştir. "ve Sigorta Acenteleri İcra Komitesi ile Sigorta Eksperleri
İcra Komitesince"
c) Aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
"GEÇİCİ MADDE 15- Sigorta Eksperleri İcra
Komitesi seçimleri, odaların genel organ seçimlerini takiben altmış gün içinde
yapılır. Sigorta Eksperleri İcra Komitesi oluşturulana kadar Hazine
Müsteşarlığı, Sigortacılık Kanununun yayımını müteakip bir ay içinde geçici
Sigorta Eksperleri İcra Komitesini tespit eder.
Sigorta Acenteleri Sektör Meclisinin seçimi odaların
genel organ seçimlerini takiben altmış gün içinde, Sigorta Acenteleri İcra
Komitesi seçimleri ise Sigorta Acenteleri Sektör Meclisinin oluşmasından
itibaren en geç onbeş gün içinde yapılır. Sigorta Acenteleri Sektör Meclisi
oluşturulana kadar Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği Yönetim Kurulu kararı ve
Hazine Müsteşarlığının uygun görüşü ile Sigortacılık Kanununun yürürlüğe
girmesini müteakip bir ay içinde geçici Sigorta Acenteleri İcra Komitesi tespit
edilir."
MADDE 39- (1) 13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı
Karayolları Trafik Kanununun ek
8 inci maddesinin üçüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
"Türkiye Sigorta ve Reasürans Şirketleri Birliği,
elde ettiği bilgileri, trafikten men edilecek araçların tespitinde kullanılmak
üzere İçişleri Bakanlığının emrine hazır tutar veya gerekli gördüğü birimlerine
iletir."
MADDE 40- (1) 25/11/1999 tarihli ve 587 sayılı Zorunlu
Deprem Sigortasına Dair Kanun Hükmünde Kararnameye aşağıdaki
madde eklenmiştir.
"EK MADDE 1- Kurum ve bu Kanun Hükmünde Kararname
kapsamında gerçekleştirilen iş ve işlemler, 10/12/2003 tarihli ve 5018 sayılı
Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu ile
4/1/2002 tarihli ve 4734 sayılı Kamu İhale Kanununa tabi
değildir."
MADDE 41- (1) 28/3/2001 tarihli ve 4632 sayılı
Bireysel Emeklilik Tasarruf ve Yatırım Sistemi Kanunu'nun;
a) 2 nci maddesinin (l) bendi aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
"l) Bireysel emeklilik aracıları: Emeklilik
şirketlerinin emeklilik sözleşmelerine aracılık eden veya bunları emeklilik
şirketi adına yapan kişileri,"
b) 5 inci maddesinin birinci fıkrasının beşinci
cümlesi "Başka bir şirkete aktarım talebinde bulunulabilmesi için şirkette
en az bir yıl süreyle kalınmış olması gereklidir." şeklinde, ikinci ve
üçüncü fıkraları aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
"Şirket, katkı paylarını, en geç şirkete
intikalini takip eden ikinci iş gününde yatırıma yönlendirmek zorundadır. Bu
maddede öngörülen paylaştırma, aktarım ve yatırıma yönlendirme yükümlülüklerini
belirlenen süreler içinde gereği gibi yerine getirmeyen şirkete, aktarımlarda
katılımcının dahil olduğu; yatırıma yönlendirmede ise dahil olacağı fonun
ilgili döneme ait pozitif getirisinin iki katı tutarında gecikme cezası
uygulanır ve bu tutar katılımcının hesabına ilave edilir.
Grup emeklilik sözleşmesinin akdedilmesine taraf olan
dernek, vakıf, tüzel kişiliği haiz bir meslek kuruluşu veya sair kuruluş yahut
grup ile işverenler tarafından çalışanları veya üyeleri hesabına kısmen veya
tamamen katkı payı ödenmesi halinde, bu katkılar ile getirileri bireysel
emeklilik hesaplarında ayrı olarak takip edilir ve bu hesaplardaki birikimlere
ilişkin hakların kullanımı ve yükümlülükler Müsteşarlıkça belirlenen esas ve
usuller çerçevesince grup emeklilik sözleşmesinde belirlenir. Katılımcının bu
birikimlere hak kazanma süresi her halde katılımcının grup emeklilik
sözleşmesine giriş tarihinden itibaren beş yılı aşamaz."
