T.C.
YARGITAY
9. HUKUK DAİRESİ
E. 2012/18884
K. 2012/32573
T. 1.10.2012
• HAFTA TATİLİ ÜCRETİ İSTEMİ (
Davacının Hangi Vardiyada Ne Kadar Çalıştığı Belli Olmadığından ve Hafta
Tatillerinde Çalışma Olgusu Davacı Tarafından İspat Edilemediğinden Hafta
Tatili Ücreti Talebinin Reddi Gereği )
• BİLİRKİŞİ RAPORU ( Hafta Tatili
Ücreti İstemi - Davacının Hangi Vardiyada Ne Kadar Çalıştığı Belli Olmadığından
ve Hafta Tatillerinde Çalışma Olgusu Davacı Tarafından İspat Edilemediğinden
Reddi Gereği )
• VARDİYALI ÇALIŞMA ( Davacının
Hangi Vardiyada Ne Kadar Çalıştığı Belli Olmadığından ve Hafta Tatillerinde
Çalışma Olgusu Davacı Tarafından İspat Edilemediğinden Hafta Tatili Ücreti
Talebinin Reddi Gereği )
2429/m.3
ÖZET : Davacı,
hafta tatili ücretinin ödetilmesini istemiş, davalılar talebin reddini
savunmuştur. Mahkemece, davacının bütün hafta tatillerinde çalıştığı kabul
edilerek hüküm kurulmuştur. Aynı gün Dairemiz incelemesinden geçen Mersin 1. İş
Mahkemesi'nin emsal dosyalarda ise, davacıların hafta tatili ücreti
taleplerinin reddedildiği görülmüştür. Dosya kapsamına göre davacının hangi
vardiyada ne kadar çalıştığı belli olmadığından ve hafta tatillerinde çalışma
olgusu davacı tarafından ispat edilemediğinden hafta tatili ücreti talebinin
reddi yerine yetersiz bilirkişi raporuna ve çelişkili tanık beyanlarına itibar
edilerek davacının hafta tatili ücreti isteğinin kabulüne karar verilmesi
hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
DAVA : Davacı,
kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, hafta tatili
ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini
istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz
edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi D.Özcan tarafından düzenlenen
rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : A
) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalılardan F... Mersin Gayrımenkul Yatırım A.Ş.nin
sahibi olduğu Mersin F... Alışveriş Merkezi'nde diğer davalı alt işverenin
işçisi ve güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, sözleşmesinin haksız olarak
feshedildiğini iddia ederek kıdem-ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla
çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ve genel tatil ücretinin ödetilmesini
istemiştir.
B ) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddini istemiştir.
C ) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna
dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D ) Temyiz:
Kararı davalılar temyiz etmiştir.
E ) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı
kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında
kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin hafta tatili ücretine hak kazanıp
kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
4857 sayılı İş Kanunu'nun 46 ncı maddesinde, işçinin tatil
gününden önce aynı yasanın 63 üncü maddesine göre belirlenmiş olan iş
günlerinde çalışmış olması koşuluyla, yedi günlük zaman dilimi içinde yirmi
dört saat dinlenme hakkının bulunduğu belirtilmiş, işçinin hafta tatili gününde
çalışma karşılığı olmaksızın bir günlük ücrete hak kazanacağı da 46 ncı
maddenin ikinci fıkrasında hüküm altına alınmıştır. Hafta tatili izni
kesintisiz en az yirmi dört saattir. Bunun altında bir süre haftalık izin
verilmesi durumunda, usulüne uygun şekilde hafta tatili izni kullandığından söz
edilemez. Hafta tatili bölünerek kullandırılamaz. Buna göre hafta tatilinin
yirmi dört saatten az olarak kullandırılması halinde hafta tatili hiç kullandırılmamış
sayılır.
2429 sayılı Ulusal Bayram ve Genel Tatiller Hakkında
Kanun'un 3 üncü maddesine göre, hafta tatili Pazar günüdür. Bu genel kural
mutlak nitelikte olmayıp, hafta tatili izninin Pazar günü dışında da
kullandırılması mümkündür. Hafta tatili gününde çalıştığını iddia eden işçi,
norm kuramı uyarınca bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına
ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro
sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla
bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda yer alan
hafta tatili ücreti ödemesinin yapıldığı varsayılır. Bordroda ilgili bölümünün
boş olması ya da bordronun imza taşımaması halinde, işçi hafta tatilinde
çalışma yaptığını her türlü delille ispat edebilir.
Hafta tatillerinde çalışıldığının ispatı konusunda işyeri
kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç
yazışmaları, yazılı delil niteliğindedir. Ancak, sözü edilen çalışmanın bu tür
yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları
tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen
genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir.
Hafta tatili çalışmalarının yazılı delil ya da tanıkla
ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi
mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez. İmzalı ücret
bordrolarında hafta tatili ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından daha
fazla çalışıldığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin hafta
tatili alacağının bordroda görünenden daha fazla olduğu yönünde bir ihtirazi
kaydının bulunması halinde, hafta tatili çalışmalarının ispatı her türlü
delille yapılabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması
durumunda dahi, işçinin bordroda yazılı olanın dışında hafta tatillerinde
çalışmaların yazılı delille kanıtlaması mümkündür. Hafta tatili ücretlerinin
tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka
kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt yoksa ödenen tutarın dışında
hafta tatili çalışması yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerekir.
Somut olayda davacı, hafta tatili ücretinin ödetilmesini
istemiş, davalılar talebin reddini savunmuştur.
Tanıklar, işyerinde 3 vardiya olup her vardiyanın 12 saat
çalıştığını, ilk vardiyanın saat 08.00-20.00, ikinci vardiyanın 10.00-22.00,
üçüncü vardiyanın ise 20.00-08.00 arasında çalıştığını, 10.00-22.00
vardiyasında çalışanların haftada 1 gün izin kullandığını, diğer vardiyalarda
çalışanların ise izin kullanmadığını söylemişlerdir.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının
vardiyasının belli olmadığı, 10.00-22.00 vardiyasında çalışıyor ise haftada 1
gün izin kullandığı, diğer vardiyalarda çalışmış ise hafta tatili ücretini hak
edeceği belirtilmiş ve tüm hafta tatillerinde çalıştığı varsayımına göre
hesaplama yapılmıştır.
Mahkemece, davacının bütün hafta tatillerinde çalıştığı
kabul edilerek hüküm kurulmuştur. Aynı gün Dairemiz incelemesinden geçen Mersin
1. İş Mahkemesi'nin 2011/299 esas ve devamı emsal dosyalarda ise, davacıların
hafta tatili ücreti taleplerinin reddedildiği görülmüştür.
Dosya kapsamına göre davacının hangi vardiyada ne kadar
çalıştığı belli olmadığından ve hafta tatillerinde çalışma olgusu davacı tarafından
ispat edilemediğinden hafta tatili ücreti talebinin reddi yerine yetersiz
bilirkişi raporuna ve çelişkili tanık beyanlarına itibar edilerek davacının
hafta tatili ücreti isteğinin kabulüne karar verilmesi hatalı olup, bozmayı
gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz
olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan
temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01.10.2012 tarihinde oybirliği
ile karar verildi.
| < Önceki | Sonraki > |
|---|
