T.C.
YARGITAY
21. HUKUK DAİRESİ
E. 2008/18706
K. 2009/15776
T. 7.12.2009
DAVA : Davacı, davalı işveren nezdinde 1.3.1995-1.12.2003 tarihleri arası aldığı ücretin tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Mehmet Beleç tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : Dava, davacının davalıya ait işyerinde 01.03.1995-01.12.2003 tarihleri arasında aldığı ücretin tespiti ile Sosyal Güvenlik Kurumuna bildirilen sigorta primlerine esas kazanç ile gerçek ücret arasındaki işverence ödenmesi gereken primlerin tespit edilerek Kurum tarafından işverenden tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının davalı şirkete ait işyerinde 15.03.1995-18.11.2003 tarihleri arasında çalışmalarının asgari ücret üzerinden kuruma bildirildiği 2003 yılı Eylül, Ekim ve Kasım aylarına ait ücret bordrolarında davacının imzası bulunduğu İzmir Kamyoncular Odası tarafından yurt dışına gidişlerde şoförlere deniz yolu ile gidenler için 400 Euro kara yolu ile gidenler için 450 Euro ( yiyecek-içecek için harcırah ) ödendiğinin bildirildiği, İzmir 4 İş mahkemesinin 2004/28 E 2005/1042 K sayılı kararı ile davacının ücretlerine sefer başına aldığı yolluklar da eklenerek günlük 47.820.076 TL ücret aldığı kabul edilerek işçilik alacağı hesaplandığı kararın Yargıtay denetiminden geçerek kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık, gerçek ücretin tesbiti ile Sigorta primlerinin gerçek ücret üzerinden tahsili istemine ilişkindir. 506 sayılı Yasanın 77. maddesinde prime esas gerçek ücretin esas alınması koşuldur. Gerçek ücretin işçinin yaşı, kıdemi, meslek durumu dikkate alınarak, emsal işi yapan işçilerin aldığı ücret gözönünde tutularak belirlenmesi gerektiği Yargıtay'ın yerleşmiş görüşlerindendir.
Somut olayda, mahkemece, davacının asgari ücret aldığı ve aksinin isbat edilemediği gerekçesi ile istemin reddine karar verilmiştir. Oysa, Tır Şoförü olarak çalışan davacının asgari ücretin üzerinde ücretle çalışacağının kabulü hayatın olağan akışına uygundur. Bu nedenle ücret yönünden güçlü delil niteliği taşıyan işçilik alacakları ile ilgili kesinleşmiş mahkeme ilamı da tespit edilen ücrette dikkate alınarak gerçek ücretin tespit edilerek sonuca gidilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir.
Yapılacak iş; davacının iş yeri şahsi sicil dosyasındaki ücrete bordrolarında imzası bulunan 2003 yılı Eylül, Ekim ve Kasım aylarına ait bordrolardaki imzaların davacıya ait olup olmadığının sorulması, imza inkarında bulunur ise bordrolar üzerinde imza incelemesi yaptırılması imzaların davacıya ait olduğunun anlaşılması halinde bu bordroların ne şekilde imzalatıldığının davacıya açıklattırılması, tüm deliler bir arada değerlendirilerek güçlü delil olan işçilik alacakları ile ilgili kesinleşmiş mahkeme kararı ve tır şoförünün asgari ücret ile çalışmasının hayatın olağan akışına uygun olmadığı da gözetilerek sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 07.12.2009 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
| < Önceki | Sonraki > |
|---|