c) 6 ncı maddesinin son fıkrası aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
"Emeklilik planlarına ilişkin uygulama esasları
ile yıllık gelir sigortasına ilişkin tarife ve teknik esaslar serbestçe
belirlenir. Bakan, gerekli gördüğü hallerde uygulama esasları ile tarife ve
teknik esasları Müsteşarlığın onayına tabi kılabilir. Bu madde kapsamında hak
sahiplerinin bulunması için şirket ve Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası
tarafından yapılması gereken araştırmalara, söz konusu tutarın on yıllık süre
içerisinde şirketçe ve iki yıllık süre içerisinde Türkiye Cumhuriyet Merkez
Bankasınca değerlendirilmesine ilişkin esas ve usuller Kurulun uygun görüşü
alınarak Müsteşarlık tarafından belirlenir."
ç) 17 nci maddesine birinci fıkrasından sonra gelmek
üzere aşağıdaki fıkra eklenmiş ve mevcut ikinci fıkrasının son cümlesi
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
"Bireysel emeklilik hesabındaki fon paylarından,
katılımcının sistemde bulunduğu ay sayısı ile asgari ücret tutarının çarpımına
karşılık gelen birikim tutarı ve bu Kanunun 6 ncı maddesi kapsamında bireysel
emeklilik sisteminden emekli olanlara yapılan yıllık gelir sigortası
ödemelerinin aylık ödemeye isabet eden miktarının nafaka borçları hariç olmak
üzere asgari ücret tutarına kadar olan kısmı haczedilemez, rehnedilemez, iflas
masasına dahil edilemez. Bu fıkradaki hükümlerin uygulanmasında rehin, haciz
veya iflas tarihinde geçerli brüt asgari ücret tutarı esas alınır."
"Fon portföy sınırlamalarına ilişkin ilkeler ile
fon portföyündeki varlıkların değerlendirilmesine ilişkin esas ve usuller
Müsteşarlığın uygun görüşü alınarak Kurul tarafından belirlenir."
d) 18 inci maddesinin birinci fıkrasının son cümlesi
"Portföy yönetim sözleşmelerinin Kurulca belirlenen asgari unsurlara uygun
olması zorunludur." şeklinde değiştirilmiştir.
e) Geçici 1 inci maddesine aşağıdaki fıkralar
eklenmiştir.
"Yetkili organlarınca karar alınması kaydıyla,
üyelerine veya çalışanlarına emekliliğe yönelik taahhütte bulunan dernek,
vakıf, sandık, tüzel kişiliği haiz meslek kuruluşu veya sair ticaret
şirketindeki emekliliğe yönelik birikimler ve taahhütlere ilişkin tutarlar
kısmen veya tamamen bu fıkranın yürürlüğe girmesinden itibaren beş yıl içinde
yapılmak kaydıyla ve Müsteşarlıkça belirlenecek esaslar çerçevesinde bireysel
emeklilik sistemine veya yıllık gelir sigortalarına aktarılabilir. Birikimlerin
veya taahhütlere ilişkin tutarların ödenmesine yönelik gayrimenkul satışları
dahil olmak üzere aktarımlarla ilgili işlemler, her türlü vergi, resim ve
harçtan muaftır. Bu muafiyet, doğabilecek gelir vergisi yükümlülüğünü de
kapsar. Bu fıkra kapsamında yıllık gelir sigortalarına intibak ettirilenlerden
veya emeklilik sözleşmesi akdetmiş olan katılımcılardan giriş aidatı alınmaz ve
aktarılan tutar üzerinden herhangi bir kesinti yapılmaz.
Üyelerine veya çalışanlarına emekliliğe yönelik
taahhütte bulunan dernek, vakıf, sandık, tüzel kişiliği haiz meslek kuruluşu
veya sair ticaret şirketinin emekliliğe yönelik faaliyetlerinin aktüeryal
denetimini Müsteşarlık yapar."
MADDE 42- (1) 4632 sayılı Kanunun 20
nci maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki madde eklenmiştir.
