T.C.
YARGITAY
21. HUKUK DAİRESİ
E. 2009/10442
K. 2009/16633
T. 21.12.2009
DAVA : Davacı iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilanımda belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Hacer Pat tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava, is kazası sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan davacının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, istek namda belirtildiği şekilde kısmen kabul edilmiştir.
Bu tür tazminat davalarında Borçlar Kanunu'nun 125. maddesine göre zamanaşımı olay tarihinden itibaren 10 yıldır. Somut olayda davalı ıslah ile artırılan maddi tazminat miktarı yönünden yasal sürede zamanaşımı iddiasında bulunmuş, olay ise 27.01.1998 tarihinde meydana gelmiştir. Islah ile artırılan miktara ilişkin istemin 03 03.2009 tarihinde yapılmış olduğu açık olmakla ıslah ile artırılan maddi tazminat yönünde Borçlar Kanunu'nun 125. Maddesinde düzenlenen zamanaşımı süresinin fazlasıyla geçmiş olduğu ortadadır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin davacının ıslah ile artırılan maddi tazminat talebi yönünden istemin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde tazminata hükmolunması usul ve yasaya aykırı olun bozma nedenidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun 12.03.2008 gün ve 2008/21-245 E., 2008/249 K. ve 02.07.2008 gün ve 2008/21-470 E.. 2008 468 K. sayılı ilamları da aynı yöne ilişkindir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 21.12.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.
| < Önceki | Sonraki > |
|---|