"Emeklilik gözetim merkezi
MADDE 20/A- Müsteşarlık, bireysel emeklilik sisteminin
güvenli ve etkin biçimde işletilmesini sağlamak, katılımcıların hak ve
menfaatlerini korumak amacıyla şirketlerin ve bireysel emeklilik aracılarının
faaliyetlerinin gözetim ve denetimine yönelik alt yapı oluşturulmasına, bireysel
emeklilik hesaplarına, emeklilik planlarına, işlemlerin konsolidasyonuna,
katılımcılara ait bilgilerin saklanmasına, kamunun ve katılımcıların
bilgilendirilmesine, istatistik üretimine, bireysel emeklilik aracıları
siciline ve bireysel emeklilik aracıları sınavına ilişkin işlemlerin yapılması
ile hayat sigortaları ve diğer sigorta branşlarına ilişkin verilebilecek diğer
görevleri yerine getirmek üzere özel hukuk hükümlerine göre kurulmuş bir tüzel
kişiyi emeklilik gözetim merkezi olarak görevlendirebilir. Emeklilik gözetim
merkezinin ana sözleşmesinde yer alması gereken hususlar Müsteşarlıkça
belirlenir ve bu ana sözleşmede yapılacak değişikliklerde Müsteşarlığın uygun
görüşü aranır. Emeklilik şirketleri, Müsteşarlığın uygun görmesi halinde hayat
branşında faaliyet gösteren sigorta şirketleri ile diğer kurum ve kuruluşlar
emeklilik gözetim merkezine ortak olabilir. Emeklilik gözetim merkezi,
Müsteşarlığın denetimine tabidir. Bu Kanun kapsamındaki şirket, kurum, kuruluş
ve kişiler, bu Kanuna istinaden verilen görevlerin yerine getirilmesini teminen
talep edilen bilgi ve belgeleri emeklilik gözetim merkezine aktarır. Emeklilik
gözetim merkezinin çalışma esas ve usulleri Müsteşarlık tarafından
belirlenir."
MADDE 43- (1) 14/7/1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet
Memurları Kanununa ekli
(IV) sayılı Makam Tazminatı Cetvelinin 8/a sırasına "Maliye Bakanlığı
Hesap Uzmanları" ibaresinden sonra gelmek üzere "Sigorta Denetleme
Uzmanları ve Sigorta Denetleme Aktüerleri" ibaresi eklenmiştir.
MADDE 44- (1) 14/6/2005 tarihli ve 5363 sayılı Tarım
Sigortaları Kanununun 14
üncü maddesinin birinci fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkra
eklenmiştir.
"Sigorta şirketleri, Bakanlar Kurulu kararları
çerçevesinde Havuz tarafından kapsama alınan riskler, bölgeler ve ürünler için
bu Kanunla oluşturulan Havuz sistemi dışında sigorta sözleşmesi akdedemez. Bu
hükme aykırı davranan sigorta şirketlerinin Kurulca belirlenecek esaslar
çerçevesinde Havuz sisteminden çıkarılmalarına karar verilebilir."
MADDE 45- (1) 21/12/1959 tarihli ve 7397 sayılı
Sigorta Murakabe Kanunu yürürlükten
kaldırılmıştır.
(2) 25/6/1927 tarihli ve 1160 sayılı Mükerrer Sigorta
Hakkında Kanun yürürlükten
kaldırılmıştır.
(3) 13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Karayolları
Trafik Kanununun 107
nci maddesinin üçüncü fıkrası, 108 inci maddesi ile ek 8 inci maddesinin
birinci ve ikinci fıkraları yürürlükten kaldırılmıştır.
ONİKİNCİ BÖLÜM
Geçici ve Son Hükümler
EK MADDE 1 – (Ek : 6327 - 13.6.2012 / m.65) (1)
Bu Kanundaki özel hükümler saklı kalmak kaydıyla, bu Kanunun uygulanması ile bu
Kanun kapsamındaki kişi ve kuruluşlara ilişkin yönetmelikler Müsteşarlığın
bağlı olduğu Bakanlıkça çıkarılır.
EK MADDE 2 – (Ek : 6327 - 13.6.2012 / m.66) (1)
Diğer mevzuatta Türkiye Sigorta ve Reasürans Şirketleri Birliğine yapılan
atıflar Türkiye Sigorta, Reasürans ve Emeklilik Şirketleri Birliğine yapılmış
sayılır.
EK MADDE 3 – (Ek : 6327 - 13.6.2012 / m.67) (1)
9/8/2008 tarihli ve 26962 sayılı Resmî Gazetede yayımlanan Sigorta Bilgi ve Gözetim
MerkeziYönetmeliğine göre
faaliyetlerini sürdüren Sigorta Bilgi ve Gözetim Merkezi, bu Kanunun yayımı
tarihinden itibaren herhangi bir başka işleme gerek kalmaksızın 31/B maddesi
uyarınca kurulmuş sayılır.
GEÇİCİ MADDE 1- (1) Karayolu Trafik Garanti Sigortası
Hesabının sorumlulukları ile varlıklarının, alacaklarının ve yükümlülüklerinin
tamamı bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir ay içinde Hesaba
devrolunur. Karayolu Trafik Garanti Sigortası Hesabıyla ilişkili olarak açılan
davalar ve yapılan takipler Hesapla ilişkili olarak devam eder.
GEÇİCİ MADDE 2- (1) Bu Kanunun uygulanmasına ilişkin
yönetmelikler bu Kanunun yayımı tarihinden itibaren bir yıl içinde
Müsteşarlığın bağlı olduğu Bakanlıkça çıkartılır.
(2) Bu Kanunda öngörülen düzenlemeler yürürlüğe
konuluncaya kadar mevcut düzenlemelerin bu Kanuna aykırı olmayan hükümlerinin
uygulanmasına devam olunur.
(3) Bu Kanunun 12 nci maddesinin tarife serbestisine
ilişkin birinci fıkrası hükmü ile 17 nci maddesinin dördüncü fıkrasının garanti
fonu varlıkları üzerine bloke konulabilmesi ve ipotek tesis ettirilebilmesine
ilişkin hükmü yürürlüğe girene kadar, bu Kanunla mülga 7397 sayılı Sigorta
Murakabe Kanununun ilgili
hükümleri uygulanmaya devam olunur.
GEÇİCİ MADDE 3- (1) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği
tarihten itibaren bir yıl içinde durumlarını, bu Kanunun 5 inci maddesi
gereğince tespit edilecek branş ayrımına uyumlu hale getirmeyenler, yeni
sigorta sözleşmesi akdedemez, riski artırıcı nitelikte zeyil, temdit ve
yenileme yapamaz.
(2) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte hayat
sigortasına ilişkin portföylerini devretmemiş bulunan karma şirketler, bu
Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içinde söz konusu
portföylerini devretmek zorundadır. Bu yükümlülüğü yerine getirmeyen
şirketlerin sigorta portföyünü kısmen veya tamamen devralmayı kabul eden bir
veya birkaç sigorta şirketi bulunduğu takdirde portföy, Bakan tarafından re'sen
devredilir. Portföyü devrolmamış şirketler devir işlemi gerçekleşene kadar
hayat sigortası branşında yeni sigorta sözleşmesi akdedemez, riski artıcı
nitelikte zeyil, temdit ve yenileme yapamaz.
GEÇİCİ MADDE 4- (1) Bu Kanunun 20 nci maddesinin
altıncı fıkrası hükmü bu Kanunla mülga 7397 sayılı Sigorta Murakabe Kanunu uyarınca
atanmış kişiler ile bu kişiler hakkında açılmış davalar ve takipler için de
geçerlidir.
GEÇİCİ MADDE 5- (1) Bu Kanunla mülga 7397 sayılı
Sigorta Murakabe Kanununun 25
inci maddesi uyarınca ayrılan deprem hasar karşılıkları, bu Kanunun yürürlüğe
girmesini izleyen üç ay içinde ihtiyari yedek akçelere devrolunur.
GEÇİCİ MADDE 6- (1) Bu Kanunun yayımı tarihinden önce
düzenlenmiş olan eksperlik ve brokerlik ruhsatları, Müsteşarlık tarafından
değiştirilinceye kadar geçerlidir. Söz konusu değiştirme işlemini, bu Kanunun
yürürlüğe girmesinden itibaren bir yıl içinde yaptırmayanlar mesleki faaliyette
bulunamaz. Sigorta eksperlerinin eksperlik faaliyetine devam edebilmesi için bu
Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren dört ay içinde Levhaya kaydını
yaptırması da gerekir.
GEÇİCİ MADDE 7- (1) Sigorta acenteleri, bu Kanunun
yayımından itibaren bir yıl içinde Müsteşarlıktan uygunluk belgesi almak ve
Levhaya kayıt olmak zorundadır. Bu zorunluluğu yerine getirmeyenler sigorta
acenteliği faaliyetinde bulunamaz.
GEÇİCİ MADDE 8- (1) 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun yürürlüğe
girmesinden önce taksirli suçlar hariç olmak üzere affa uğramış olsalar dahi
ağır hapis veya beş yıldan fazla hapis veya sigortacılık mevzuatına aykırı
hareketlerinden dolayı hapis veya birden fazla ağır para cezasına yahut cezası
ne olursa olsun basit ve nitelikli zimmet, irtikap, rüşvet, hırsızlık,
dolandırıcılık, sahtecilik, inancı kötüye kullanma, dolanlı iflas, görevi
kötüye kullanma gibi yüz kızartıcı suçlar ile istimal ve istihlak kaçakçılığı
dışında kalan kaçakçılık suçları, resmi ihale ve alım satımlara fesat
karıştırma, karapara aklama veya Devlet sırlarını açığa vurma, vergi
kaçakçılığı veya vergi kaçakçılığına teşebbüs suçlarından dolayı hüküm giymiş
bulunanlar sigorta şirketlerinde veya reasürans şirketlerinde kurucu olamaz,
sigorta acenteliği, brokerlik ve sigorta eksperliği yapamaz ve bu amaçla
kurulmuş tüzel kişilerde ortak olamaz ve çalışamaz.
(2) Bu Kanunda sigorta şirketi ve reasürans şirketi
kurucularının niteliklerine yapılan atıflar için de birinci fıkra hükmü
uygulanır.
GEÇİCİ MADDE 9- (1) Bu Kanunda geçen Türk Lirası
ibaresi karşılığında, uygulamada ülkede tedavülde bulunan para 28/1/2004
tarihli ve 5083 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Devletinin Para Birimi
Hakkında Kanun hükümleri
gereğince Yeni Türk Lirası olarak adlandırıldığı sürece bu ibare kullanılır.
GEÇİCİ MADDE 10 – (Ek : 6456 - 3.4.2013
/ m.49) (1)
33/B maddesinin yürürlüğe girdiği tarihten önce hak sahiplerine ödenmesi veya
iadesi gereken paralara ilişkin olarak anılan maddenin yürürlüğe girdiği
tarihten önce yürürlükte bulunan mevzuata göre tamamlanan işlemler geçerliğini
korur. Bu kapsamda olup anılan maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce
yürürlükte bulunan mevzuata göre tamamlanmayan işlemler, 33/B maddesi
hükümlerine göre sonuçlandırılır.
GEÇİCİ MADDE 11 – (Ek : 6456 - 3.4.2013
/ m.50) (1)
Bu maddenin yayımı tarihinden önce zorunlu sigortalar ve hayat sigortalarıyla
sınırlı olarak kendilerine sözleşme yapma ve prim tahsil etme yetkisi verilen
sigorta acenteleri bakımından 23 üncü maddenin onuncu fıkrasının bu maddeyi
ihdas eden Kanunla değiştirilmeden önce yürürlükte bulunan hükümlerinin bu
maddenin yayımından itibaren iki yıl süreyle uygulanmasına devam edilir.
GEÇİCİ MADDE 12 –(Ek : 6456 - 3.4.2013 / m.51) (1)
Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla bu Kanunda tanımlanan veya
atıfta bulunulan suçlardan dolayı görülmekte olan davalar, davayı gören
mahkemelerde görülmeye devam olunur. Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten
sonra söz konusu suçlardan dolayı açılan davalara, bu Kanunun 36/A maddesi
çerçevesinde Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulunca görevlendirilecek ceza
mahkemeleri tarafından bakılır.
Yürürlük
a) 12 nci maddesinin tarife serbestisine ilişkin
birinci fıkrası hükmü ile 17 nci maddesinin dördüncü fıkrasının garanti fonu
varlıkları üzerine bloke konulabilmesi ve ipotek tesis ettirilebilmesine
ilişkin hükmü, yayımı tarihinden üç ay sonra,
b) Diğer hükümleri yayımı tarihinde,
yürürlüğe girer.
Yürütme.
MADDE 47- (1) Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu
yürütür
< Önceki | Sonraki > |
---|